Ο Ναπολιτάνος ράφτης Gennaro Annunziata, μαιτρ της σωστής -αλλά ουχί ασφυκτικής- εφαρμογής ποζάρει στο φακό του Andro, στο Bespoke Athens.

Σερφάροντας πριν λίγο καιρό στο YouTube, έπεσα πάνω σε ένα βίντεο της εκπομπής «Behind the seams». Σε αυτό, ένας νεαρός δημοσιογράφος του αμερικανικού Billboard ζητάει από την εκκεντρική Patricia Field να του αραδιάσει μερικές συμβουλές για στυλ. Εκείνη, θα του δώσει μόνο μία: «make sure that your clothes fit you». Και είχε απόλυτο δίκιο. Αυτό γιατί, όπως διαπίστωσα δουλεύοντας επί πέντε χρόνια σε πολυκατάστημα του κέντρου -spoiler: φιλοξενείται σε κτίριο χτισμένο πάνω στους πρώην βασιλικούς στάβλους- ενώ είναι αναγκαία συνθήκη για την ενδυματολογική μας αξιοπρέπεια το να αγοράζουμε ρούχα που είναι στο σωστό μέγεθος, αυτό, ωιμέ, δεν είναι επαρκές.

Αν θέλουμε να περνάμε για καλοντυμένοι, θα πρέπει να αρχίσουμε να δίνουμε περισσότερη σημασία στο fit, αντί του μεγέθους. Να κοιτάμε ο καβάλος του τζιν που φοράμε να ακολουθεί τα κωλομέρια μας χωρίς το ύφασμά του να μας πέφτει μπόλικο κάνοντας ζάρες ή -ακόμη χειρότερα- να τεντώνει κάνοντας τις ραφές να ασφυκτιούν. Θα πρέπει, επίσης, να μπορούμε να περάσουμε με άνεση δύο από τα δάχτυλά μας μέσα από το κλειστό κολάρο του πουκαμίσου μας. Αν τα μεγέθη είναι αριθμοί ή γράμματα -S, M, L και μέχρι εκεί που φτάνει η χάρη του καθενός μας- το fit είναι οι λέξεις που μας κάνουν να δείξουμε ότι έχουμε επίγνωση του σωματότυπού μας.

Το στάδιο του καθρέφτη

Αν μας ενδιαφέρει να βρούμε τα ρούχα που αγκαλιάζουν σωστά το σώμα μας, που έχουν τη σωστή εφαρμογή, θα χρειαστούμε αρκετό χρόνο, ψάξιμο και… τύχη. Στην πράξη, αυτό που μας περιμένει είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας μπροστά στους καθρέφτες των fitting rooms των εμπορικών καταστημάτων. Απαραίτητα εφόδια το να έχουμε κεραίες, μυαλά και -κυρίως- μάτια ανοιχτά. Αλλά και σωστούς συνεπιβάτες: ένα φίλο με κοφτερό μάτι για τη μόδα και έναν επαγγελματία πωλητή που να μπορεί να μας καθοδηγήσει να βρούμε το «δικό μας» στυλ χωρίς να μας βλέπει σαν ATM (πράγμα το οποίο, γενικά, σπανίζει).

Έχουμε μάθει να βλέπουμε το ντυμένο σώμα μας υπό το πρίσμα ενός παραμορφωτικού καθρέφτη.

Αυτό στο οποίο θα μας «εκπαιδεύσουν» είναι να αρχίσουμε να βλέπουμε και να καταλαβαίνουμε πως λειτουργούν τα ρούχα πάνω στο σώμα μας. Γιατί εκεί είναι που υστερούμε σε σχέση με άλλους, πιο καλοντυμένους λαούς (το ίδιο κουσούρι έχουν και οι αμερικανοί). Σε ένα μεγάλο ποσοστό έχουμε μάθει να βλέπουμε το ντυμένο σώμα μας υπό το πρίσμα ενός παραμορφωτικού καθρέφτη. Όπως διαπίστωσα στην πράξη, πολλές φορές ακόμη και ο ενημερωμένος πελάτης που ξέρει το μέγεθός του και τα σκάει για την εμφάνισή του, δεν έχει μάθει να διακρίνει τη σωστή από την «όχι και τόσο κολακευτική» εφαρμογή ενός ρούχου πάνω του.

Όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες, τα ρούχα δεν χρειάζεται να είναι κολλητά. Αρκεί να έχουν τη σωστή εφαρμογή για κάθε περίσταση. (Credits: thestylestalker.com/hespokestyle.com).

Οι αιτίες του κακού

Δυστυχώς, υποψιάζομαι ότι αυτό οφείλεται στο ότι σε κάποιους μας έμεινε το κουσούρι του να φοράμε τα ρούχα μας πιο «άνετα» γιατί όταν ήμασταν μικρά αγόρια, σε ηλικία που ψηλώναμε, οι νουνάδες μας μάς έπαιρναν ένα μέγεθος μεγαλύτερο από το κανονικό «για να το φορέσουμε και του χρόνου». Και ενώ είναι οκέι το να φοράμε μια αθλητική φανέλα «μπόλικη» για να πάμε στην παραλία, δεν ισχύει το ίδιο με ένα πουκάμισο που πρέπει να μας κάθεται «ακριβώς». Ίσως πάλι κάποτε να αγοράσαμε ένα ακριβό μάλλινο πλεκτό, να το έβαλε η μάνα μας κατά λάθος στο πλυντήριο στους 90° και να το έβγαλε σε παιδικό μέγεθος και έκτοτε αγοράζουμε όλα τα ρούχα μας ελαφρώς χαχόλικα νομίζοντας πως ούτως ή άλλως θα πιουν στο πλύσιμο.

Κατά ένα άλλο σενάριο τα θέλουμε όλα όσο πιο στενά μας παίρνει γιατί είμαστε πεπεισμένοι ότι θα χάσουμε περιττά μας κιλά. Μπορεί, βέβαια, απλώς να έχουμε μπερδευτεί από τη δηθενιά και τον αχταρμά των περισσότερων αντρικών περιοδικών. Αλλά και από τις αντικρουόμενες συμβουλές που επί χρόνια μας έδιναν πωλητές-αρπακτικά που απλώς ήθελαν να μας πουλήσουν το ένα και μοναδικό μέγεθος που είχαν διαθέσιμο στο ρούχο που μας άρεσε. Πόσα «έτσι είναι το στυλ του, δεν χρειάζεστε άλλο μέγεθος», έχουμε ακούσει; Άπειρα. Κάποτε, μάλιστα, άκουσα πωλητή να λέει σε πελάτη «αυτό το παντελόνι έχει λάστιχο στη μέση, είναι one size, σας κάνει».

Τσεκάρετε το αν η ραφή της βάτας σε ένα σακάκι σταματάει ακριβώς στο τέλος ενός ώμου.

Το “αλφαδιασμένο” fit είναι το Α και το Ω ενός σωστού ντυσίματος, ασχέτως τί γράφει η ετικέτα.

Για να επιστρέψουμε στο πρακτικό μέρος του θέματός μας, θα πρέπει μετά από πολλές βόλτες στα μαγαζιά και ακόμη περισσότερες δοκιμές να «κόβετε με το μάτι» την εφαρμογή στα ρούχα που δοκιμάζετε. Να καταλαβαίνετε το πώς «πέφτουν» πάνω σε ένα σώμα τα διαφορετικά πατρόν και υφάσματα. Κι όλα αυτά, χωρίς να κοιτάτε την ετικέτα για να δείτε το size. Αντί αυτού, θα τσεκάρετε το αν η ραφή της βάτας σε ένα σακάκι σταματάει ακριβώς στο τέλος ενός ώμου. Θα έχετε διαπιστώσει παρατηρώντας τους γύρω σας ότι τα σακάκια με δύο ανοίγματα πίσω ταιριάζουν σε όλους, σε αντίθεση με αυτά με ένα ή και κανένα που δεν ενδείκνυνται για όσους έχουν τοπικές ατέλειες στο οπίσθιο τμήμα.

Και σίγουρα θα έχετε αποκλείσει κάποια ρούχα. Οι καμπαρντίνες δεν θα κολακεύσουν ποτέ κανέναν κοντό σαν του λόγου μου. Οι στενές γραμμές δεν θα αναδείξουν ποτέ τα κάλη κάποιου που το τιμάει το πιρούνι του. Λογικά, αφού δοκιμάσετε ρούχα από πολλές και διαφορετικές εταιρείες, θα καταλήξετε σε μερικές που σας ταιριάζουν γάντι. Παρότι θα πρέπει να μείνετε πιστοί σε αυτές για τις αγορές σας, καλό είναι στη συνέχεια να αποφύγετε τα total monobrand looks που θα σας στερήσουν την «προσωπικότητα» κάνοντάς σας να μοιάζετε με περιφερόμενη διαφήμιση.

Ο νόμος του Murphy

Πριν εξαντλήσω το θέμα, πρέπει να θυμίσω την ύπαρξη ενός νόμου στον οποίο πολλοί αναφέρονται με την κωδική ονομασία «Murphy». Πρέπει να είμαστε όλοι και πάντα προετοιμασμένοι για την πιθανότητα κανένα πουκάμισο, παντελόνι ή μπανιερό να μη μας κάθεται «ακριβώς». Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι το ότι είμαστε μια χώρα που βρίσκεται ακόμη σε κρίση. Με μικρή αγορά και ακόμη μικρότερη προσφορά ποικιλίας σε σχέδια, μεγέθη και fits. Συνεπώς, ένας υπεύθυνος για τις παραγγελίες των ενδυμάτων μιας εταιρείας -αν θέλει π.χ. να εισάγει έναν οδηγό παντελονιού που δεν είναι κλασσικός και αν δεν πάει καλά δεν θα μπορέσει να τον στοκάρει για να τον πουλήσει του χρόνου- θα παραλείψει συλλήβδην τα μικρά μεγέθη, τα μεγάλα μεγέθη, τα short μήκη και τα long μήκη.

Αποτέλεσμα, πολλές φορές οι μινιόν και οι πιο ογκώδεις άντρες να μην έχουν πραγματικά τι να ψωνίσουν, ενώ οι «ψηλοί» να είναι μονίμως αναγκασμένοι να αγοράζουν και να κακοστενεύουν ένα παντελόνι δύο μεγέθη μεγαλύτερο στη μέση για να τους καλύψει σε μήκος. Οι μεσομορφικοί αλλά κοντοί σαν εμένα, πάλι, είμαστε μια ζωή καταδικασμένοι να κόβουμε «ό,τι περισσεύει» χαλώντας το fit του παντελονιού, καθώς τα μπατζάκια στενεύουν σταδιακά μέχρι το τελείωμα και οι ράφτες που μαζί με το κόντεμα θα μας κάνουν και «χειρουργικό» στένεμα ακριβείας είναι λίγοι. Γι’ αυτό, ανάλογα με τη «μορφική» ή «μερφική» ατυχία και το budget μας, μια στο τόσο αξίζει να αφηνόμαστε στην πολυτέλεια και τη μαγεία του sur mesure.

 

Διαβάστε ακόμα: Δερμάτινα sneakers κατά παραγγελία: Το ιδανικό smart casual παπούτσι για την άνοιξη.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top