Οι γκρίζες καρέκλες, τα καλοστρωμένα τραπέζια, τα έπιπλα ενός αστικού σαλονιού σε διάσπαρτες γωνίες συμπληρώνουν το ελαφρώς φορτωμένο σκηνικό.
Κάθε φορά διαπιστώνω με μεγάλη μου χαρά ότι οι καινούργιες και ενδιαφέρουσες προτάσεις δεν λείπουν από την ελληνική γαστρονομική σκηνή. Οι νέοι και πολλά υποσχόμενοι chefs (κατά την κλισέ έκφραση) πειραματίζονται, ερευνούν, ενημερώνονται και παρουσιάζουν πιάτα που έχουν ενδιαφέρον. Όχι μόνο για εμάς που αγαπάμε λίγο περισσότερο το φαγητό αλλά και για κείνους που θέλουν απλώς να βγουν και να χαρούν ένα ωραίο γεύμα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι και ο Σήφης Καραδάκης που με τις «Μαγικές του Κατσαρόλες» κάνει την επίσκεψη στο Π. Φάληρο ένα όμορφο γαστρονομικό ταξίδι σε όλη την Ελλάδα.
Τον Σήφη δεν τον ήξερα προσωπικά. Δεν είχα την τύχη να τον επισκεφτώ στο γαστρονομικό σπίτι. Είχα ακούσει όμως πολλά. Αφορμή για να κατηφορίσω προς το Π. Φάληρο, τα νέα burgers με ελληνικότατο χαρακτήρα και χρώμα που έβαλε στον κατάλογο του. Δεν το σκέφτηκα και πολύ, πήρα δύο κολλητούς για ξεκάρφωμα και τράβηξα νότια.
Σαλονίκη: μοσχαρίσιο γλυκό μπιφτέκι γεμιστό με παλαιωμένο κασέρι Σοχού, χειροποίητη ρώσικη σαλάτα, μπόλικη ρόκα και ψωμί α λα κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Τις «Μαγικές Κατσαρόλες» τις ξεχωρίζεις από μακριά. Τα πολλά λαμπιόνια που στολίζουν την μπροστινή αυλή σού τραβούν την προσοχή στον απαλά φωτισμένο δρόμο της Ζησιμοπούλου. Περνάς την πόρτα και οι jazz μουσικές σού χαϊδεύουν ευχάριστα τα αφτιά.
Στο εσωτερικό, οι αποχρώσεις του λευκού έρχονται σε όμορφη αντίθεση με τις πολύχρωμες εικονογραφήσεις του illustrator Olaf Hajek. Από την απέναντι μεριά, κατσαρόλες που έχουν μετατραπεί σε σκαμπό, τηγάνια –έξι τον αριθμό- διαφόρων μεγεθών κοσμούν το μαύρο τοίχο με τα μανιτάρια, ενώ στον επιβλητικό μαυροπίνακα ποζάρουν τα νέα made in Greece burgers και τα νέα πιάτα του καταλόγου. Οι γκρίζες καρέκλες, τα καλοστρωμένα τραπέζια, τα έπιπλα ενός αστικού σαλονιού σε διάσπαρτές γωνίες συμπληρώνουν το ελαφρώς φορτωμένο σκηνικό.
Διαλέγουμε να καθίσουμε έξω, στην πιο άνετη και φωτεινή αυλή. Ενώ τα φιλαράκια χαζεύουν τον κατάλογο και «κάνουν όνειρα» για το τι να παραγγείλουμε, εγώ ξέρω ήδη τι θα φάμε: Αμφίψωμα. Αγγλιστί burgers! Με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν, ζητάω να δοκιμάσουμε και τα 4 καινούργια που έχουν μπει εδώ και λίγες μέρες στον κατάλογο. Ο Σήφης λαμβάνει το σύνθημα και το παιχνίδι αρχίζει.
Μέτσοβο: μπιφτέκι από συνδυασμό πρόβειου και μοσχαρίσιου κιμά, καραμελωμένα πράσα με κοκκινοπίπερο και τυρί Μετσοβόνε να λειώνει.
Πράξη πρώτη και στο τραπέζι προσγειώνεται το ονομαζόμενο «burger Μεσολόγγι». Βουτυρένιο ψωμί (φέρνει σε αυτό του hot dog) ελαφρώς φρυγανισμένο, ίσα-ίσα δηλαδή, με τραγανό παναρισμένο φιλέτο τσιπούρας, λεπτές πολύχρωμες κορδέλες από καρότο και κολοκυθάκι σε μαρινάδα εσπεριδοειδών και, για ολοκλήρωση, μαγιονέζα με λίγο τρίμμα αβγοτάραχου, Μεσολογγίου φυσικά. Απαλό χωρίς εντάσεις – λίγη παραπάνω οξύτητα θα του πήγαινε. Μαζί του ήρθε και μια απαλή Διώνη West Pils της Πατραϊκής Ζυθοποιίας.
Διαβάστε ακόμα: Νενέλα Γεωργελέ: «Γιατί εμπιστεύομαι τον “Διόνυσο” για σουβλακι μια ολόκληρη ζωή».
Παραδίπλα, χαλαρά αραγμένο ήταν το «Σαλονίκη». Παραλληλόγραμμο μοσχαρίσιο γλυκό μπιφτέκι γεμιστό με παλαιωμένο κασέρι Σοχού, χειροποίητη ρώσικη σαλάτα, μπόλικη ρόκα και ψωμί α λα κουλούρι Θεσσαλονίκης με μπόλικο σουσάμι. Αν και λίγο αλμυρό, λόγω της κάπαρης, ταίριαζε με τη Sknipa Strong Ale που κατέφθασε για υποστήριξη.
Κάπου εδώ «σφύριξε» ημίχρονο. Απαραίτητο για να ξεκουραστούν οι κολλητοί και εγώ να πιάσω την κουβέντα με τον Σήφη, για τις κοπές του κιμά του (χοντροκομμένος, που καταλαβαίνεις το κρέας), τις μείξεις των κρεάτων και την προέλευσή τους (έρχονται από φάρμες της Κερκίνης, της Νάξου και της Βόνιτσας).
«Νομίζω ότι είστε έτοιμοι για το δεύτερο γύρο», μου λέει και εξαφανίζεται μέσα στην κουζίνα του. Σε λίγα λεπτά σκάει με τα δύο επόμενα. Μέτσοβο και Κερκίνη στο τραπέζι. Μπιφτέκι από συνδυασμό πρόβειου και μοσχαρίσιου κιμά, καραμελωμένα πράσα με κοκκινοπίπερο, τυρί Μετσοβόνε να λειώνει και όλα αυτά κλεισμένα σε δύο πληθωρικές φέτες ψωμιού με προζύμι που είχαν φρυγανιστεί και μύριζαν βούτυρο. Πικάντικο, πληθωρικό, που επιβάλλεται να φαγωθεί medium ψημένο, για να μη χάσεις τίποτα από τη γεύση των κρεάτων. Συμπαίχτης εδώ ένα μεστό ποτήρι Κατώγι Αβέρωφ ερυθρό.
Κερκίνη: Βουβαλίσιο κρέας, μπέικον μαύρου χοίρου, μεγάλα, ζουμερά ψητά μανιτάρια, λιωμένη ώριμη γραβιέρα και μαγιονέζα αρωματισμένη με μαύρη τρούφα Χολομόντα.
Όσο για το Κερκίνη, τι να πεις; Βουβαλίσιο κρέας (από την Κερκίνη φυσικά), τρυφερό ψωμάκι (bun) μαζί με μπέικον μαύρου χοίρου (πλούσια, υπέροχη γεύση), μεγάλα, ζουμερά ψητά μανιτάρια, λιωμένη ώριμη γραβιέρα και μαγιονέζα αρωματισμένη με μαύρη τρούφα Χολομόντα. Και στο πλάι μια Voreia Pale Ale από τις Σέρρες. «Δεν θα του πήγαινε ένα αβγό εδώ;» με ρωτάει ο Σήφης, χαμογελώντας. Δεν απαντώ και καταβροχθίζω την τελευταία μπουκιά που είχε μείνει στο πιάτο.
Στην παράταση, γιατί ήταν δύσκολο να αναδείξουμε κάποιον νικητή, ήρθε μια βελούδινη, χιονάτη inside out πάβλοβα. Άντι για τους 7 νάνους είχε γύρω της ξηρούς καρπούς, φρούτα του δάσους, ρόδι, τραγανά κομμάτια καραμέλας και διογκωμένο ρύζι με μαύρη σοκολάτα.
//«Μαγικές Κατσαρόλες», Ζησιμοπούλου 47, Π. Φάληρο, τηλ. 2109418821.
Υπολογίστε €20-25/άτ.
Διαβάστε ακόμα: Ένα Γευστικό “Μαγαζάκι” Φέρνει Μυτιληνιό Άρωμα στη… Σάμο.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
