Φαίνεται πως έφτασε επιτέλους μια νέα εποχή για τον κόσμο των sartorialists, αυτούς τους εραστές της κλασικής κομψότητας. Τα παγώνια είναι πλέον είδος προς εξαφάνιση (η ανθρώπινη εκδοχή, όχι αυτή των πτηνών) και μοιάζει να αντικαθίσταται από μια νέα γενιά κομψών ανδρών που αναζητούν την καθαρότητα, την εγκράτεια, την απλότητα και το χαρακτήρα. Το κίνημα αυτό, που εξαπλώνεται μέρα με τη μέρα, φαίνεται να εγκαινιάζει μια νέα χρυσή περίοδο για το ανδρικό στυλ.

Το ανδρικό παγώνι είναι το μόνο ζώο που μου είναι τόσο αποκρουστικό που με τα χαράς θα πυροβολούσα, ώστε να ακολουθήσει έναν άλλο κύκλο καρμικής μετενσάρκωσης – τόσο βλακώδες και γελοίο μου φαίνεται.

Πέρυσι, ο σκηνοθέτης Aaron Christian έφτιαξε ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τα τελετουργικά αναπαραγωγής αυτού του ανθρώπινου είδους παγωνιού. Μια μάζωξη ξεκαρδιστική, κενόδοξη, επηρμένη και πολύχρωμη όσο δεν παίρνει κατά τη διάρκεια της οποίας αυτοαποκαλούμενοι δανδήδες, ψώνια και σουλατσαδόροι κάθε είδους συγκεντρώνονται επί τη ευκαιρία του πιο παλιού στον κόσμο επαγγελματικού ραντεβού αφιερωμένου στο ανδρικό στυλ και στην τέχνη της sartorial: την Pitti Uomo στη Φλωρεντία.

Στην ταινία «The Life of Pitti Peacocks», ο Aaron Christian δείχνει εκείνη την «κατηγορία» των ανδρών που επιδίδονται σε μια μάχη χρωματικού χάους περιφερόμενοι κορδωτοί και καμαρωτοί φορώντας ό,τι πιο κουφό, ώστε να τραβήξουν την προσοχή των φωτογράφων.

Σκοπός τους, όπως εξηγείται στην ταινία The Life of Pitti Peacocks, είναι να επιδοθούν σε μια μάχη χρωματικού χάους περιφερόμενοι κορδωτοί και καμαρωτοί φορώντας ό,τι πιο κουφό, ώστε να τραβήξουν την προσοχή εκατοντάδων φωτογράφων που διαγκωνίζονται για να τους φωτογραφίσουν και να ανεβάσουν το αποτέλεσμα της άγρας τους στα κοινωνικά δίκτυα. Η μέθοδός τους για να τραβήξουν στα σίγουρα την προσοχή συνήθως συνίσταται στο συνδυασμό τεράστιων μοτίβων (pied de poule και Prince de Galles) με ένα όργιο χρωμάτων τόσο φανταχτερών, που θά ‘λεγες ότι ένα ουράνιο τόξο έπεσε πάνω τους για ν’ αυτοκτονήσει.

Jason Basmajian, ο δημιουργικός διευθυντής της Cerruti: Ζούμε μία από τις πιο ερεθιστικές περιόδους της ιστορίας ως προς το αντρικό στυλ, μία περίοδο κατά την οποία οι κώδικες επανακαθορίζονται έως ότου φτάσουμε σε μια ανέκδοτη ισορροπία μεταξύ του στυλ και της χρηστικότητας.

Τα πάντα εδώ είναι υπερβολικά και «πλεονάζοντα»: οι άντρες φοράνε τόσα πολλά αξεσουάρ που όταν κινούνται κουδουνίζουν σαν τη νύφη που έχει φορέσει το σύνολο των κοσμημάτων της προίκας της. Ωστόσο, για λόγους που αγνοώ, στην Pitti φαίνεται πως κανένας δεν είναι σε θέση να αγοράσει ένα ζευγάρι κάλτσες ή να φορέσει ένα παντελόνι που να καλύπτει τον αστράγαλο.

Γι’ αυτούς που εργάζονται πραγματικά στην Pitti, το να είναι αυτόπτες μάρτυρες μιας τέτοιας κατάστασης που διαδίδεται σε πραγματικό χρόνο στα κοινωνικά δίκτυα είναι σαν να έχεις βουτήξει μέσα σε μια μπανιέρα γεμάτη ζαχαρωτά για μικρά παιδιά ή σαν να βρίσκεσαι σ’ ένα γιγαντιαίο κατάστημα με παντελόνια για κλόουν.


Διαβάστε ακόμα: Ο δημιουργικός Βασίλης Ζούλιας.


Δόξα τω Θεώ, η ταινία του Aaron Christian αντηχεί σήμερα σαν ένα ρέκβιεμ των στιλιστικών υπερβολών των τελευταίων 15 χρόνων και μοιάζει να αναγγέλλει τον ερχομό της εποχής της νέας αυστηρότητας όπου η κομψότητα θα ορίζεται πλέον από την καθαρότητα και την απλότητα του στυλ. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια επανάσταση που αγγίζει ήδη όλες τις όψεις της βιομηχανίας ειδών πολυτελείας όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα.

«Αν βρεις ή παράξεις τις ωραιότερες δυνατές πρώτες ύλες, κι αν το κόψιμο του ρούχου είναι εξαιρετικά κολακευτικό για τη σιλουέτα, γιατί χρειάζεται να αποσπάσεις το βλέμμα σε άχρηστα αξεσουάρ και στολίδια;» αναρωτιέται ο δημιουργικός διευθυντής της Cerruti, Jason Basmajian. (Φωτογραφία: Parisian Gentleman)

Ο Jason Basmajian, ο δημιουργικός διευθυντής της Cerruti, λέει: «Αυτή η ιδέα μιας νέας απλότητας, η οποία εκφράζει κάτι το ουσιαστικό και αυθεντικό αφορά σ’ όλους τους τομείς, από την τροφή μας ως τα ξενοδοχεία που κοιμόμαστε περνώντας από τα ρούχα που φοράμε. Μην παρεξηγήσετε, όμως, τα λόγια μου: απλό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση λιγότερο δημιουργικό. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο. Ζούμε μία από τις πιο ερεθιστικές περιόδους της ιστορίας ως προς το αντρικό στυλ, μία περίοδο κατά την οποία οι κώδικες επανακαθορίζονται έως ότου φτάσουμε σε μια ανέκδοτη ισορροπία μεταξύ του στυλ και της χρηστικότητας. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: αν ένας σεφ έχει βαλθεί να ξετρυπώσει τα καλύτερα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά, γιατί να πάει να τα μασκαρέψει με ένα σωρό σος; Το ίδιο συμβαίνει με το ανδρικό στυλ: αν βρεις ή παράξεις τις ωραιότερες δυνατές πρώτες ύλες, κι αν το κόψιμο του ρούχου είναι εξαιρετικά κολακευτικό για τη σιλουέτα, γιατί χρειάζεται να αποσπάσεις το βλέμμα σε άχρηστα αξεσουάρ και στολίδια;».

Edward Sexton: «Λατρεύω τον τρόπο με τον οποίο ο Κάρι Γκραντ ήταν πάντα άψογα ντυμένος και ταυτόχρονα πολύ απλά. Το στυλ του μαρτυρούσε μια μεγάλη δύναμη χαρακτήρα και συγχρόνως μια ισχυρή αίσθηση ταπεινότητας».

Ο Cary Grant, το στυλ του οποίου «μαρτυρούσε μια μεγάλη δύναμη χαρακτήρα και συγχρόνως μια ισχυρή αίσθηση ταπεινότητας» όπως λέει ο Edward Sexton. (Φωτογραφία: Wikipedia)

Ο Chris Modoo, καλλιτεχνικός διευθυντής της Chester Barrie κι ένας από τους πιο σημαντικούς ιστορικούς σε θέματα ανδρικού στυλ, υπερθεματίζει: «Υπάρχει ένα προηγούμενο σ’ αυτό το φαινόμενο: όταν ο Ωραίος Μπρούμελ επινόησε εκ νέου το ενδυματολογικό στυλ του άνδρα με ντυσίματα πιο καθαρά, με χρώματα πιο διακριτικά, αλλά κοψίματα πάντα άψογα. Πριν από τον Μπρούμελ, οι Άγγλοι αυλικοί αυτά που φόραγαν ήταν φανταχτερές κόπιες των ρούχων που φοριόντουσαν στις άλλες ευρωπαϊκές αυλές. Ήταν αυτός λοιπόν που ξεκίνησε την εποχή του δανδή της Αντιβασιλείας και έκανε διάσημο το βρετανικό ανδρικό στυλ. Και μ’ αρέσει που κανένας δεν ξέρει να φτιάχνει διακριτικά ρούχα, όπως ακόμα ξέρουμε να κάνουμε στην Αγγλία».

Μία από της πιο εμβληματικές φιγούρες αυτού του καθαρού και διακριτικού είδους κομψότητας υπήρξε, αναμφίβολα ο τεράστιος Κάρι Γκραντ, ο οποίος σιγά-σιγά εξελίχθηκε σ’ έναν αληθινό μετρ της «μονοχρωμίας» και πέρασε από μύθο του σινεμά σε μύθο της ανδρικής κομψότητας.

Ο Edward Sexton, αναμφισβήτητα μία από τις μυθικές προσωπικότητες του βρετανικού tailoring, δηλώνει: «Λατρεύω τον τρόπο με τον οποίο ο Γκραντ ήταν πάντα άψογα ντυμένος και ταυτόχρονα πολύ απλά. Το στυλ του μαρτυρούσε μια μεγάλη δύναμη χαρακτήρα και συγχρόνως μια ισχυρή αίσθηση ταπεινότητας».

Και ο Modoo, με αφορμή τον Γκραντ, αναρωτιέται: «Το πρώτο βήμα για το αληθινό στυλ δεν είναι ακριβώς να μην προσπαθείς να αποδείξεις το παραμικρό στους άλλους, αλλά μόνο σε σένα;».

Αν συγκρίνετε όλα αυτά με τον τρόπο που ορισμένοι ντύνονται και συμπεριφέρονται στην Pitti Uomo, έχετε μια απόδειξη ότι υπάρχει μια πραγματική σχέση μεταξύ εξωτερικής εμφάνισης και εσωτερικού περιεχομένου. Ευτυχώς, σήμερα όλα δείχνουν ότι περνάμε σε μια εποχή διακριτικής, συγκρατημένης και ευφυούς κομψότητας.

 

Διαβάστε ακόμα: Τι στην ευχή σημαίνει αυτό το smart casual που βάζουν στις προσκλήσεις;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top