Άγγελος Παντελίδης

Με τι ασχολείστε; Έχω ένα γραφείο Visual Communication & Branding Consultancy, το TwoOneZero. Στα ελληνικά αυτό ακόμα το λέμε γραφίστας. Αυτή την εποχή, εκτός από τους μόνιμους Έλληνες πελάτες του γραφείου, ετοιμάζω με συνεργάτες δύο αγγλόφωνα περιοδικά, που θα κυκλοφορήσουν στο εξωτερικό, και κάθε έξι μήνες κάνω art direction στο αγγλικό περιοδικό μόδας Volt. Επίσης, ξεκινήσαμε πρόσφατα με έναν Καναδό φίλο μια σειρά εκδόσεων, το Tales From The Bivouac, που έχουν ως θέμα αγώνες όπως το Paris Dakar. Προσπαθώ να δουλεύω όσο περισσότερο μπορώ ώστε να εξασφαλίζω μια βασική χρηματοδότηση για να εκπληρώνω τα δύο πάθη μου: τα ταξίδια και τους πολυήμερους αγώνες rally-raid με την μοτοσικλέτα μου (κάτι σαν μικρότερες εκδοχές του Paris-Dakar, που είπαμε πιο πάνω). Η έλλειψη χρόνου, δυστυχώς, είναι ένα μόνιμο πρόβλημα –είμαι πλέον 39.

Τι σημαίνει για εσάς στυλ; H υστεροφημία. Το πώς εκφράζεται κάποιος, οι τρόποι του. Το πώς συμπεριφέρεται στους γύρω του. Και, τέλος, η έλλειψη επιτηδευμένης προσπάθειας, αυτό που λένε effortless.

Πώς υπερασπίζεστε την αισθητική στη ζωή σας και στην κοινωνία μας; Στωικά. Πιστεύω ότι την αισθητική την υποστηρίζει κανείς με τις επιλογές του, θα έλεγα με ένα είδος παραδειγματισμού. Ενίοτε, ελλείψει επιχειρημάτων, χρειάζονται και μερικά λεκτικά στολίδια.

Τι είναι, ή τι θα έπρεπε να είναι, για εσάς, το σύγχρονο ελληνικό ύφος; Υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των δύο (τι είναι και τι θα έπρεπε να είναι). Ρωτάτε ίσως λάθος άνθρωπο, νιώθω μισός Καναδός λόγω ανατροφής. Ρεαλιστικά, το σύγχρονο ελληνικό ύφος –αν μιλάμε ενδυματολογικά– θα έπρεπε να αναζητήσει αρχές τις οποίες αναδείξαμε πρώτοι. Την οικονομία, το μέτρο, την ουσία. Μια χρυσή τομή μεταξύ πρακτικού και διακοσμητικού, αν θέλετε. Αντί αυτών, βλέπω όλο και περισσότερο μπαρόκ κακογουστιές και στυγνό, άσκεφτο, κλέψιμο ιδεών άλλων πολιτισμών. Ακόμη χειρότερα, βλέπω ότι λείπουν οι συνθήκες για να πιστέψει και να παλέψει κάποιος για ένα όραμα σύγχρονου ελληνικού ύφους. Μας περικυκλώνει η υστερία του μάρκετινγκ και το δόγμα του χαμηλότερου κοινού παρανομαστή. Μια εξαίρεση είναι η Σοφία Κοκοσαλάκη –η τελευταία φορά που είδα τόσο επιτυχή αποτύπωση ελληνικού DNA σε υψηλού επιπέδου, σύγχρονη αισθητική. Υπάρχει όμως και αντίλογος στο παράδειγμα της Σοφίας, ο εξής: Πρέπει συνεχώς οι Έλληνες να αντλούμε έμπνευση από την ιστορία μας για να πρεσβεύουμε το Σύγχρονο Ελληνικό Ύφος; Στην αρχιτεκτονική, φερειπείν, Έλληνες δημιούργησαν εκπληκτικά έργα χωρίς δείγμα κιονόκρανου. Ξεχνάμε εύκολα ονόματα, όπως τον Δοξιάδη, τον Βαλσαμάκη, τον Πικιώνη…

Τι είναι κακό γούστο; Οτιδήποτε δεν μπορεί να υποστηριχτεί από αυτόν που το πρεσβεύει. Για τους συνομηλίκους μου ας μην ξεκινήσω, θα ξημερώσουμε. Είναι μάλλον θέμα έλλειψης παιδείας. Από την άλλη, βλέπω πολλούς νεότερους να ντύνονται εκκεντρικά ή να σφετερίζονται το κλασικό στυλ, αδυνατώντας να τo υποστηρίξουν. Γίνονται, απλώς, καρικατούρες. Δεν αρκεί ένα εκκεντρικό ντύσιμο για να γίνεις Αnna Piaggi ή Ηamish Bowles, πόσο μάλλον Patrick Bateman ή David Hockney. Ένας φίλος έλεγε πρόσφατα, και δυστυχώς είχε μάλλον δίκιο, ότι το τελευταίο πραγματικά σπουδαίο youth movement (και στυλιστικά) ήταν το grunge. Από τότε μέχρι σήμερα, τίποτα, ξηρασία. Είναι λυπηρό να βλέπεις αυτά τα παιδιά να μηρυκάζουν παλαιότερα στυλ, που ούτε την ιστορία που κουβαλούν δεν καταλαβαίνουν. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι κακό γούστο.

Ποιές κακογουστιές σας αρέσουν; Οι αμερικανικές, τουλάχιστον είναι τίμιες. Το skate scene στη δυτική ακτή στα μέσα των ’80s: ένα πάντρεμα από φλούο, surf, goth, new wave, punk και hippy αναφορές. Δείτε την σκηνή των τίτλων στην αρχή της ταινίας «The Lost Boys»:

Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ; Tα Belstaff μου, εδώ και μια δεκαετία (γέλια). Έχω συλλογή από αυτά τα τζάκετ, αλλά το πρώτο είναι και αυτό που φοράω καθημερινά λόγω μηχανής (πριν αγοραστεί η Belstaff από τους Ιταλούς). Όσο μεγαλώνω, τόσο πιο «αόρατο» θέλω να γίνεται το στυλ μου. Να περνά απαρατήρητο, να είναι ένα αξιοπρεπές διαβατήριο για παντού. Δεν μου έρχεται στα ελληνικά, στα αγγλικά το λέμε «understated». Όταν βλέπω λογότυπα σε ρούχα, βγάζω καντήλες. Ένα γνώρισμα που επηρεάζει το στυλ μου είναι η κατασκευή μου. Είμαι ψηλός, αδύνατος, με μεγάλη μύτη και μοιάζω κάπως με σκιάχτρο. Επίσης, πάντοτε μου άρεσαν τα στρατιωτικά ρούχα –εκτιμώ την πρακτική φιλοσοφία που διέπει το σχεδιασμό τους– και τους σχεδιαστές που εμπνεύστηκαν από αυτά, όπως ο Massimo Osti.

Τι εκτιμάτε περισσότερο στο στυλ των φίλων σας; Την ειλικρίνεια και τη συνέπεια. Δεν αντέχω να βλέπω ανθρώπους να πέφτουν σε ενδυματολογικές παγίδες που δεν ταιριάζουν με τον χαρακτήρα τους.

Ποια εμφανισιακή αρετή ξεχωρίζετε σ’ έναν άνδρα; Την άνεση, την αίσθηση ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να αγνοήσει τι φοράει και να πιάσει ένα εργαλείο στα χέρια του, να τρέξει, να πιεί, να χορέψει δίχως αύριο. Το αντίθετο από αυτό που ονομάζω «ανθρώπους-ταπετσαρίες»…

Ποια εμφανισιακή αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα; Την αυτοπεποίθηση.

Ποιο μειονέκτημά σας σαρκάζετε; Κανένα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω μειονεκτήματα. Το γεγονός ότι δεν αντέχω την μετριότητα με κάνει δύσκολο, δεν έχω πολλή υπομονή με αργόστροφους, ανθρώπους που σπαταλούν τον χρόνο μου, κόλακες και αυλικούς. Δεν ξέρω αν μπορώ να τα σαρκάσω αυτά, ούτε αν πρέπει. Οι δικοί μου άνθρωποι σαρκάζουν τον ενθουσιασμό μου. Εις μάτην.

Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας, ποιος θα θέλατε να είστε; Αν το επιτρέπει η ερώτηση, ο εαυτός μου στα 20. Διαφορετικά, ένας εξερευνητής, ίσως ο Ernest Shackleton.

Σε ποια άλλη εποχή θα επιθυμούσατε να ζείτε; Σε καμιά άλλη. Bρίσκω ότι η δική μας εποχή έχει μεγάλο ενδιαφέρον.

Ποιο είναι αγαπημένο σας χρώμα; Πώς το έχετε βάλει στη ζωή σας;

Μάλλον το μαύρο. Έχω χάσει το μέτρημα πόσα μαύρα ρούχα έχω. Ευτυχώς, κάτι παλιά Margiela τα ξεθάβει και τα φοράει η φίλη μου. Άντε, τώρα που μεγάλωσα, και κάποιες σκούρες γήινες αποχρώσεις: λαδί, γκρι, μπλε νουάρ. Όταν ανοίγει ο καιρός φοράω και κανένα λευκό ή κολεγιακό γκρι μελανζέ. Ήσυχα πράγματα δηλαδή.

Ποια είναι η αγαπημένη σας πόλη του κόσμου και γιατί την έχετε αγαπήσει; Σαφώς η Αθήνα. Τη γνώρισα κανονικά πρώτη φορά στα έντεκα χρόνια μου, γυρνώντας από το Βανκούβερ. Δεν έχω εξήγηση να σας δώσω. Πρόσφατα επισκέφτηκα δεύτερη φορά την Κωνσταντινούπολη: μαγεύτηκα. Ίσως επειδή και οι δυο αυτές πόλεις συνδυάζουν το ευρωπαϊκό και το ανατολίτικο, τις χαρακτηρίζει δε και τις δύο μια ενέργεια αλλιώτικη από ό,τι συναντάς οπουδήποτε αλλού. Σε προκαλούν να τις εξερευνήσεις. Οι ευρωπαϊκές μητροπόλεις μου φαίνονται πλέον αποστειρωμένες, λίγο Disneyland.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ελληνικό νησί και πώς περνάτε εκεί όταν είστε χαλαρός και γήινος; Πέρυσι με εξέπληξε η Αστυπάλαια. Συνδυάζει αριστοτεχνικά όσα θεωρώ σημαντικά για μερικές εβδομάδες διακοπών στις Κυκλάδες. Οι μέρες ξεκινούσαν με εκτός δρόμου εξερεύνηση με τη φίλη μου, ανακαλύπτοντας εκπληκτικές απόμακρες παραλίες, ακολουθούσε καλό φαγητό και το απόγευμα ξεκούραση και λίγο γράψιμο στον υπολογιστή. Ύστερα βραδινό, αρκετά ποτά και κουβέντα με γνωστούς μέχρι το πρωί στην παλιά πόλη. Και κάτι που μου έκανε εντύπωση αργότερα, χωρίς να το καταλάβω: δεν είχε ακραία ενοχλητικές φυλές ανθρώπων. Ούτε ακραίους νεόπλουτους ούτε γκρούβαλα ούτε «εκκεντρικούς» hipsters ούτε ομογενοποιημένους μικροαστούς. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι κατανοητό αυτό που περιγράφω.

Στη βεράντα του σπιτιού του, στην οδό Στουρνάρη.

Πώς μοιάζει το σπίτι σας εσωτερικά; Είναι ήσυχο, με πολύ φυσικό φως, πολλά βιβλία και χωρίς έντονα διακοσμητικά να αποσπούν την προσοχή. Δεν μου αρέσουν οι εντάσεις στο σπίτι, είναι το ησυχαστήριό μου. Ίσως αυτό εξηγεί και την παντελή έλλειψη πινάκων στους τοίχους. Πρόσφατα κληρονόμησα κάποια παλιά έπιπλα του παππού μου, δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι καλύτερο για το διαμέρισμα που μένω. Εκτιμώ την καλή κατασκευή στα αντικείμενα, πράγμα σπάνιο στα σύγχρονα έπιπλα.

Στα έργα ποιου ζωγράφου αντικατοπτρίζεται πιο καλά ή δική σας κοσμοαντίληψη; Σε πολλών. Πρώτος στη λίστα είναι ο JMW Turner, συγκεκριμένα ο πίνακας Hannibal and his Men crossing the Alps. Επίσης, o Giorgio De Chirico. Να συνεχίσω;

Ποιος κινηματογραφικός ήρωας σας έχει επηρεάσει; Περισσότερο απ’ όλους ο Indiana Jones, πόσο μάλλον όταν τον υποδύθηκε και ο River Phoenix.

Με ποιες ιστορικές προσωπικότητες νιώθετε πνευματική συγγένεια; Mε τον Thierry Sabine.

Με ποιο έμφυτο ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος; Να μαθαίνω εύκολα ξένες γλώσσες.

Ποια είναι η φθηνότερη και ποια η ακριβότερη επένδυση που έχετε κάνει στην εμφάνισή σας; Η φθηνότερη είναι σαφώς t-shirts, καθώς και τα τακτικά κουρέματα. H ακριβότερη, αν θυμάμαι καλά, ήταν μια καμπαρντίνα Raf Simons, πριν καμιά δεκαριά χρόνια. Πιο πρόσφατα, ένα ζευγάρι αρβύλες Tricker’s.

Αποκαλύψτε μας μια από τις μυστικές διευθύνσεις σας, από όπου αγοράζετε όμορφα πράγματα. Δεν θα είναι πια μυστική, αλλά what the hell. Ρίξτε μια ματιά στο Inventorymagazine.com

Τι φοράτε από τον πατέρα σας, ή από τον παππού σας, έχει για σας σπάνια συναισθηματική αξία και θέλετε μια μέρα να κληροδοτήσετε με τη σειρά σας; Aπό ρούχα δυστυχώς τίποτα, τα μεγέθη μας είναι πολύ διαφορετικά. Έχω πάντα πάνω μου έναν αναπτήρα Ronson του παππού μου. Από τον πατέρα μου, ένα καταδυτικό Longines του ’60, το οποίο δεν φοράω –δεν αντέχω τα ρολόγια στον καρπό μου.

Πώς θα επιθυμούσατε να ταφείτε; Με μουσική υπόκρουση το I Get Around των Beach Boys. Για την ταφόπλακα, έχω ήδη επιλέξει γραμματοσειρά.

TAGS :
Γραφιστική στυλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook