Η Τεργέστη είναι μια μικρή, όμορφη, ήσυχη, καθαρή πόλη που πραγματικά την ζηλεύεις.

Για την Τεργέστη τα πιο πολλά πράγματα που γνώριζα, ήταν μέσα από τα βιβλία της ιστορίας. Δεν την είχα επισκεφτεί ποτέ. Πίστευα ότι θα είναι αυτό που βάζει ο νους μας όταν ακούμε την λέξη «λιμάνι»: μια άσχημη, βρώμικη και επικίνδυνη πόλη. Όλα αυτά διαψεύστηκαν ένα προς ένα! Η Τεργέστη λοιπόν, είναι μια μικρή, όμορφη, ήσυχη, καθαρή πόλη που πραγματικά την ζηλεύεις. Οξύμωρο αν βάλετε στο μυαλό σας ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Ιταλίας και η «θαλάσσια πύλη» για τα κράτη της Κεντρικής Ευρώπης.

Θα μπορούσα να πω και άλλα για την Τεργέστη, αλλά ο σκοπός που την επισκέφτηκα είναι ότι εκεί βρίσκεται το μοναδικό εργοστάσιο παραγωγής espresso της εταιρίας Illy. Λίγο πιο έξω λοιπόν, από το κέντρο της πόλης, στην βιομηχανική πλευρά της, βρίσκονται οι εγκαταστάσεις της εταιρίας. Δεν χρειαστήκαμε ούτε πέντε λεπτά για να βρεθούμε εκεί. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα είναι ότι η περιοχή δεν μύριζε καφέ. Βέβαια αυτό άλλαξε με το που μπήκα μέσα σε ένα από τα κτήρια της Illycaffè. Η πρώτη εικόνα, ένα όμορφο τετράγωνο κόκκινο μπαρ και από πάνω του μια σπειροειδή κατασκευή που φιλοξενούσε δεκάδες κούπες espresso. Εκεί μαζί με τους εργαζόμενους ήπια τον πρώτο μου καφέ «αλλά Ιταλικά» γρήγορα και στο πόδι μέχρι που να με ειδοποιήσουν ότι έπρεπε να περάσουμε στην αίθουσα του ποιοτικού ελέγχου.

Η πρώτη εικόνα που είδα στο κτήριο της Illycaffè ήταν ένα όμορφο τετράγωνο μπαρ και από πάνω του μια σπειροειδή κατασκευή που φιλοξενούσε δεκάδες κούπες espresso.

Εκεί με περίμενε μια από τις τέσσερις επικεφαλής της ομάδας και αφού μου εξήγησε την όλη διαδικασία, περάσαμε να κάνουμε μια «τυφλή δοκιμή». Το πρώτο μέρος της είχε να κάνει με τα τρία διαφορετικά καβουρδίσματα που έχουν και για πρώτη φορά δοκίμασα το extra dark. Τόσο έντονο και τόσο επιθετικό! Μαθαίνω ότι αυτός είναι ο τύπος του καφέ που προτιμούν κυρίως από την Νάπολη και κάτω. Η δεύτερη δοκιμασία είχε να κάνει με την χώρα προέλευσης του καφέ και κατά πόσο είναι αναγνωρίσιμη από τα γευστικά χαρακτηριστικά κάθε κούπας. Βραζιλία, Γουατεμάλα και Αιθιοπία μου έγιναν αναγνωρίσιμες από την πρώτη γουλιά- τι τα φοράμε άλλωστε τα γαλόνια;

Η μυρωδιά του πράσινου καφέ με πιάνει από την μύτη με το που μπαίνουν τα φορτηγά στο «θησαυροφυλάκιο»…

Το πιο σημαντικό όμως που κράτησα από εδώ είναι για την συνταγή του blend. Ένα blend που εδώ και 80 χρόνια παραμένει σταθερό . Και όχι μόνο στην Ιταλία αλλά σε όλες τις χώρες που ταξιδεύει ο Illy. Το μυστικό; Ο τρόπος που αναμειγνύονται και μπερδεύονται τα εννέα «συστατικά» όπως τα αποκαλούν. Στην ουσία τα «συστατικά» είναι οι καφέδες που την ώρα που γίνεται η μίξη για το blend δεν χαρακτηρίζονται από την χώρα προέλευσης τους, αλλά από τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά του. Ο λόγος που γίνεται αυτό, θα μου πουν, είναι για να κρατούν την ποιότητα σταθερή. Και έτσι εξηγούνται όλα.

«Τυφλές δοκιμές» και… μαθήματα στο Πανεπιστήμιο του Καφέ ήταν μερικά από τα πράγματα που έζησε ο Βασίλης Δημαράς στην Τεργέστη.

Αφήνω πίσω μου το εργαστήριο και με ένα ακόμα espresso στο χέρι, ανεβαίνω για την αίθουσα του Πανεπιστημίου του Καφέ (Università del caffè) – ναι, υπάρχει και αυτό. Εκεί με περιμένει ένας από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της εταιρίας ο Marino Petracco. Θα μου κάνει μάθημα. Μέσα στην επόμενη ώρα, μαθαίνω όσα δεν ήξερα για τον espresso και για την τέχνη του. Κρατάω σαν τρελός σημειώσεις και ο Marino δεν σταματά να με βομβαρδίζει με τον διασκεδαστικό αλλά και ταυτόχρονα μεταδοτικό του τρόπο. Είναι πολύ καλός δάσκαλος. Μακάρι να είχα και άλλο χρόνο στην διάθεση μου, όμως τα καβουρδιστήρια και η γραμμή παραγωγής και συσκευασίας με περιμένει. Αφού φοράω την ειδική λευκή στολή με το ασορτί σκουφάκι, ακουστικά -έχει πολύ θόρυβο εκεί κάτω- είμαι έτοιμος για να «εισβάλλω» στα άδυτα της εταιρίας.

Η περιήγηση μου στις εγκαταστάσεις της Illy, δεν σταμάτησε εκεί. Τελευταίος σταθμός οι αποθήκες 11.000 τμ εκεί όπου «φυλάσσεται» ο πράσινος καφές με το που φτάσει από το μακρινό του ταξίδι. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα φωτοβολταϊκά πάρκα της βόρειας Ιταλίας αφού η στέγη τους έχει καλυφθεί με ηλιακά πάνελς. Από το 2011 που η Illycaffè προχώρησε σε αυτό το σύστημα το 100% από την ενέργεια που χρησιμοποιείται στο εργοστάσιο παραγωγής προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Στην είσοδο του εργοστασίου μπορείς να απολαύσεις ήρεμα τον καφέ σου στο σαλόνι, αλλά και να διαβάσεις στον τοίχο την ιστορία του καφέ της Illycaffè από το ξεκίνημά της μέχρι σήμερα.

Η μυρωδιά του πράσινου καφέ με πιάνει από την μύτη με το που μπαίνουν τα φορτηγά στο «θησαυροφυλάκιο». Τσουβάλια γεμάτα από τον μικροσκοπικό πράσινο κόκκο να φτάνουν σχεδόν μέχρι το ταβάνι, σε αρμονία και τάξη. Και εγώ να διασχίζω τους διαδρόμους και να ταξιδεύω στην Βραζιλία, στην Κολομβία, στην Αιθιοπία, στο Μεξικό, στις χώρες του τροπικού του Αιγόκερου και του Καρκίνου. Εκεί στις φυτείες όπου αυτός ο κόκκος φύεται και καλλιεργείται και ο Illy αγοράζει απευθείας το 100% του πράσινου καφέ Arabica . Και δεν θέλω να φύγω. Όμως πρέπει. Και με αυτή την εικόνα και τις μυρωδιές του παίρνω το δρόμο της επιστροφής. Για την Τεργέστη και τα μικρά της ήσυχα στενά. Για να καθίσω σε κάποιο μικρό καφέ και αυτή την φορά να απολαύσω τον espresso αλά Ελληνικά.

 

Διαβάστε ακόμα: Dale DeGroff – Ο «Βασιλιάς των κοκτέιλ» μας αποκαλύπτει τα μυστικά του

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top