Mε την Τζάκι Κέννεντι στο Σούνιο το 1961. Το άσπρο κοστούμι του Κωνσταντίνου Καραμανλή δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητο (GettyImages/Idealimage).

Θα μπορούσε να είναι και η μόνη του παρακαταθήκη, αλλά δεν είναι. Ο βίος του περιλαμβάνει πολλές πτυχές (φανερές, κρυφές και άλλες που μένουν να καταδειχθούν στο βάθος της Ιστορίας). Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, σε μια κρίση αυτοαναφορικότητας, είπε κάποτε: «Δεν γνωρίζω τι πέτυχα και δεν πέτυχα στη σταδιοδρομία μου. Γνωρίζω, όμως, ότι ανέτρεψα την καθιερωμένη από χρόνια αντίληψη ότι η αθλιότητα αποτελεί αμετακίνητη μοίρα της Ελλάδας. Διότι απέδειξα έμπρακτα ότι μπορεί ο λαός μας, αν θέλει, να ευημερήσει».

Από το περιβόητο «Καραμανλής ή τανκς» που είπε ο Μίκης Θεοδωράκης για να καταδείξει την πολιτική δυστοπία που ζούσε η Ελλάδα τα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του ’70, έως και σήμερα που έχουν περάσει 21 χρόνια από τον θάνατό του (23 Απριλίου 1998), ο χρόνος δεν έχει καταστεί ακόμη επαρκής για να κατανοήσουμε πλήρως το μέγεθος του ανδρός. Ο χαρακτηρισμός «εθνάρχης» τον  τοποθετεί, εκ προοιμίου, σε ανώτερη θέση από όλους τους άλλους πολιτικούς άνδρες που πέρασαν από τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι, ίσως, ο μόνος που μπορεί να αντιπαρατεθεί στον Ανδρέα Παπανδρέου και να διεκδικήσει σημαντική θέση στο λαϊκό φαντασιακό. Καίτοι ήταν διαφορετικές προσωπικότητες, κινήθηκαν σε αντίθετους πολιτικούς πόλους και πρέσβευαν μια διαφορετική φιλοσοφία, η συγκυρία, οι συνθήκες και το πάντα παράξενο πολιτικό παίγνιο τους έφεραν ακόμη και κοντά.

Ο Καραμανλής ήταν ένας πολιτικός άνδρας που είχε και το επαρκές «γκελ» στο άλλο φύλο.

Γεννημένος στην Πρώτη Σερρών το 1907, γιος δημοδιδάσκαλου που στη συνέχεια ασχολήθηκε με την καλλιέργεια και την εμπορία καπνού, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σπούδασε νομικά, αλλά φάνηκε από τα πρώτα του εφηβικά βήματα πως η διάθεσή του για εμπλοκή στα κοινά και ο πολιτικός στίβος ήταν αυτά που τον ηλέκτριζαν περισσότερο. Από πολύ νωρίς εντάσσεται στο (δεξιό) Λαϊκό Κόμμα. Ποτέ δεν έκρυψε πως οι πολιτικές του πεποιθήσεις ήταν εντός του συντηρητικού φάσματος της πολιτικής.

Ο Χέλμουτ Σμιτ τον είχε χαρακτηρίσει Νέστορα της πολιτικής. Ο σοφός ηγήτωρ, θα έλεγε κανείς. Ο πολιτικός που μπορούσες να διαφωνείς μαζί του, αλλά δεν γινόταν να μην αποδεχθείς την αύρα της εγκυρότητας και της εμπιστοσύνης που εξέπεμπε. Είναι πλέον κοινά παραδεκτό πως δύσκολα άλλος θα μπορούσε να εγγυηθεί τη μετάβαση από τη Δικτατορία στη Δημοκρατία. Και μπορεί τα πρώτα χρόνια από την πτώση της Χούντας θα υπήρχε έντονη η παραφιλολογία για νέο Πραξικόπημα και οι δημοκρατικοί θεσμοί να εδραιώθηκαν συν τω χρόνω κι όχι αμέσως, εντούτοις η δική του παρουσία αποτέλεσε εχέγγυο μιας κάποιας -αναγκαίας- ψυχραιμίας και σταθερότητας.

Με τον προσωπικό του φίλο Βαλερί Ζισκάρ ντ’Εσταίν. H αυστηρότητα του Έλληνα πολιτικού, αλλά και οι καθαρές γραμμές του κοστουμιού του δηλώνουν πολλά για το στιλ του(Photo by Laurent MAOUS/Gamma-Rapho via Getty Images/Idealimage).

Ο Καραμανλής χρησμοδοτούσε. Αν και ο λόγος του ήταν ευθύς και απροσχημάτιστος, ένα είδος λαϊκού μέντορα που με την τραχύτητά του εξύψωνε την ελληνική επαρχία, αλλά και με έναν αέρα Ευρώπης, την οποία πάντα λάτρευε γι’ αυτό και μας την έφερε -εν τοις πράγμασι- στο προσκήνιο μέσω της ένταξής μας στην ΕΟΚ. Ναι, ο Καραμανλής χρησμοδοτούσε σε μια χώρα που έχει ζήσει με κάμποσους χρησμούς που ο καθένας εξηγούσε μέσα του κατά το δοκούν. Τι είμαστε άλλωστε; Ένα απέραντο φρενοκομείο. Ακόμη και σήμερα.

Μπορούμε να φανταστούμε τον Αλέξη Τσίπρα ή τον Κυριάκο Μητσοτάκη με αντίστοιχη επίσημη ενδυμασία; (Photo by KEYSTONE-FRANCE/Gamma-Rapho via Getty Images/Idealimage).

Όταν ζούσε στο Παρίσι φρόντιζε να προμηθεύεται τα κοστούμια του από γνωστά καταστήματα της πόλης, αλλά και τον περίφημο ιταλικό οίκο Caraceni.

Κανένα σημείωμα δεν είναι σε θέση να περικλείσει το έργο του ανδρός. Η πολύπλευρη παρουσία του στην ελληνική Ιστορία, καθιστά τις πράξεις του αενάως συζητήσιμες. Προφανώς και η πορεία του ήταν γεμάτη από αποφάσεις που δεν του βγήκαν, από ενέργειες που ευεργέτησαν τον τόπο κι άλλες που κρίνονται ακόμη. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη συνολική αξία του στην εδραίωση της Δημοκρατίας.

Ο Καραμανλής ήταν ένας πολιτικός άνδρας που είχε το επαρκές «γκελ» στο άλλο φύλο. Είχαν να λένε εκείνα τα χρόνια της νεότητάς του για την κορμοστασιά του, το ντύσιμό του, έως και για τα πυκνά φρύδια του. Ήταν από τους λίγους που έκαναν μόδα τα λευκά κοστούμια. Σε έναν χώρο, αυτόν της πολιτικής, που κυριαρχούσε και κυριαρχεί το μπλε ή το μαύρο κοστούμι, ο Καραμανλής έδωσε μια νότα φωτός στις δημόσιες εμφανίσεις του. Να σκεφτεί κανείς πως ο Σταύρος Νιάρχος, ο Τζιάνι Ανιέλι και ο Καραμανλής είναι από τους ελάχιστους άντρες με δημόσια εικόνα που αποτόλμησαν τέτοια εκκεντρικότητα.

Ούτε μια τσάκιση, ούτε μια γραμμή που να χάνει το μέτρο και τη συνοχή της (Photo by Universal/Corbis/VCG via Getty Images/Ιdealimage).

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής φημιζόταν για την κομψότητά του. Όταν ζούσε στο Παρίσι φρόντιζε να προμηθεύεται τα κοστούμια του από γνωστά καταστήματα της πόλης, αλλά και τον περίφημο ιταλικό οίκο Caraceni. Όταν  επέστρεψε στην Ελλάδα προτιμούσε να ράβει όλα του τα πουκάμισα, τις πυτζάμες και τις μεταξωτές ρόμπες  στον δημοφιλή στους κυρίους των Αθηνών οίκο «Χρηστάκης». Τα κοστούμια του, όμως, λέγεται πως συνέχισε να τα προμηθεύεται από τον Ιταλικό οίκο ακολουθώντας τις συμβουλές του κολλητού του φίλου Βασίλη Γουλανδρή. Ο μεγαλοεφοπλιστής, άλλωστε, ήταν επίσης ένας υπέρκομψος άνδρας που δεν του ξέφευγε τίποτα από τις αρχές του στυλ. Να σημειωθεί πως ο Γουλανδρής και ο Καραμανλής είχαν αφήσει εποχή όταν εμφανίστηκαν μαζί για να απολαύσουν το μεσημεριανό τους φαγητό στο εστιατόριο του Λονδρέζικου, εμβληματικού ξενοδοχείου “Claridges”.

Η φωτογραφία του Κωνσταντίνου Καραμανλή με λευκό κοστούμι σε εξώφυλλο ξένου περιοδικού δημιούργησε πλείστες όσες εντυπώσεις. Ακόμη και ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζον Κέννεντι, παραδέχθηκε την έμφυτη κομψότητα του Έλληνα πολιτικού. Η συνάντησή του έγινε την άνοιξη του 1961 στον Λευκό Οίκο και τότε ο Καραμανλής εμφανίστηκε σαν δανδής που δεν άφηνε τίποτα στην τύχη του.

Είτε με σπορ εμφάνιση, ας μην ξεχνάμε πως ήταν λάτρης του γκολφ, είτε με κοστούμια, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ένας γόης που συνδύαζε το λαϊκό στοιχείο με την εστέτ θωριά. Πολλοί πιστεύουμε πως ήταν πολύ ψηλός. Κι όμως, ήταν 1.81, ωστόσο η επιβλητική παρουσία του, η αυστηρότητα του βλέμματος και των γραμμών του σώματός του (λέγεται πως ποτέ δεν πήρε πολλά κιλά στη ζωή του και ήταν πάντα λιτοδίαιτος), τον εμφάνιζαν στα μάτια του κόσμου ως πανύψηλο. Ίσως το ανάστημα του ανθρώπου είναι διαφορετικό από το μπόι του.

 

Διαβάστε ακόμα: Το αναπάντεχο στυλ του Άρη Βελουχιώτη (1905-1945).

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top