Johann_Peter_Hasenclever_-_Weinverkostung

Προσεγγίζοντας την καταγραφή της γευσιγνωσίας σύμφωνα με την ψυχαναλυτική ερμηνεία των ονείρων. (Έργο του Johann Peter Hasenclever, 1843. Φωτό: Wikipedia)

Δεν θα ασχοληθώ εδώ με κάποια «ονειρεμένα» κρασιά υψηλής ποιότητας, από αυτά που ελάχιστες φορές μπορούμε να καταναλώσουμε. Θέλω να μιλήσω για όλα τα κρασιά, ανεξαρτήτως ποιότητας, ακόμη και τα ελαττωματικά.

Όλοι βλέπουμε όνειρα, όπως όλοι ξέρουμε να δοκιμάζουμε. Απλώς κάποιοι δεν τα θυμούνται ή αδιαφορούν γι’ αυτά και, φυσικά, ελάχιστοι μπορούν να τα ερμηνεύσουν. Άλλωστε, κανένα όνειρο δεν μπορούμε να εμποδίσουμε να έρθει στον ύπνο μας, ούτε και τους εφιάλτες.

Παραφράζοντας την «Ερμηνεία των Ονείρων» του Σίγκμουντ Φρόιντ, θα προσεγγίσω την καταγραφή της γευσιγνωσίας σύμφωνα με την ψυχαναλυτική ερμηνεία του ονείρου.

Ας θεωρήσουμε ότι το όνειρο είναι η γευσιγνωσία ενός κρασιού και ας επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε στην ερμηνεία της και τους μηχανισμούς που συμμετέχουν στη δημιουργία ενός κειμένου γευσιγνωσίας.

Ακόμη και οι παραλογισμοί στη γευσιγνωσία έχουν το νόημά τους. Τους χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να ασκήσουμε κριτική στις λανθάνουσες σκέψεις.

Μερικοί μηχανισμοί της ονειρικής γευσιγνωσίας

Ανακατάταξη: Βάζει στη γευσιγνωσία μπροστά το φρούτο και πίσω το ξερό χόρτο, ενώ συμβαίνει το αντίθετο.

Αντίθετα ως όμοια: Τα αντίθετα υφίστανται την ίδια μεταχείριση και εμφανίζονται με το ίδιο έκδηλο στοιχείο. Έντονο ή άτονο άρωμα περιγράφεται ως ευδιάκριτο.

Αντιστροφή της σημασίας: Η υποκατάσταση με το αντίθετο είναι μια συνήθης διεργασία στη γευσιγνωσία. Το γκαζόν (άγουρο) αντί για το χορτώδες (ξηρό) ή το βοτανικό (άγουρο και ξηρό ταυτόχρονα).

Επαναστροφή: Διεργασία της γευσιγνωσίας, υποβάλλει τις σκέψεις μας σε μια επαναστροφική διαδικασία και ξανακάνει τον αντίθετο δρόμο της εξέλιξής τους. Το λεπτό σώμα, γυρίζοντας προς τα πίσω την παραγωγική διαδικασία, μας οδηγεί σε αραιωμένο σταφύλι.

Μετακίνηση του κέντρου βάρους: Είναι ένας από τους κυριότερους τρόπους με τους οποίους συντελείται η παραμόρφωση της γευσιγνωσίας. Ενώ κύριο χαρακτηριστικό ενός κρασιού είναι η έντονα στυφή γεύση του, γράφουμε για στυφό που γίνεται τραχύ στο τελείωμα.

Μετατόπιση: Το ξινό εμφανίζεται ως δροσερό.

Μετατροπή: Των σκέψεων σε οπτικές εικόνες. Μύτη κλειστή, αρώματα κουρασμένα.

Παράλειψη: Χαρακτηρίζοντας ένα άρωμα ως αναγωγικό, παραλείπουμε το χαρακτηρισμό ως μη καθαρό άρωμα.

Παραλογισμοί: Ακόμη και οι παραλογισμοί στη γευσιγνωσία έχουν το νόημά τους. Τους χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να ασκήσουμε κριτική στις λανθάνουσες σκέψεις. Λέμε «λιπαρότητα» όταν θέλουμε να πούμε ότι είναι πλαδαρό (χωρίς ικανοποιητική οξύτητα), αλλά ταυτόχρονα πλούσιο.

Παραμόρφωση: Αρώματα σάπιου παραμορφώνονται σε υπερώριμα.

Συμβολισμός: Είναι ένας ακόμη παράγοντας στη διαστροφή της γευσιγνωσίας. Καθαρή μύτη για να δηλώσει ότι δεν έχει ελαττώματα.

Συμπύκνωση: Παίρνει δύο διαφορετικά λανθάνουσες σκέψεις και τις εμφανίζει σε μια μόνον έκδηλη περιγραφή, αποκρύπτοντας το ένα από τα δυο πιθανά νοήματα, με σκοπό να το κρύψει. Αρώματα ξερών φρούτων και οξείδωσης περιγράφονται ως αρώματα παλαίωσης.

 

Διαβάστε ακόμα: Κριτική και κριτικοί ως δημιουργοί της ποιότητας του κρασιού

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top