Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες: ο Σιλβέστερ Σταλόνε και η Δούκισσα του Κέιμπριτζ, Κάθριν, επιδίδονται στη γνωστή ονυχοφαγία (Getty Images/Idealimage).

Eντάξει, το κάνετε ασυνείδητα και, μόλις σας πιάσει η λύσσα, σας είναι αδύνατο να σταματήσετε μέχρι να τα ματώσετε. Στις περιπτώσεις αυτές, τα δάχτυλά σας είναι σαν να τους έχουν πάρει το σκαλπ, να τά ‘χουν γδάρει ζωντανά, θύματα των ακονισμένων κοπτήρων σας ώσπου να φτάσουν στη σάρκα.

Αυτή η κακή συνήθεια, εθιστική, στη δυτική επιστήμη έχει ελληνικό όνομα: «ονυχοφαγία». Μασουλάτε με κι ας κλαίω. Μα γιατί είναι τόσο ορεκτικά τα νύχια κι οι πετσούλες των χεριών, ακόμα και των ποδιών για τους πιο προχωρημένους; Καθότι η δραστηριότητα αυτή, ελάχιστα ακόμα κατανοητή από την επιστήμη, αφορά ούτε λίγο ούτε πολύ στο 20% με 30% του ντουνιά και ιδίως τους εφήβους (45%).

Πώς, διάoλο, λοιπόν εξηγείται αυτό το συνήθειο που, ομολογουμένως, είναι κομμάτι αποκρουστικό; Από τις έρευνες, φαίνεται ότι βασικοί υπαίτιοι είναι το στρες και το άγχος – ιδίως όταν ο Ολυμπιακός δεν προηγείται στο σκορ. Όχι όμως και αποκλειστικοί. Συχνά το ίδιο συμβαίνει όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, είμαστε θυμωμένοι, φοβόμαστε την αποτυχία ή απλώς βαριόμαστε. Το σοβαρότερο: όταν υπάρχει έλλειψη αυτοεκτίμησης.

Σύμφωνα με τους ψυχαναλυτές, εκείνοι που τρώνε τα νύχια τους επιζητούν την πρωτογενή αίσθηση του μωρού που θηλάζει το στήθος της μητέρας του.

Οπότε, το να τρώμε τα νύχια μας είναι ένας τρόπος να ηρεμήσουμε, να φέρουμε σε ισορροπία τα συναισθήματά μας. Σύμφωνα μάλιστα με τους ψυχαναλυτές, εκείνοι που τρώνε τα νύχια τους επιζητούν την πρωτογενή αίσθηση του μωρού που θηλάζει το στήθος της μητέρας του. Μια ανάγκη προστασίας, εξοστρακισμού της ανασφάλειας.

Κάποιοι άλλοι αποφαίνονται ότι είναι συγγενές με την τουαλέτα των ποντικών. Μην τρελαίνεστε, τίποτα σοβαρό. Μας λέει ότι πρόκειται για ένα αντανακλαστικό ζωικής προέλευσης. Αν δεν σας αρέσει η σύγκριση, μάθετε ότι η ονυχοφαγία συνδέεται επίσης με την τελειομανία. Όπερ σημαίνει πως, όταν αρέσκεστε να είναι όλα άψογα και πάντα σε τάξη, ο κίνδυνος να αγχωθείτε αν όχι να απογοητευτείτε αυξάνει, όπως και η επιθυμία να ροκανίσετε τα νύχια σας για να κουλάρετε.

Τα πράγματα γίνονται χειρότερα έτσι και ένα νεαρό άτομο ζει σ’ έναν περίγυρο όπου επιδίδονται συστηματικά στο άθλημα. Και το να προσπαθήσεις να εμποδίσεις ένα παιδί να τρώει τα νύχια του είναι σαν να προσπαθείς να το αποτρέψεις να φάει τα ζαχαρωτά που έχει μπροστά του. Εδώ, η λογική δεν παίζει. Δεν τα ενδιαφέρει αν είναι κομψό ή όχι. Όπως δεν τα απασχολεί αν είναι πρέπον να ξύσουν τη μύτη τους στο τραπέζι. Από το σημείο αυτό, η ιδεοκαταναγκαστική διαταραχή δεν απέχει παρά ένα βήμα. Όπως το να πλένεις τα χέρια σου εκατό φορές τη μέρα ή να αλφαδιάζεις τις σειρές των παπουτσιών σου.

Δεν θέλετε να σας κοιτάξει μια ωραία γυναίκα στο μετρό με αηδία. Έτσι δεν είναι;

Όπως και νά ‘χει, κόφτε το. Κατ’ αρχάς, γιατί κάνει κακό στα δόντια και το σαγόνι σας, προς τέρψιν του οδοντόγιατρού σας, αλλά όχι και της τσέπης σας. Ύστερα, γιατί είναι βρόμικο. Με τα χέρια μας κάνουμε ένα κάρο δουλειές, δίνοντας την ευκαιρία σε χιλιάδες βακτήρια να βρουν θαλπωρή κάτω από τα νύχια μας. Το να τα βάλουμε στο στόμα όχι μόνο μπορεί να μας αρρωστήσει, αλλά και να προκαλέσει χωρίς υπερβολή γαστρικά και εντερικά προβλήματα. Τέλος, διότι είναι αντιαισθητικό. Και δεν θέλετε να σας κοιτάξει μια ωραία γυναίκα στο μετρό με αηδία. Έτσι δεν είναι;

Λύσεις; Μασάτε τσίχλες. Παίξτε μ’ αυτά τα ηλίθια αντι-στρες μπαλάκια. Περάστε πάνω στα νύχια σας εκείνο το ειδικό αηδιαστικό βερνίκι ή βάλτε στο χέρι σας το μπρασελέ που στέλνει ηλεκτρικές εκκενώσεις έτσι και διανοηθείτε να υποκύψετε στο διαβολικό κάλεσμα. Τέλος, μάθετε κιθάρα.

 

Διαβάστε ακόμα: Γιατί δεν πρέπει να φοράς τα ρούχα του δρόμου και της δουλειάς μέσα στο σπίτι.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top