Το σταυρωτό γιλέκο, αν και πολύ πιο κομψό, κυριολεκτικά σπανίζει. Η τέχνη του κινδύνεψε να χαθεί.  (Φωτογραφία: The Financial Times‎)

Θα πρέπει να ομολογήσετε πως αναμφισβήτητα πρόκειται για ένα κομμάτι σπάνιας κομψότητας που θα όφειλε να βρει ξανά τη θέση του στην γκαρνταρόμπα ενός δανδή που σέβεται τον εαυτό του. Αν υπάρχει ένα πρόβλημα είναι ότι το σταυρωτό γιλέκο είναι από τα πιο δύσκολα ρούχα να εφαρμόσουν σωστά στο σώμα. Οπότε το bespoke γίνεται σχεδόν μονόδρομος.

Ωστόσο, υπάρχουν ράφτες που θα αρνηθούν να σας φτιάξουν σταυρωτό γιλέκο. Πράγμα περίεργο, αφού η κατασκευή φαντάζει απλή: δυο μπροστινά μέρη, μια πλάτη και τελειώσαμε. Όμως, δεν παίζει έτσι. Όλο το θέμα εδώ είναι η επίτευξη της ισορροπίας. Άρα του κοψίματος. Γιατί νομίζετε ότι οι βιομηχανικοί κατασκευαστές δεν το ρισκάρουν ή γιατί κάποιοι ράφτες χρησιμοποιούν προσχεδιασμένα πατρόν μόνο και μόνο για τελετές και δεξιώσεις;

Όσοι διακρίνονται πραγματικά για την κομψότητά τους συμφωνούν ότι έχουν απομείνει δυο σπεσιαλίστες του είδους: ο Caraceni στο Μιλάνο και ο Cifonelli στο Παρίσι. Ο πρώτος ήταν ο ράφτης του Gianni Agnelli και του Νιάρχου, ο δεύτερος ντύνει μερικούς απ’ τους κομψότερους άντρες της Γαλλίας.

Ο Lorenzo Cifonelli είναι ένας από τους τελευταίους σπεσιαλίστες του σταυρωτού γιλέκου. (Φωτογραφία: guerreisms.com)

Το σταυρωτό γιλέκο, αν και πολύ πιο κομψό, κυριολεκτικά σπανίζει. Η τέχνη του κινδύνεψε να χαθεί. Τώρα που η ζήτηση αυξήθηκε κατακόρυφα, όπως πάντα λόγω μίμησης, τα πράγματα έχουν βελτιωθεί και εκσυγχρονιστεί. Εξάλλου, ένα σκούρο γιλέκο κρύβει αποτελεσματικά μια θρασεία μπάκα.

Το ζήτημα όταν ράβεις ένα γιλέκο είναι ότι πρέπει να ξέρεις πώς θα το φορέσεις. Και το πρόβλημα είναι ότι σήμερα το 70% των ανδρών φοράνε χαμηλοκάβαλα παντελόνια.

Οι ράφτες φροντίζουν πια τα κοψίματα, γιατί δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα κακοραμμένο γιλέκο. Όπως ακριβώς συμβαίνει και μ’ ένα σταυρωτό κοστούμι. Ένα απλό κοστούμι μπορείς να το θεωρήσεις ανεκτό, αλλά το σταυρωτό που δείχνει χάλια είναι μια καταστροφή.

Θα μου πείτε πως αυτό είναι κατανοητό για ένα ολόκληρο κοστούμι, αλλά γιατί τόση φασαρία για ένα απλό γιλέκο; Διότι συμβαίνει ό,τι ακριβώς μεταξύ ενός μονόπετου κι ενός σταυρωτού κοστουμιού: το δεύτερο δεν ανέχεται το «κατά προσέγγιση». Καθένας χρειάζεται τη δική του σωστή γραμμή, ανάλογα με τη στάση του, το ύψος του, τους ώμους του. Η τελειότητα είναι αναγκαία.

Το ζήτημα όταν ράβεις ένα γιλέκο είναι ότι πρέπει να ξέρεις πώς θα το φορέσεις. Και το πρόβλημα είναι ότι σήμερα το 70% των ανδρών φοράνε χαμηλοκάβαλα παντελόνια. Η ομορφιά, όμως, ενός γιλέκου έγκειται στο να είναι αρκετά κοντό, και στην περίπτωση αυτή απαιτούνται παντελόνια που φτάνουν στο ύψος της μέσης. Διαφορετικά, το look είναι ασύμβατο. Δεν φέρνει σε τίποτα. Και σε καμιά περίπτωση μην ξεχάσετε τη γραβάτα.

Η ομορφιά ενός γιλέκου έγκειται στο να είναι αρκετά κοντό, και στην περίπτωση αυτή απαιτούνται παντελόνια που φτάνουν στο ύψος της μέσης. (Φωτογραφίες: The Financial Times‎ | The Rake)

Κάποιοι γενικοί κανόνες. Τους ξεχνάμε, αλλά συνήθως είναι χρήσιμοι:
– Το γιλέκο πρέπει να καλύπτει τη ζώνη του παντελονιού.
– Το πουκάμισο δεν πρέπει να φαίνεται μεταξύ γιλέκου και παντελονιού.
– Οι λεπτές τιράντες βοηθούν.
– Η ζώνη είναι κακή ιδέα. Δημιουργεί ένα άχαρο εξόγκωμα, εξαιτίας της αγκράφας.
– Όχι στα χαμηλοκάβαλα παντελόνια: θα πρέπει να φοράτε ένα πολύ μακρύ γιλέκο για να καλύψετε τη ζώνη, οπότε η σιλουέτα χάνει σε αναλογίες.

Τέλος, μια πληροφορία που όλο ξεχνάω να σας δώσω: Το ότι δεν κουμπώνουμε ποτέ το τελευταίο κουμπί του γιλέκου οφείλεται στον Εδουάρδο Ζ΄-Μπέρτι για τους φίλους-, ο οποίος το άνοιξε μετά από ένα βαρύ γεύμα. Η κίνηση αυτή υιοθετήθηκε αμέσως από την Αυλή που θέλησε να μιμηθεί τον μονάρχη της. Ο εγγονός του, Δούκας του Ουίνδσορ, ισχυρίζεται ότι αυτή η συνήθεια αποδίδεται ως σήμερα σε αυτό το λάθος.

 

Διαβάστε ακόμα: To κλασικό Pea Coat επιστρέφει δριμύτερο. Οδηγίες χρήσης

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top