Pat Pong: Παιχνίδια με τσίλι και Thai αρώματα στο Κολωνάκι

Mικρά γλυκά καλαμάκια κοτόπουλου Chicken satay skewers, με σάλτσα φιστικιού και γάλα καρύδας.

Είναι το καινούργιο παιδί των Γιώργου Μελισσάρη, Γιάννη Μωράκη και Γιώργου Κωνσταντίνου. Πήρε την θέση του Nikkei στην οδό Λεβέντη, στο Κολωνάκι και μας ταξιδεύει μέχρι την εξωτική Ταϊλάνδη.

Πολλές φορές αναρωτιέμαι πώς η ταϊλανδέζικη κουζίνα πήρε τα πάνω της και άρχισε να κατακτά την μια μητρόπολη μετά την άλλη. Ίσως το «παιχνίδισμα» των γεύσεων αλλά και των υφών που χρησιμοποιεί να είναι το κλειδί της επιτυχίας της. Ίσως η κάψα που κρύβει που σε μερικά πιάτα αγγίζει τις πολύ ψηλές βαθμίδες της καψαϊκίνης. Ίσως πάλι γιατί είναι μια κουζίνα που συνδυάζει τόσο την κινέζικη όσο και την ινδική αλλά και την βιετναμέζικη κουζίνα.

Ο ταϊλανδέζικος «θίασος» επί σκηνής: καλαμάκια κοτόπουλου με σάλτσα φιστικιού και γάλα καρύδας, τα Thai Balls, κροκέτες μπακαλιάρου με χοιρινό, το Rustic Grilled Fish, λαβράκι που σερβίρεται σε μπανανόφυλλο, μαριναρισμένο σε κάρυ και κουρκουμά και η σούπα mild Tom Kha Gai με κοτόπουλο.

Κάπου λοιπόν σε όλα αυτά τα «ίσως» να βρίσκεται και η επιτυχία της. Όπως και να έχει είναι μια κουζίνα που αν τη γνωρίσετε και σας αρέσουν τα καυτερά, θα τη λατρέψετε- εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Αν πάλι δεν σας αρέσουν, θα την βρείτε εξωτική, μυρωδάτη, χρωματιστή αλλά και ενδιαφέρουσα ταυτόχρονα που έστω και για μία φορά θα θέλατε να την δοκιμάσετε.

Στην Αθήνα υπάρχουν μέρη όπου μπορούμε να βρούμε Ταϊλανζέδικο φαγητό από την εστιατορική του μορφή μέχρι και την food street εκδοχή του και να πάρουμε μια ιδέα για το πώς είναι. Μια λοιπόν προσεγμένη εκδοχή θα βρείτε στο καινούργιο Pat Pong που άνοιξε πριν από μερικές μέρες στον μικρό δρόμο της Λεβέντη στο Κολωνάκι. Εκεί που μέχρι πέρυσι συναντούσαμε την χειμερινή εκδοχή του Nikkei.

Ζεστά χρώματα και στιλ Ανατολής. Σε προδιαθέτουν για τα πιάτα που θα ακολουθήσουν.

Την κουζίνα έχει αναλάβει ο Σήφης Μανουσέλης που φαίνεται να έχει μελετήσει την φιλοσοφία της Ταϊλανδέζικης κουζίνας. Και η αλήθεια είναι ότι παίρνει ένα ρίσκο. Δεν προσαρμόζει στα ευρωπαϊκά ή αν θέλετε στα ελληνικά δεδομένα τα πιάτα, αλλά προσπαθεί να πλησιάσει όσο τον δυνατόν γίνεται –και του επιτρέπεται λόγω πρώτων υλών- τα αυθεντικά. Δηλαδή εκείνα που θα δοκίμαζε κανείς αν επισκεπτόταν την Ταϊλάνδη. Είναι ρίσκο γιατί είμαστε ένας λαός που δεν έχει συνηθίσει τα καυτερά φαγητά και στο Pat Pong το τσίλι παίζει πολύ.

Dumplings με λαχανικά, soy beans, σος φυστικοβούτυρο και πίκλα από αυγό.

Όπως για παράδειγμα στην σούπα Tom Yum Goong με γαρίδα, kaffir lime και chilli αλλά και στην σαλάτα Yum Mamuang με μάνγκο, lime, chilli και μοσχάρι. Ειδικά στην τελευταία κάποια κομμάτια από μοσχάρι ήταν «φωτιά». Δεν θα πω ότι δεν μου άρεσαν-έχω αναφέρει ότι αγαπώ τα καυτερά- αλλά είδα την παρέα μου να κοκκινίζει, να ιδρώνει και να ζητά ρύζι ώστε να μειώσει την ένταση του καψίματος στο στόμα.

To Pat Pong είναι το καινούργιο παιδί των Γιώργου Μελισσάρη, Γιάννη Μωράκη και Γιώργου Κωνσταντίνου.

Στην αυθεντική φιλοσοφία του ταϊλανδέζικου φαγητού που θέλει να δώσει ο Σήφης υπάγεται και ο τρόπος με τον οποίο μπορείτε να φάτε μερικά πιάτα. Όχι χρησιμοποιώντας τα chopsticks αλλά το χέρι. Σε αυτό το μοτίβο ήταν το Larb για παράδειγμα. Ένα ιδιαίτερο, αλλά και δύσκολο πιάτο με αρνί πουδραρισμένο με sticky rice, αρκετά φρέσκα μυρωδικά, τσίλι –φυσικά- και καρδιές από iceberg για να φτιάξουμε από μόνοι μας τα ρολάκια.

Σούπα mild Tom Kha Gai με κοτόπουλο, μανιτάρια, γάλα καρύδας και lime.

Στην άκρη είχε και extra κομμένο τσίλι για τους πολύ τολμηρούς. Επίσης τα Thai Balls, τραγανές κροκέτες μπακαλιάρου με χοιρινό, μόνα τους ήταν λίγο άτονα αλλά όταν τα βούτηξα στην μαγιονέζα με lime απέκτησαν ενδιαφέρον. Να σημειώσω εδώ ότι τα Thai Balls δεν ήταν καθόλου καυτερά, όπως και τα μικρά γλυκά καλαμάκια κοτόπουλου Chicken satay skewers, με σάλτσα φιστικιού και γάλα καρύδας.

Αντίθετα, και επιστρέφοντας στις καυτερές γεύσεις, το Kanom Jeen Curry Noodles με λαβράκι, ήταν ένας ευχάριστος γλυκός δυναμίτης που «κολυμπούσε» στο γάλα καρύδας. Τέλος το Rustic Grilled Fish, που εκείνη την ημέρα ήταν λαβράκι -συνήθως είναι μπακαλιάρος-, ήταν μαριναρισμένο σε κάρυ και κουρκουμά και ερχόταν τυλιγμένο σε φύλλα μπανάνας. Ζουμερό, νόστιμο, και όταν έριξα και την fish sauce που το συνόδευε πήρε μια επιπλέον νοστιμιά.

//Λεβέντη 3, Κολωνάκι, 210 7228283

Διαβάστε ακόμα: Papillon: Ένα all day εστιατόριο, με φινέτσα και ψυχή, αλλιώτικο από τα άλλα.

TAGS :
bar / restaurant Pat Pong

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook