To Don Barber & Groom στην Πλ. Αμερικής είναι ένας «τόπος» όπου οι άντρες μπορούν να αφεθούν χωρίς ενοχές.

Τα τελευταία 4 χρόνια κολυμπάω στην εσωτερική πισίνα γυμναστηρίου του κέντρου. Καθημερινά, εκατοντάδες άνθρωποι κάνουν περίπου το ίδιο: βάρη, πιλάτες, TRX, spinning, ό,τι μπορεί ο καθένας για να διατηρήσει το σώμα υγιές. Παρατηρώ αρκετούς άνδρες τρομερά γυμνασμένους, με τατού, αποτριχωμένους και με νύχια ποδιών σαν να ήταν εσώκλειστοι σε κάποιο ίδρυμα για πολλά χρόνια και μόνο πριονοκορδέλα θα μπορούσε να τους απαλλάξει από το βάσανο. Το καλοκαίρι κάπως σώζεται η κατάσταση μα τον χειμώνα οι γυπαετοί κάνουν πάντα την εμφάνισή τους. Γιατί;

Καταλαβαίνω τη δυσκολία ενός άνδρα να καθίσει στην καρέκλα του πεντικιούρ (δεν την καταλαβαίνω αλλά για την οικονομία της συζήτησης το δέχομαι), καταλαβαίνω τη δυσκολία ενός ηλικιωμένου άνδρα να σκύψει αλλά από πότε η προσωπική υγιεινή πάει περίπατο; Πώς μπορείς να περπατάς; Πώς αισθάνεσαι όταν σε βλέπει η σύντροφός σου ή ακόμη και οι «συνγυμναζόμενοί» σου; «Σκεφτείτε ότι τα νύχια των ποδιών μεγαλώνουν πολύ πιο αργά από ό,τι των χεριών», θα μου πει η Φωτεινή που θα μου κάνει μανικιούρ και πεντικιούρ στο Don Barber.

«Μια φορά τον μήνα αρκεί και για λόγους αισθητικούς αλλά κυρίως για λόγους υγιεινής», επισημαίνοντας κάλους, μύκητες, νύχια που μπαίνουν στο δάχτυλο. Είμαι από τους τυχερούς που μπορούν να παριστάνουν τον Ζάκεμπεργκ με Adilette σχεδόν όλο τον χρόνο καθώς δουλεύω από το σπίτι. Άρα, τα πόδια δεν στριμώχνονται σε παπούτσια για ώρες. Όμως, όταν στριμώχνονται, είναι συνήθως σε παπούτσια με μικρή ή καθόλου κάλτσα.

Καταλαβαίνω τη δυσκολία ενός άνδρα να καθίσει στην καρέκλα του πεντικιούρ (δεν την καταλαβαίνω αλλά για την οικονομία της συζήτησης το δέχομαι).

Το πεντικιούρ είναι απόλαυση. Απενοχοποίηση, ανακούφιση, ξεκούραση. Μας αξίζει. Θυμάμαι τη διαφήμιση του απορρυπαντικού πιάτων, μέσα στο οποίο μια ταλαιπωρημένη κυρία έβαζε τα νύχια της για να δυναμώσουν. Τη δεκαετία του ’80, ούτε οι γυναίκες έκαναν μανικιούρ, φαίνεται. Σε ό,τι αφορά τους άνδρες, φαίνεται τον δρόμο άνοιξαν ο LeBron James που το ’14 ανέβασε φωτό του στο insta ενώ κάνει pedi, ο συνήθης ύποπτος David Beckham, ο Kobe Bryant, ο Jordan. Οι σαγιονάρες και τα πέδιλα άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους όχι μόνο στην παραλία: από τα catwalk στο street fashion μερικές αποφασιστικές influencer δρασκελιές. Η αγορά συνειδητοποίησε ότι άνοιξε μια νέα κατηγορία: οι υπηρεσίες ανδρικής περιποίησης.

«Και μόνο για το μασάζ, αξίζει η εμπειρία, όπως και η καυτή πετσέτα, με την οποία σου τυλίγουν τα πόδια όταν όλα έχουν τελειώσει».

Στον εστέτ χώρο της οδού Αμερικής, αράζω στην αναπαυτική πολυθρόνα ενώ γεμίζει η μεγάλη χάλκινη λεκάνη με χλιαρό νερό. Κόψιμο νυχιών, σχήμα με τη λίμα, λείανση της επιφάνειας, αφαίρεση των σκληρών σημείων (των ποιων;), σκράμπ με υπέροχο προϊόν, μασάζ. Με την, ας πούμε, ελαφρόπετρα ή ό,τι είναι αυτό, τρίβει τις πατούσες για τα νεκρά κύτταρα. Στην αρχή γαργαλιέμαι, έπειτα αφήνομαι. Και μόνο για το μασάζ, αξίζει η εμπειρία, όπως και η καυτή πετσέτα, με την οποία σου τυλίγουν τα πόδια όταν όλα έχουν τελειώσει. Όλα αυτά ενώ ο χρόνος κυλά γλυκά, αργά. Δίπλα μου κάθονται κι άλλοι, άλλοτε γνωστοί, άλλοτε όχι. Στην αρχή τσεκάρω το τηλέφωνο μου, έπειτα το αφήνω και βυθίζομαι. Η ιεροτελεστία σε χαλαρώνει.

Τα χέρια είναι άλλη υπόθεση. Εδώ, θέλεις- δεν θέλεις, αφήνεις κινητά και έρχεσαι πιο κοντά στην κοπέλα που κάνει μανικιούρ. Κι εδώ κόβονται νύχια, φτιάχνεται το σχήμα, καθαρίζονται πετσάκια, λειαίνονται οι επιφάνειες καθώς με την ηλικία δημιουργούνται ραβδώσεις. Όλα αποστειρωμένα, όλα με κινήσεις ενορχηστρωμένες και σχεδιασμένες για να ρίξουν τους τόνους.

Ο Δημήτρης Παπαδόπουλος δοκιμάζει και τις δύο εκδοχές: και μανικιούρ και πεντικιούρ. Άρα, ξέρει.

Η ώρα κυλά επίσης υπέροχα, το scrub τονώνει την κυκλοφορία, ομορφαίνει το δέρμα, μαλακώνει τα χέρια που το χιονισμένο Παρίσι, το κουβάλημα και η έλλειψη γαντιών για να μπορώ να δουλεύω με το τηλέφωνο  τα έκαναν να μοιάζουν με φορτοεκφορτωτή στο Ντόβερ. Εδώ, διαπιστώνω το δικό μου θέμα: θέλω να φαίνονται ωραία τα δάχτυλά μου αλλά όχι να φαίνονται φτιαγμένα. Διαπιστώνω πώς τελικά δεν είναι το θέμα αν κάνεις μανικιούρ και πεντικιούρ αλλά αν φαίνεται ότι κάνεις.

Τα χέρια είναι άλλη υπόθεση. Εδώ, θέλεις – δεν θέλεις, αφήνεις κινητά και έρχεσαι πιο κοντά στην κοπέλα που κάνει μανικιούρ.

Επανέρχομαι στη δυσκολία του άνδρα να πει ότι κάνει πεντικιούρ ή μανικιούρ. Ίσως οι λέξεις έχουν  γυναικεία αύρα. Ας το πούμε περιποίηση άκρων, ή των άκρων των άκρων. Ας το πούμε όπως θέλει ο καθένας. Σημασία έχει η απενοχοποίηση. Η πίεση που υφίσταται ένας άνδρας σήμερα σε όλα τα επίπεδα είναι φρενήρης. Ας έχει μια ώρα χαλάρωσης τον μήνα. Εκτός των άλλων, είναι κι εκπαιδευτικό: η αισθητικός σε βοηθά να μάθεις να περιποιείσαι τα νύχια σου και σου εξηγεί όλα όσα δεν γνώριζες. «Αισθάνομαι ότι οι αστράγαλοί μου είναι κάπως πρησμένοι», της λέω. “Κατακράτηση υγρών”, μου λέει αποφασιστικά η Φωτεινή. Έχω μόλις επιστρέψει από το Παρίσι όπου έχω περπατήσει (με παπούτσια, όχι με Adilette) ατέλειωτα χιλιόμετρα. «Πολύ νερό κι αφεψήματα», μου λέει και καθώς βγαίνω και πάλι στην Αμερικής, αισθάνομαι αλλιώς. Ανάλαφρος, ήρεμος και χωρίς πετσάκια.

 

Διαβάστε ακόμα: Πώς να μη γίνει το μούσι σας… αποτυχημένη διαδήλωση.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top