Η νέα ονομασία (Σειρά 6 Gran Turismo) υποδηλώνει μια σημαντική αναβάθμιση σε σχέση με τη Σειρά 5 GT. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

Η φιλοξενία, καταρχάς, της εταιρείας δεν επιδέχεται κριτική αφού μείναμε στο καλύτερο ξενοδοχείο των Καλαβρύτων, το Kalavryta Canyon Hotel & Spa, και το βράδυ φάγαμε, τι λέω; ντερλικώσαμε στου Βαρβιτσιώτη, που για τους γνώστες είναι βούλα-σφραγίδα ποιότητας στην πόλη. Συνιστώ, με την ευκαιρία, και το απέναντί του Σπιτικό που το διαχειρίζονται ένα ζευγάρι πολύ “sympa” και το φαγητό τους είναι… σπιτικό!

 

Ας μιλήσουμε όμως για αυτοκίνητα. Πρώτα για τη Σειρά 6 GT

Πρωί της Τρίτης παραλάβαμε, από τα γραφεία της BMW στην Κάτω Κηφισιά, μια 630i GT (που παρά το «30» είναι 2λιτρη βενζινοκίνητη) για να την οδηγήσουμε μέχρι τα Καλάβρυτα. Πρώτη παρατήρηση: το εσωτερικό είναι χαώδες. Ο χώρος για τους εμπρός χωράει το 1,82 μου εύκολα στη μέση της διαδρομής του ηλεκτρικού καθίσματος που ρύθμισα και έφερα εκεί που με βόλευε. Από πίσω μου, σε άλλα αυτοκίνητα, συνήθως δεν μένει πολύς χώρος, αλλά εδώ θα χώραγε ο Shaquille O’ Neal και χωρίς τσιγκουνιές. Λογικό, όπως μας αναλύθηκε αργότερα στην παρουσίαση, αφού το πάτωμα προέρχεται από τη Σειρά 7.

Έχουμε λοιπόν εδώ μια 5άρα που λέγεται 6άρα, σε πεντάπορτο αμάξωμα 7άρας, τύπου ψιλοκουπέ, που δεν είναι η Gran Coupé, αλλά η Gran Τurismo και που απευθύνεται στον πετυχημένο Eυρωπαίο 35+ αρχιτέκτονα που έχει τα 80τόσα χιλιάρικα να δώσει για να πάρει ένα niche αυτοκίνητο για να πηγαίνει στη διπλανή πόλη να ελέγχει το γιαπί και να εμπνέεται από τη θέα που έχει το σπίτι του στο βουνό. Εγώ αυτό κατάλαβα και ελπίζω ανάλογα να καταλάβουν οι πελάτες της ποια ανάγκη τους θα εκπληρώσει η GT.

H Σειρά 6 GT τεχνολογικά είναι αψεγάδιαστη, ενώ στο εσωτερικό της δεν μπορείς να βρεις τίποτα το αρνητικό.

Κατά τα άλλα, τεχνολογικά είναι βέβαια αψεγάδιαστη, με ό,τι καινούριο υπάρχει σε soft και hardware. Σε πάει μόνη της στην εθνική, αρκεί να έχεις τα χέρια στο τιμόνι – αν τα σηκώσεις σου λέει κάτι, ανάβει κόκκινο λαμπάκι και μετά αφήνει το τιμόνι, είτε το κρατάς είτε όχι. Εδώ τα ψιλοέχασα… Δηλαδή, αν με πάρει ο ύπνος και φύγουν τα χέρια μου από το τιμόνι τι θα συμβεί; Η προειδοποίηση δεν είναι αρκετά δυνατή για την παράδοση του τιμονιού. Εντάξει, κάνει κάτι ντιν-ντιν, αλλά άμα κοιμηθείς θες αγριοφωνάρα για να ξυπνήσεις, όχι κουδουνάκια.

Η οδήγηση δε με το σύστημα διατήρησης λωρίδας, για έναν ολντσκουλά σαν κι εμένα, είναι λίγο ενοχλητική. Σε κρατάει εκεί και, αν πας να αλλάξεις λωρίδα χωρίς φλας, σε εμποδίζει. Άσε με, ρε παιδί μου, αφού είναι άδειος ο αυτοκινητόδρομος δεν βγάζω φλας. Nein du musst nicht!

Το 2λιτρο βενζινοκίνητο μοτέρ με τα 258 άλογα κινεί την 630i σβέλτα, ενώ υπάρχουν και οι μεγαλύτερες 3λιτρες 640d και 640i. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

Από ποιότητα κύλισης και θόρυβο είναι άξια του σασί της 7άρας, δηλαδή κορυφή. Το 2λιτρο μοτέρ με τα 258 άλογα είναι ξύπνιο, όχι εντυπωσιακό, αν και τα νούμερα λένε άλλα, πάει την 630i όμως σβέλτα, ενώ υπάρχουν βέβαια και μεγαλύτερες εκδόσεις (3λιτρες 640d και 640i) που κάνουν την GT ακόμα πιο ζωντανή.

Μέσα, η BMW έχει, ως συνήθως, διυλίσει τον κώνωπα στο θέμα «εργονομία» και πραγματικά δεν μπορείς να βρεις τίποτα το αρνητικό. Αισθητικά, έμενα ανέκαθεν μου άρεσαν τα εσωτερικά τους, παρότι κάποιοι τα θεωρούν βαρετά. Αν όμως αυτά εκπληρούν τον σκοπό τους με επιτυχία και ο οδηγός μπορεί από την πρώτη μέρα να εξοικειωθεί με τα συστήματα και να αισθανθεί ότι είναι σπίτι του, όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Και σ’ αυτά η BMW είναι σχολή. Για να μη μιλήσουμε για τα υλικά επενδύσεων και επιφανειών, που δεν υπάρχουν καλύτερα. Καλή λοιπόν αυτή η 6άρα. Αν και εγώ δεν θα την προτιμούσα, σίγουρα κάπου υπάρχει και ο niche αγοραστής της.

 

Η γκάμα κινητήρων της νέας Χ3 περιλαμβάνει τρεις βενζινοκινητήρες και δύο κινητήρες diesel, με ισχύ από 184 έως 360 ίππους. Όλες οι Χ3 διατίθενται με το 8άρι αυτόματο κιβώτιο Steptronic. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

 

Και μετά για τη νέα X3

Η θετική εντύπωση που μου άφησε η Gran Turismo μεταφέρθηκε και στην καινούρια Χ3 xDrive20d που πήρα μετά για να ξαναπατήσω λίγο από τις Ειδικές Διαδρομές του Ράλλυ Αχαιός που έκανα τον Μάιο – Αγία Λαύρα, Πριόλιθος, δυο τοπικές διαδρομές, η μια γρήγορη κατηφορική και η δεύτερη πιο μαζεμένη, πιο στριφτερή.

Αν τις έκανα, με τον ίδιο ρυθμό, με το δικό μου XC 70 12ετίας, εγώ θα είχα πάθει ίλιγγο και οι επιβάτες μου θα ήταν πράσινοι με κόκκινα πουά από τις κλίσεις του αμαξώματος και τον θόρυβο της ανάρτησης. Και όμως, εκείνο το Volvo ήταν κάποτε premium crossover…

Με την καινούρια Χ3 τα πράγματα είναι σαφώς λιγότερο δραματικά, το αμάξωμα δεν γέρνει, τα λάστιχα δεν κάνουν θόρυβο κύλισης, όλα είναι πιο ήσυχα και πιο ελεγχόμενα. Αισθάνεσαι ότι ο Μεγάλος Αδελφός την έχει δέσει μ’ ένα σχοινάκι και –μην ανησυχείς, το ‘χω– δεν φεύγει.

Με την καινούρια Χ3 το αμάξωμα δεν γέρνει, τα λάστιχα δεν κάνουν θόρυβο κύλισης, όλα είναι πιο ήσυχα και πιο ελεγχόμενα.

Για τον οικογενειάρχη 35άρη, με τα δυο κουτσούβελα πίσω, το μισό νοικοκυριό μέχρι τον ουρανό του χώρου αποσκευών και τον σκύλο στα πόδια της συζύγου, είναι overkill να μιλάς για γωνίες κλίσης και άλλα τέτοια στριφτερά. Γι αυτόν μετράει αν το φορτωμένο αυτοκίνητο μπορεί να προσπεράσει στον επαρχιακό το φορτηγό με σιγουριά και ασφάλεια και αν ταξιδεύει χωρίς να κουράζει.

Η 2λιτρη turbo diesel xDrive20d προσπερνάει, δεν είναι βέβαια αργή, άλλα δεν είναι και ιδιαίτερα σβέλτη. Δηλαδή, το 8άρι αυτόματο κιβώτιο Steptronic θα κατεβάσει άμεσα δυο-τρεις σχέσεις, το μοτέρ θα τουρμπίσει, το αντισπίν θα δώσει το OK, το ηλεκτρόγκαζο θα καταθέσει αίτηση, ο εγκέφαλος θα την πρωτοκολλήσει και το αυτοκίνητο θα επιταχύνει σβέλτα, αλλά όχι και καίγοντας την άσφαλτο.

Η 3λιτρη Χ3 xDrive30d είναι σκέτη απόλαυση, “the real deal”. Έτσι όπως ο κατασκευαστής την είχε στο μυαλό όταν το concept ήταν ακόμα στα χαρτιά. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

Αυτόν το ρόλο τον αφήνει στο 3λιτρο diesel αδερφάκι του. Που είναι μια σκέτη απόλαυση να το οδηγείς και να το ρίχνεις από στροφή σε στροφή, απολαμβάνοντας τον υπέροχο ήχο του και τη «γεμάτη κρέμα» ροπή του. Τίποτα το light εδώ, η 3λιτρη xDrive30d είναι “the real deal”. Έτσι όπως ο κατασκευαστής την είχε στο μυαλό όταν το concept ήταν ακόμα στα χαρτιά.

Και παρότι «ντηζελούμπα», ακούγεται σαν το παλιό γαλάζιο 3.0si του πατριού μου, όταν το έκλεβα και πήγαινα στα λιμανάκια, εκεί κάπου στο ξεχασμένο ’77, για να αισθανθώ κι εγώ Hans Stuck με την 3.0CSL του ΕΠΑΤ [σ.σ. το ένδοξο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού της εποχής], εκείνη τη λευκή με τις μπλε-μωβ-κόκκινες αγωνιστικές ρίγες της μάρκας.

Στα εσωτερικά και των δυο (πάνω η Σειρά 6 GT) η BMW έχει διυλίσει τον κώνωπα στο θέμα «εργονομία» – δεν μπορείς να βρεις τίποτα το αρνητικό. Σε αυτά βέβαια η μάρκα είναι σχολή. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

Ιστορία λαμπρή αυτή της BMW που, όσο και αν τα καγκούρια προσπαθούν να την τσαλακώσουν στις πλανταγμένες Ε36 με τα φουσκωμένα ζαντολάστιχα, δεν σβήνει από τη μνήμη αυτών που ξέρουν τι σημαίνουν τα τρία αυτά γράμματα.

Γιατί στο Μόναχο φτιάχνουν αυτοκίνητα για οδηγούς. Αν τα αγοράζουν κι άλλοι τύποι, αυτό δεν τους πτοεί, έχουν τον δικό τους τρόπο και σ’ όποιον αρέσει. Και αρέσει προφανώς.

Τελειώνοντας, οι τιμές της νέας Χ3 ξεκινούν από €58.130 για τη 2λιτρη βενζινοκίνητη xDrive20i με τα 184 άλογα, ενώ αυτές για τη Σειρά 6 Gran Turismo από €88.570, για την 630i με τον ίδιο κινητήρα, αλλά με 258 άλογα. Περισσότερα και για τα δυο καινούρια μοντέλα της BMW όταν τα οδηγήσουμε εκτενέστερα.

Στο μεταξύ, εξερευνήστε τις νέες BMW εδώ.

 

//Ο Οδυσσέας Τσαγκάρης είναι gentleman racer και οδηγός ράλι.

 

Διαβάστε ακόμα: Το «Ελληνικό όνειρο» της Cayenne – Πώς έγινε το «εθνικό» μας αυτοκίνητο και που κατέληξε

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top