Πόσες φορές σας έχουν ρωτήσει φίλοι και γνωστοί από το εξωτερικό ή τουρίστες για το πού τρώνε οι locals; Σίγουρα πολλές. Και είμαι βέβαιος ότι και εσείς κάνετε το ίδιο όταν επισκέπτεστε μια άλλη πόλη. Θέλετε να αποφύγετε τα τουριστικά μαγαζιά και να δείτε πού τρώνε οι ντόπιοι και γενικά πώς διασκεδάζουν. Εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω.
Ρωτάω να μάθω και κάθε φορά προσπαθώ να βρίσκω αυτά τα μέρη όπου και να είναι κρυμμένα. Γιατί έτσι αποκτώ μια πλήρη και πιο ζωντανή εικόνα του μέρους που επισκέπτομαι. Έχοντας αυτό στο μυαλό τους ο Κώστας Σκουληκάρης, η Χριστίνα Μοάτσου, ο Ρένος Γραμμένος και ο Δημήτρης Κιάκος αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν τέτοιο χώρο όπου θα διασκεδάζουν οι Αθηναίοι, και οι τουρίστες θα βλέπουν την πραγματική Αθήνα. Με λίγα λόγια θέλησαν να δημιουργήσουν μια ελληνική pub.
Έψαξαν πολύ λοιπόν για να βρουν το κατάλληλο σημείο. Ήθελαν κάτι που να είναι στο κέντρο, αλλά να μην θυμίζει ότι είναι. Και ο χώρος αυτός βρέθηκε. Στου Ψυρρή. Εκεί όπου παλιά βρισκόταν το θερινό σινεμά Cine Ψυρρή αλλά και αργότερα το εστιατόριο Κουζίνα.
Στην ουσία πήραν ένα μέρος από τον παλιό κινηματογράφο και εκεί έστησαν από την αρχή μια δροσερή αυλή με δέντρα –να σας πω ότι δεν υπήρχαν ούτε οι μουριές, ούτε οι ελιές, ούτε τα υπόλοιπα φυτά που θα δείτε- και κράτησαν τη σάλα του παλιού εστιατορίου όπου φυσικά ανακαινίστηκε πλήρως. Και κάπως έτσι πήρε μορφή το Λοκάλι. Γιατί αυτό είναι το όνομά του. Ένα λογοπαίγνιο με την αγγλική λέξη local (ντόπιος) που πήρε ελληνικό χαρακτήρα και χροιά.
Το Λοκάλι δεν είναι ένας all day χώρος. «Δεν θέλαμε να φτιάξουμε κάτι τέτοιο, που όλα θα είναι μέτρια» μου λέει ο Δημήτρης Κιάκος. «Θέλαμε ένα χώρο όπου θα βρεις καλό καφέ, καλό φαγητό και φυσικά καλό ποτό. Ένας μέρος που θα μπορείς να κάνεις όλα τα παραπάνω, χαλαρά» συμπληρώνει ο Δημήτρης. Και αυτό είναι το Λοκάλι. Ένας χώρος όπου θα αισθανθείτε οικεία από την πρώτη στιγμή που θα μπείτε μέσα.
Η ψηλοτάβανη σάλα του με τους πέτρινους τοίχους που διακοσμούνται με φυτά εσωτερικού χώρου και με την επιδαπέδια βιτρίνα σχεδόν στη μέση της, που επιτρέπει να δείτε το όμορφα, ατμοσφαιρικά φωτισμένο κελάρι-αποθήκη, θα σας βγάλει κάτι ζεστό, φιλόξενο. Κάτι που θα σας κάνει να θέλετε να μείνετε. Σε αυτό συμβάλλει βέβαια και το άπλετο φως που μπαίνει από τα παράθυρα.
Στα δεξιά, η μπάρα σε καμπυλωτό σχήμα. Ακριβώς από πάνω της μια ιδιαίτερη τοιχογραφία -ανήκει στο καλλιτέχνη The Rabbit Knows- πάνω σε άσπρα πλακάκια που απεικονίζει όλες τις “φυλές” του Ψυρρή. Δηλαδή όλους αυτούς που συχνάζουν καθημερινά σε αυτήν τη γειτονιά με τα πολλά πρόσωπα: hipsters, τουρίστες, καλλιτέχνες, άνθρωποι που δουλεύουν εκεί.
Μια τοιχογραφία που σίγουρα θα παίξει πολύ στο Instagram και σε selfies. Από την απέναντι μεριά, στις σκάλες που οδηγούν στον πρώτο όροφο, μια άλλη ζωγραφιά (πάλι σε άσπρα πλακάκια) απεικονίζει έναν κούρο που φλερτάρει με μια καλλίγραμμη γυναίκα. Τη διακόσμηση συμπληρώνουν μερικές λεπτομέρειες από την ελληνική παράδοση όπως υφαντά, παλιά παιχνίδια, κούκλες κτλ.
Στην αυλή τα πράγματα αλλάζουν. Κάτω από τα δέντρα έχει στηθεί ένα άκρως καλοκαιρινό σκηνικό με πολλά φωτάκια να κρέμονται σε γιρλάντες, παλιές καρέκλες ζαχαροπλαστείου αλλά και κάποιες σαν αυτές που βρίσκαμε στα παλιά θερινά σινεμά, μερικά μεγάλα ξύλινα τραπέζια, και φυτά να σκαρφαλώνουν στους τοίχους.
Τι θα βρείτε όμως στο Λοκάλι; Αρχικά καλό καφέ. Συνεργάζονται με την εταιρεία Mr. Bean Coffee Brewers και προς το παρόν διαθέτουν ένα ισορροπημένο blend από τρεις διαφορετικούς καφέδες από την Βραζιλία και έναν ακόμα από την Αιθιοπία. Τον τελευταίο τον ζήτησα σε freddo espresso και μου άφησε ευχάριστες εντυπώσεις με τη μέτρια οξύτητα και το γλυκό προφίλ του.
Στην κουζίνα τώρα, ο chef Αντώνης Μαλίκης παίζει ελληνικά παραδοσιακά θα μπορούσα να πω, δίνοντας όμως μια πιο σύγχρονη εκδοχή στα πιάτα του. Δοκίμασα τις τηγανητές μπάμιες με παναρισμένες φτερούγες κοτόπουλου, τους γίγαντες τουρσί με μαραθόριζα και γλυκό τσίλι, τα αφράτα κεφτεδάκια που είχαν για συνοδεία χειροποίητα πιτάκια από ξινόχοντρο και μια δροσερή σάλτσα από γιαούρτι, και τέλος κάτι τραγανά στικ κολοκυθιού με ένα «ελαφρύ» τζατζίκι. Νόστιμες εκδοχές, απλές παρουσιάσεις και εύστοχες επιλογές που δείχνουν τον πλούτο της ελληνικής κουζίνας.
Στο μπαρ τώρα, πρωταγωνιστές είναι τα ελληνικά αποστάγματα. «Θέλουμε να τα φέρουμε όχι μόνο πίσω στις βιτρίνες των μπαρ αλλά και στα κοκτέιλ. Έτσι θα τα γνωρίσει και θα τα αγαπήσει ο κόσμος» μου λέει ο Δημήτρης καθώς μου ετοιμάζει το D & E Athenian Pina που έχει ως βάση το τσίπουρο. Έχει άνηθο, γλυκάνισο, λάδι καρύδας και ένα cordial ανανά. Και είναι ωραίο.
Εκτός από αυτό, μου δίνει να δοκιμάσω δύο κοκτέιλ που σερβίρουν από τις δύο βρύσες που έχει η μπάρα. To Local Negroni ελαφρώς γλυκό με έντονη τη γεύση του λεμονοθύμαρου –το αγάπησα- και το φραουλένιο Local Old Fashioned με τσίπουρο και αρμπαρόριζα. Φυσικά ήθελα να δοκιμάσω και τα 9 ποτά που έχουν στον κατάλογο- να πω εδώ ότι την λίστα την υπογράφει ο Δημήτρης- όμως ήταν λίγο νωρίς.
Στο Λοκάλι όπως καταλαβαίνετε και θα πιείτε και θα φάτε, αλλά κυρίως θα περάσετε όμορφα. Και σίγουρα θα επιστρέψετε. Γιατί θα αισθανθείτε λοκάλια! Εγώ πάντως θα πάω ξανά.
//Σαρρή 44, Ψυρρή, τηλ. 2103250673
Διαβάστε ακόμα: Κάρολος wine bar, το all day στέκι στη Νέα Σμύρνη με άρωμα 70’s.