Ποτέ χωρίς το Barbour μου

O Nτάνιελ Kρεγκ σε θηρευτικό mood. Δεξιά: Το αρχικό πανωφόρι που σκαρφίστηκε το 1894 ο John Barbour. Από καραβόπανο και αδιαβροχοποιημένο με λίπος ψαριού.

Tο σλόγκαν είναι άπαιχτο: «Το μοναδικό πανωφόρι πάνω στο οποίο οι άνθρωποι αφηγούνται ιστορίες». Όπως εκείνη για ένα Barbour που χάθηκε και ξαναβρέθηκε δυο χρόνια μετά κάπου στη Σκωτία: αδιαβροχοποιήθηκε εκ νέου, ένα σέρβις στο φερμουάρ, ένα βούρτσισμα στον κοτλέ γιακά και πάμε γι’ άλλα. Yπάρχει ακόμα η ιστορία του φύλακα στον οποίο επιτέθηκε μια αγριεμένη ζέβρα και σώθηκε από βέβαιο θάνατο χάρη στο Barbour του. Γιατί το Barbour είναι μύθος, το αμπέχονο παντός καιρού που προτιμά η βασιλική οικογένεια: η βασίλισσα, ο δούκας του Eδιμβούργου και ο πρίγκιπας της Oυαλλίας.

Τη δεκαετία του ’80 το Barbour γίνεται μόδα. Αρχίζει με τους ευυπόληπτους Sloane Rangers, τους αριστοκρατικούς γόνους των λονδρέζικων οικογενειών, για να καταλήξει να τυλίγει κομψευόμενους Ρωμαίους πάνω στη vintage vespa τους.

Και γαμώ τα pedigrees. Η ιστορία λέει ότι το 1894 κάποιος ονόματι John Barbour εγκαθίσταται στο South Shields, κοντά στο Νιούκαστλ, όπου του κατεβαίνει η φαεινή ιδέα να φτιάξει ένα μακρύ πανωφόρι από καραβόπανο που θα αδιαβροχοποιήσει με λίπος ψαριού. Το αντικείμενο γνωρίζει τεράστιο σουξέ. Ώσπου η οικογένεια να ανακαλύψει το 1926 στις όχθες του Νείλου ένα πολύ πιο μαλακό ύφασμα, το αιγυπτιακό βαμβάκι, ανθεκτικό τόσο στην ξηρασία όσο και στον κατακλυσμό. Ωστόσο, την τελική του μορφή, αυτή της κοντής parka, της αγαπημένης «Ursula», τη χρωστάμε στον πλοίαρχο του ομώνυμου σκαριού George Philips, ο οποίος στο Β’ Παγκόσμιο ήθελε κάτι πιο ματζέβελο για τα πληρώματα των υποβρυχίων.

Σε χρώματα υποχρεωτικά σκούρα, αφού απαγορεύεται δια ροπάλου να το πλύνετε. Ένα Barbour μόνο λιπαίνεται, όπως μετ’ επιτάσεως συμβουλεύει ο κατασκευαστής.

Από τότε το Barbour φτιάχνεται από το ίδιο ύφασμα, ράβεται από σαράντα κομμάτια, περνιέται προσεκτικά με κερί και λίπος, ακόμα κι οι ραφές του αδιαβροχοποιούνται επιμελώς επί 24ωρο, ώστε το νερό να γλιστράει πάνω του σαν σε φτερά αγριόπαπιας, τα κουμπιά του είναι από ορείχαλκο για να μην σκουριάζουν, τσουπ και μια εσωτερική επένδυση από σκοτζέζικο ταρτάν για το κρύο (γαλάζιο για τον ουρανό, πράσινο για τα δέντρα, κίτρινο για τα λουλούδια) και ιδού ο εφ’ όρου ζωής φύλακας-άγγελος του τέλειου countryman, ακόμα και ενός cool μηχανόβιου σαν τον Steve McQueen.

Σε χρώματα υποχρεωτικά σκούρα, αφού απαγορεύεται δια ροπάλου να το πλύνετε. Ένα Barbour μόνο λιπαίνεται, όπως μετ’ επιτάσεως συμβουλεύει ο κατασκευαστής. Ωστόσο, ελάχιστοι είναι οι αρκούντως μερακλήδες που το επαλείφουν ιδιοχείρως με το Skyloil, το ειδικό προστατευτικό λάδι που πωλείται μέσα σ’ ένα υπέροχο μπιτονάκι και του οποίου η φόρμουλα εξακολουθεί να παραμένει εδώ και 120 χρόνια μυστική. Το ένδυμα φοριέται βρόμικο. Θα αποτελούσε ύβρη για τον ιδιοκτήτη του να μην υπάρχουν πάνω του τα ίχνη ενός λασπωμένου αλλά χαδιάρικου σκύλου, ενός αφρισμένου απ’ την προσπάθεια αλόγου ή ενός νικημένου ευτραφούς σολομού.

Αριστερά: Κατάλογος του 1908. Δεξιά: ο υιός Jack Barbour, 1918.

Kι αν ο ευτυχής κάτοχος καταφέρει με την πάροδο του χρόνου να το εξουθενώσει, ο οίκος Barbour ευχαρίστως κάνει το «reproof» στην κλινική του. Τότε, το αγαπημένο σας πανωφόρι παίρνει το δρόμο για τη χώρα της Barbourίας. Το πιο πιθανό είναι να σας ενημερώσουν ότι η επιδιόρθωση θα κοστίσει ακριβότερα απ’ την αγορά ενός καινούργιου. Οι πάντες προτιμάνε το παλιό. Το οποίο έχει φθαρεί σαν το αγαπημένο σας jean και το χρώμα του έχει θαμπώσει. Αλλά είναι μοναδικό. Ουδείς έχει το ίδιο με το δικό σας. Όπως η βασίλισσα Ελισάβετ: γιατί «μ’ αυτό έχω συνηθίσει να βγάζω βόλτα τα σκυλιά μου».

Το ένδυμα φοριέται βρόμικο. Θα αποτελούσε ύβρη για τον ιδιοκτήτη του να μην υπάρχουν πάνω του τα ίχνη ενός λασπωμένου αλλά χαδιάρικου σκύλου.

Ώσπου, τη δεκαετία του ’80, ένα παράξενο φαινόμενο λαμβάνει χώρα. Το Barbour γίνεται μόδα. Αρχίζει με τους ευυπόληπτους Sloane Rangers, τους αριστοκρατικούς γόνους των λονδρέζικων οικογενειών, για να καταλήξει να τυλίγει κομψευόμενους Ρωμαίους πάνω στη vintage vespa τους. Στο South Shields κουφαίνονται. «Να φοράς Barbour στην πόλη; Είναι shocking! Είναι κακογουστιά!» Οι πωλήσεις διπλασιάζονται. 300.000 χιλιάδες jackets το χρόνο. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείς να το φοράς με κοστούμι και γραβάτα. Θα επρόκειτο για επώδυνη οπτικά αντίστιξη.

Το μοντέλο-έμβλημα; Το «Beaufort» σε σκούρο πράσινο με κοτλέ γιακά, αυτό που λατρεύει ο Liam Gallagher, το κακό παιδί των Oasis, αυτό που αντιπροσωπεύει το 50% των πωλήσεων παγκοσμίως Η γκάμα πάνε δέκα χρόνια που μεγαλώνει. Όλ’ αυτά με την ελπίδα ότι ανάμεσα στα «Solway», «Moorland» ή «Northumbria» θα διαλέξετε το μοντελάκι που ταιριάζει σ’ ένα άτομο εξαιρετικό όπως εσείς.

Διαβάστε ακόμα: Πώς να φορέσεις κοστούμι κάνοντας… ποδήλατο.

TAGS :
barbour style μπουφάν παλτό στυλ

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook