Κρατώντας το summer mood ζωντανό στην αυλή του Nikkei

Με πολλά ethnic στοιχεία, αλλά και περουβιανές αναφορές στην διακόσμηση, η αυλή του Nikkei ήταν μια από τις πιο ωραίες στο κέντρο της Αθήνας αυτό το καλοκαίρι.

Ο Σεπτέμβρης που φεύγει ήταν γεμάτος από βραδιές που σε φώναζαν να πάρεις τους δρόμους. Και τέτοιες ευκαιρίες δεν είναι για να τις πετάς. Έτσι με την κατάλληλη παρέα τράβηξα για την ανηφόρα του St. George Lycabettus. Εκεί απέναντι από το ξενοδοχείο, στην αυλή, πάνω από την πλατεία Δεξαμενής, που μέχρι φέτος ήταν ανεκμετάλλευτη, βρήκε την καλοκαιρινή του φωλιά το Nikkei. Ένα Nikkei που φόρεσε ότι πιο πολύχρωμο είχε και μετέτρεψε αυτή την αυλή σε μια από τις καλύτερης της Αθήνας για αυτό το καλοκαίρι. Με πολλά ethnic στοιχεία, αλλά και περουβιανές αναφορές στην διακόσμηση, με μια «σκεπή» από πολύχρωμα σχοινιά, ωραίους φωτισμούς, δύο επιβλητικούς χρυσούς ελέφαντες να δίνουν την δικοί τους τσαχπινιά και στο βάθος του δεύτερου επιπέδου ένα «κλουβί» μπαρ να συμπληρώνει το σκηνικό.

Αφού λοιπόν άφησα το μάτι να περιπλανηθεί, διάλεξα να καθίσουμε σε ένα από τους ψηλούς καναπέδες με τα αναπαυτικά μαξιλάρια. Η παρέα μου, πρώτη φορά θα δοκίμαζε τη nikkei κουζίνα, όποτε θα εκτελούσα και χρέη ξεναγού. Ευτυχώς θα είχα και καλή βοήθεια, μιας και το προσωπικό έχει εκπαιδευτή σωστά και μπορεί να λύσεις όλες τις απορίες που τυχών μπορεί να έχει ο επισκέπτης. Πριν λοιπόν μπούμε στα βαθιά η Μαίρη Ταλαιπώρου με την εκκεντρική της κόμη, head bartender και «κυρία του κλουβιού» μας πρόσφερε ένα Bloody Mary με pisco αρωματισμένο από chili, vodka με αρώματα από λεμονοθύμαρο και ρίγανη, sherry, mala peruviana και χυμό από πορτοκάλι και νότες από περγαμόντο. Ότι πρέπει για να ανοίξει τον δρόμο για tiradito σολομού με miso και leche de tirge, αλλά και την gyoza pata negra με την όμορφα καυτερή σάλτσα από wasabi. Στο ίδιο επίπεδο ήταν και το tacos με χταπόδι και chorizo που επικρατούσε σαν τελική γεύση στο στόμα που συνδυαζόταν άριστα με το classic Pisco Sour και τον όξινο χαρακτήρα του.

Τα κοκτέιλ της Μαίρης Ταλαιπώρου (αριστερά) δένουν μοναδικά τόσο με το design της αυλής, όσο και με τα πιάτα.

Στα κυρίως η πάπια που ψήνεται σε φούρνο josper με κάρβουνα αν και στις άκρες ήταν λίγο παραψημένη ήταν αρκετά νόστιμη και είχε ενδιαφέρον. Όμως ο σολομός που ήρθε μαζί στο τραπέζι ήταν σωστά ψημένος και κέρδισε κατά κράτος την προσοχή μας. Ζουμερός όσο πρέπει που συνδυαζόταν με μια φρουτοσαλάτα από μάνγκο και φραγκοστάφυλα. Και για αυτό το πιάτο η Μαίρη είχε κάνει το ιδανικό ματς αφού το φίνο Yuzu Sour που είχε διαλέξει ολοκλήρωνε με τον πιο ευχάριστο τρόπο την γευστική εμπειρία.

Μπορεί ο Θάνος Στασινός να μην ήταν εκείνη την ημέρα στην κουζίνα, μιας και φέτος έτρεχε το Μυκονιάτικο Nikkei, είχε αφήσει όμως άξιους αντικαταστάτες στην κουζίνα που τον έβγαλαν ασπροπρόσωπο. Ο Σπύρος Μαυροϊδής που είχε μείνει πίσω στην Αθήνα στάθηκε επάξια στο ύψος της κουζίνας του Θάνου και αυτό δείχνει ότι έχει στηθεί μια δυνατή ομάδα στο Nikkei που ο ένας συμπληρώνει τον άλλο. Όσο για την δουλεία που γίνεται πίσω από την μπάρα του «κλουβιού» μπορεί ο Σπύρος Κερκύρας να είναι αυτός που έχει επιμεληθεί τον κατάλογο όμως η Μαίρη με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, δίνει το δικό της στίγμα και περνάει την δική προσωπικότητα στα ποτά. Και αυτό φάνηκε ακόμα περισσότερο από το Negroni που ολοκλήρωσε το γεύμα μου. Γιατί είπαμε οι αδυναμίες δεν κρύβονται.

//Nikkei, Ξανθίππου 10, Πλατεία Δεξαμενής, Κολωνάκι.
facebook.com/NikkeiPeruvianRestoBar

Διαβάστε ακόμα: Τα πράγματα στον κήπο της Mama Fuga είναι απλά και ωραία

TAGS :
nikkei αυλή Θάνος Στασινός Μαίρη Ταλαιπώρου ποτα Σπύρος Μαυροϊδής φαγητό

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook