Προσέξτε καλά τι μαγιό θα φορέσετε. Εδώ η οπτική επαφή είναι άμεση και κεραυνοβολεί (Artwork – Mike Tavarez).

Τα θορυβώδη πάρτι του Jay Gatsby στην πισίνα του. Ολο πόζα, ματαιοδοξία, μάτια βουτημένα στην παραζάλη της αλκοόλης, σώματα κυρτωμένα από τις φιλοδοξίες. Μα, και η τελική σκηνή όπου ο καταπτοημένος «Great Gatsby» κείται νεκρός, μόνος πια, στην ίδια πισίνα. Λες κι έχασε ολότελα την παλιά ζεστασιά του κόσμου.

Το εξαιρετικό διήγημα του Τζον Τσίβερ (έγινε και ταινία με πρωταγωνιστή τον Μπαρτ Λάνκαστερ) με τίτλο «ο Κολυμβητής» όπου ένας μοναχικός άντρας κολυμπά γεμάτος ψευδαισθήσεις από πισίνα σε πισίνα ενός μεγαλοαστικού προαστίου στο Κονέκτικατ για να φτάσει σπίτι του, όπου δεν τον περιμένει πια κανένας.

Η επιθετική ανεμελιά του έφηβου Ντάστιν Χόφμαν στον Πρωτάρη, έτσι όπως είναι ξαπλωμένος στην πισίνα, φορώντας μαύρα γυαλιά και ο ήλιος λιανίζει το παρθένο κορμί του.

Νισάφι, υπάρχει κι αλλού χώρος να μιλήσεις στο κινητό σου.

Σας φαίνονται όλα αυτά τόσο ιδανικά για να είναι αληθινά; Είναι η πισίνα ένας δραματουργικός χώρος; Για την τέχνη μπορεί. Στην πραγματικότητα, για όλους εμάς είναι ένας θύλακας ξεγνοιασιάς. Όταν η θάλασσα είναι γεμάτη από κόσμο ή όταν τα κύματά της την καθιστούν απαγορευτική, πάντα υπάρχει η εναλλακτική της πισίνας. Τις βρίσκεις παντού πλέον.

Κάποτε ήταν συνώνυμο του νεοπλουτισμού (επί ΠΑΣΟΚ, τότε που η μεσαία τάξη διεκδικούσε μερτικό στην ευζωία της ανώτερης τάξης), στις μέρες μας είναι μια δεδομένη παροχή στα ξενοδοχεία που πηγαίνουμε διακοπές. Τριγύρω στην Αττική φυτρώνουν beach bar που προσφέρουν την πισίνα τους ως asset για να σε δελεάσουν.

Ο Ντάστιν Χόφμαν κάτι παραπάνω ήξερε.

Τις περισσότερες φορές, όμως, το προφανές οδηγεί σε παρερμηνείες. Κάνει τους ανθρώπους να φέρονται αλλόκοτα, να νομίζουν πως ο δημόσιος χώρος τούς ανήκει – είναι μέρος της ιδιωτικότητας που απολαμβάνουν στο σπίτι τους. Κάπως έτσι βλέπεις συμπεριφορές στις πισίνες που σε κάνουν να θέλεις όχι μόνο να βουτήξεις, αλλά και να μείνεις στον πάτο της πισίνας μετρώντας γαλάζια πλακάκια.

Το κινητό

Ως εκ τούτου: το κινητό δεν πρέπει να είναι μέρος του προγράμματος. Φανταστείτε κάποιον ή κάποια να βρίσκεται στη διπλανή ξαπλώστρα και να προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα της δουλειάς του ή να φωνασκεί για τα αθλητικά, τα πολιτικά και τα κοσμικά νέα. Νισάφι, υπάρχει κι αλλού χώρος να το κάνεις. Το ίδιο συμβαίνει και στη θάλασσα, όμως, εκεί επειδή ο χώρος είναι μεγαλύτερος, ο κόσμος περισσότερος και η συνολική βουή λειτουργεί ως προπέτασμα, ο διπλανός μπορεί να χαθεί από τον ακουστικό μας ορίζοντα. Στην πισίνα ποτέ.

Καλό είναι να θυμόμαστε πως η πισίνα δεν μάς ανήκει (GQ).

Το μαγιό

Προσέξτε καλά τι μαγιό θα φορέσετε. Εδώ η οπτική επαφή είναι άμεση και κεραυνοβολεί. Δεν θέλουμε με τίποτα να φορέσουμε κάτι που είναι είτε πολύ στενό είτε πολύ φαρδύ. Το πρώτο δημιουργεί συνειρμούς σεξουαλικού περιεχομένου, το δεύτερο προκαλεί γέλωτα (ειδικά αν το μαγιό έχει την καθοδική τάση και αρχίζει να γλιστράει επικίνδυνα). Επενδύουμε λίγα χρήματα παραπάνω για μαγιό που έχουν μια αθλητική κοψιά δίχως να είναι σαν αυτά που φορούν οι επαγγελματίες κολυμβητές. Και πάνω από όλα το αγοράζουμε στα μέτρα μας.

Οι πισίνες δεν υπάρχουν για να καθαριζόμαστε. Δεν είναι σαν το μπάνιο που κάνουμε στο σπίτι μας.

Η… σωστή πισίνα

Οφείλουμε να έχουμε αναπτυγμένο ένα βαθμό προσαρμοστικότητας. Ή άλλως πως: οι επιλογές μας θα καθορίσουν και τη στάση μας. Αν επιλέξουμε να πάμε σε μια πισίνα όπου όλοι είναι χαλαροί, διαβάζουν το βιβλίο τους, ανανεώνουν τη δροσιά στο κορμί τους με ήρεμες βουτιές και πίνουν τα κοκτέιλ τους, τότε η δαιμονική φύση μέσα μας που θέλει να κάνει φασαρία θα πρέπει να καταπνιγεί. Γιατί να χαλάσουμε την ηρεμία των άλλων;

Αντιστοίχως, αν πέσουμε στα «σκληρά», ήτοι: οικογένειες με παιδιά που φωνασκούν αδιαλείπτως, πιτσιρικάδες που γκομενίζουν ακαταπαύστως και μεσήλικες που θέλουν να το παίξουν τζόβενα λέγοντας κρυάδες, τότε καλό είναι να αποφασίσουμε τι θέλουμε από τη ζωή μας.

Το σύμπτωμα «μεσήλικας που το παίζει τζόβενο και προσπαθεί να ρίξει μια νεαρή γυναίκα» (Fox Searchlight/Courtesy Everett Collection).

Η ντουζιέρα 

Σημαντικό για την υγιεινή όλων: οι πισίνες δεν υπάρχουν για να καθαριζόμαστε. Δεν είναι σαν το μπάνιο που κάνουμε στο σπίτι μας. Ως εκ τούτου πριν μπούμε καλό είναι να περάσουμε πρώτα από τις ντουζιέρες που υπάρχουν σε όλες τις πισίνες. Πόσες φορές το έχετε δει να συμβαίνει; Σπάνια; Ποτέ; Ακριβώς αυτό είναι το λάθος. Μόνο που εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με σφάλμα που εμπίπτει στην κατηγορία της αισθητικής, αλλά της υγιεινής ενός εκάστου.

Κινητά και τάμπλετ δεν έχουν θέση στην πισίνα (videoblocks.com).

Ο χρόνος παραμονής 

Αν πάτε στην πισίνα μην ξεχειμωνιάσετε εκεί. Σ΄ αυτόν τον κόσμο υπάρχει χώρος για όλους. Ας μην είμαστε τόσο εγωιστές. Βλέπεις ανθρώπους που πηγαίνουν στην πισίνα το πρωί και αποχωρούν ξέπνοοι το απόγευμα. Δεν είναι για χόρταση. Ούτε ο ήλιος κάνει καλό, ούτε και η λογική «τώρα που βρήκα στασίδι θα μείνω» μας αρμόζει.

Ο καφές στο πλαστικό

Ύστατο κεφάλαιο, αλλά επίσης σημαντικό: ο καφές. Ναι, όλοι θέλουμε κάτι να σιγοπίνουμε την ώρα που λιαζόμαστε. Αν είναι πρωί ένας καφές είναι ό,τι πρέπει. Ας το πούμε άλλη μια φορά: το πλαστικό είναι αντιαισθητικό και προκαλεί πολλαπλές βλάβες στον πλανήτη. Δεν γίνεται να μην το έχουμε καταλάβει πλέον. Οι χάρτινες συσκευασίες σώζουν.

 

Διαβάστε ακόμα: Πόσο κύριος είσαι στο γυμναστήριο;

 

 

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top