Στέφανος Σάμιος

Η σχέση μου με τη φωτογραφία παραμένει ακραία ερωτική. Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολούμαι ενεργά και με τη μουσική. Αγαπώ παθολογικά τις κιθάρες μου.

Με τι ασχολείστε;
Mε πολλά και διάφορα. Ξεκίνησα σπουδάζοντας στην Αθήνα Διοίκηση Επιχειρήσεων. Σύντομα συνειδητοποίησα ότι η προοπτική καριέρας στελέχους μου ήταν απωθητική. Έκανα μεταπτυχιακά στο Παρίσι πάνω σε μαθηματικά μοντέλα λήψης αποφάσεων. Το διδακτορικό μου ήταν σχετικό με τη διαχείριση πόρων στο νοσοκομειακό τομέα, το δικό μας ΕΣΥ. Παράλληλα, για να μη δυστυχώ με τα όσα απίθανα έβρισκα μπροστά μου, σπούδασα φωτογραφία στο St. Dennis, πρώην Vincennes, ίδρυμα με προοδευτικό πρόσημο. Επιστρέφοντας στην πατρίδα ως «πολλά υποσχόμενος» νέος επιστήμων, γρήγορα έφριξα. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου κι ακόμα τρέχω. Ασχολούμαι ενεργά με τη φωτογραφία έκτοτε. Είτε ως επαγγελματίας στον εκδοτικό και διαφημιστικό χώρο, με κοντά 30 χρόνια πια παρουσίας στη «γραμμή του πυρός», είτε ως καθηγητής σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Το δεύτερο ειδικά, το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Η σχέση μου με τη φωτογραφία, πάντως, παραμένει ακραία ερωτική. Αυτοπροσδιορίζομαι ακόμα ως ερασιτέχνης. Τα τελευταία 10 χρόνια ασχολούμαι ενεργά και με τη μουσική. Ήταν νεανικό απωθημένο, σπούδασα και βέβαια συνεχίζω να μαθαίνω την τέχνη. Με ενδιαφέρει κυρίως η σύνθεση και αγαπώ παθολογικά τις κιθάρες μου. Απολαμβάνω επίσης να «ταλαιπωρώ» πρώην συναδέλφους τεχνοκράτες, λόγω της έπαρσης και ημιμάθειας που κατά κανόνα τους χαρακτηρίζει. Τέλος, ως την πιο σημαντική δραστηριότητά μου θεωρώ την άσκηση της «πατρικής». Πρόκειται για την πιο ευγενή και απαιτητική τέχνη, την οποία προσπαθώ να υπηρετώ με συνέπεια.

Το σύγχρονο ελληνικό ύφος πρέπει νά ‘ναι ένα σύνολο αξιών όπου θα εμπεριέχεται το αντιδάνειο του ευρωπαϊκού κεκτημένου, ξεπλυμένο από τις σύγχρονες δυτικές κακογουστιές.

Τι σημαίνει για εσάς στυλ;
Νομίζω το όρισε εξαιρετικά ο Jean-Luc Godard. Σε ελεύθερη απόδοση: στυλ είναι το εξωτερικό του περιεχομένου και περιεχόμενο, το εσωτερικό του στυλ. Κατά συνέπεια, ενδιαφέρον στυλ χωρίς ανάλογο περιεχόμενο δεν υφίσταται.

Πώς υπερασπίζεστε την αισθητική στη ζωή σας και στην κοινωνία μας;
Με τις εξοντωτικές συχνά απαιτήσεις από τον εαυτό μου κυρίως.

Τι είναι ή τι θα έπρεπε να είναι για εσάς το σύγχρονο ελληνικό ύφος;
Ένα σύνολο αξιών όπου θα εμπεριέχεται το αντιδάνειο του ευρωπαϊκού κεκτημένου, ενώ ταυτόχρονα θα είναι ξεπλυμένο από τις σύγχρονες δυτικές κακογουστιές. Όπως ήταν όταν αποτελούσε παλιά σημείο αναφοράς: ανοικτό σε άλλες πολιτισμικές επιρροές.

Ως την πιο σημαντική δραστηριότητά μου θεωρώ την άσκηση της «πατρικής». Πρόκειται για την πιο ευγενή και απαιτητική τέχνη, την οποία προσπαθώ να υπηρετώ με συνέπεια.

Τι είναι για εσάς κακό γούστο;
Το να γράφεται το στυλ σαν «στιλ». Το να αγχώνονται οι διοργανωτές να μιμηθεί ο δικός μας Μαραθώνιος εκείνον της Βοστώνης ή του Λονδίνου (μέρες πού ‘ναι). Υποτιμούμε έτσι το ουσιαστικό, το οποίο είναι η παράδοσή μας στο κάτω-κάτω και λαχανιάζουμε για να μιμηθούμε τους ξένους μιμητές. Απίστευτο και όμως νεοελληνικό!

Ποιες κακογουστιές σας αρέσουν;
Σιχαίνομαι τις κακογουστιές, αν και κάποιες μπορεί να έχουν έχουν νοσταλγικό χαρακτήρα. Όπως:

Το βρίσκω συγκινητικά κακόγουστο!

Ποιο είναι το βασικό γνώρισμα του δικού σας στυλ;
Νομίζω το ότι είναι ανοικτό, πολυδιάστατο, επιδεκτικό αλλαγών, αν και θέλει το χρόνο του για να φιλτράρει, χωνέψει και ενσωματώσει νέα δεδομένα.

Τι εκτιμάτε περισσότερο στο στυλ των φίλων σας;
Το ότι είναι έντιμοι, ευγενείς, γενναιόδωροι και σημαντικοί σε αυτό που κάνουν. Προσοχή: όχι απαραίτητα γνωστοί ή αναγνωρίσιμοι, αλλά σημαντικοί. Άνθρωποι που συνεχώς προσπαθούν να εξελίσσονται και βάζουν τον πήχυ ψηλά. Το ότι εκπέμπουν ποιότητα.

Ποια εμφανισιακή αρετή ξεχωρίζετε σε έναν άνδρα;
Την εντιμότητα στο βλέμμα.

Ποια εμφανισιακή αρετή προτιμάτε σε μια γυναίκα;
Την αρμονία στην κίνηση.

Ποιο μειονέκτημά σας σαρκάζετε;
Τα «χασίματά» μου. Συχνά μου συμβαίνει να μην προλαβαίνω να τελειώσω φράσεις, γιατί εντωμεταξύ έχω σκεφτεί κάτι άλλο και οι νευρώνες μου αλληλοεξουδετερώνονται. Όταν βλέπω το συγκαταβατικό ύφος των γύρω μου, πεθαίνω στο γέλιο.

Αν δεν ήσασταν ο εαυτός σας, ποιος θα θέλατε να είστε;
Ένας από τους δυο μου γιους. Εξελίσσονται σε πολύ ωραίους τύπους, διαμορφώνουν εξαιρετικό στυλ και, το πιο σημαντικό, έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους!

Σε ποια άλλη εποχή θα επιθυμούσατε να ζείτε;
Στην Αθήνα του Περικλή, στην Αλεξάνδρεια των Πτολεμαίων ή σε εκείνη του Καβάφη, στη Φλωρεντία των Μεδίκων, στη Ρώμη του Bernini, στη Βιέννη του Mahler, στο Παρίσι του μεσοπολέμου και αργότερα του Μάη του ’68, που δεν πρόλαβα. Πάντα, βέβαια, στο κατάλληλο κοινωνικό περιβάλλον και με το κατάλληλο για την περίσταση status. Αν δεν διευκρινιστεί αυτό, η οποιαδήποτε εποχή θα μπορούσε κάλλιστα να αποδειχθεί ατυχής επιλογή.

Σαρκάζω τα «χασίματά» μου. Συχνά μου συμβαίνει να μην προλαβαίνω να τελειώσω φράσεις, γιατί εντωμεταξύ έχω σκεφτεί κάτι άλλο και οι νευρώνες μου αλληλοεξουδετερώνονται.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα; Πώς το έχετε βάλει στη ζωή σας;
Το Γκρι. Δεν το έβαλα στη ζωή μου, η ζωή μού το επέβαλε. Το αγαπώ όμως. Στο γκρί συμβιώνει αρμονικά όλη η χρωματική παλέτα.

Ποια είναι η αγαπημένη σας πόλη του κόσμου και γιατί την έχετε αγαπήσει;
Το Παρίσι. Εζησα εκεί, σπούδασα, είδα, ερωτεύτηκα. Είναι το τέλειο σκηνικό για ιστορίες πάθους.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ελληνικό νησί και πώς περνάτε εκεί όταν είστε χαλαρός και γήινος;
Όσα έχω γνωρίσει, πολυαγαπημένα είναι. Μένουν αρκετά να ανακαλύψω ακόμα. Ίσως με την Τήνο υπάρχει μία πιο συστηματική έλξη. Κολυμπώ, «εξερευνώ», φωτογραφίζω, σκαρώνω μουσικές. Απολαμβάνω λίγο λευκό κρασί και καλό φαγητό το βράδυ. Δεν πηγαίνω πουθενά χωρίς φωτογραφική μηχανή, κιθάρα, σημειωματάριο, βιβλία. Αφήνω πίσω laptop και τα σχετικά, ενώ το αντιηλιακό σχεδόν πάντα το ξεχνώ. Μαυρίζω εύκολα και σπάνια κάθομαι άπραγος να ψήνομαι στον ήλιο πάνω από πέντε λεπτά. Για μία παρτίδα τάβλι με σοβαρό αντίπαλο, σπάνια λέω όχι.

Αν δεν ήμουν εγώ,, θα ήθελα να ήμουν ένας από τους δύο μου γιους. Εξελίσσονται σε πολύ ωραίους τύπους, διαμορφώνουν εξαιρετικό στυλ και, το πιο σημαντικό, έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους!

Πώς μοιάζει το σπίτι σας εσωτερικά;
Συχνά θυμίζει βομβαρδισμένη Δρέσδη. Βιβλιοθήκη, παιγνιδότοπο ή studio ηχογράφησης. Ευτυχώς, δεν είμαι μόνος μου σε αυτόν τον κόσμο και η τάξη αποκαθίσταται τελικά. Είναι ένα μόνιμο ζήτημα τριβών με τη σύντροφό μου, η οποία δεν συμμερίζεται τις απόψεις μου περί δημιουργικού χάους.

Στα έργα ποιου ζωγράφου χωράει πιο καλά ή δική σας κοσμοαντίληψη;
Στα έργα των Michelangelo και Da Vinci. Πιστεύω στην σφαιρική, συνθετική, αναγεννησιακή αντίληψη περί γνώσης.

Ποιος κινηματογραφικός ήρωας σας έχει επηρεάσει;
O Captain, my Captain!

Με ποιες ιστορικές προσωπικότητες νιώθετε μια πνευματική συγγένεια;
Γοητεύομαι πάντα από τους μεγάλους μουσουργούς. Η τέχνη τους ζει εκτός λογικών συμβάσεων. J.S.Bach, Eric Satie, Miles Davis, Jimi Hendrix και πολλοί πολλοί άλλοι είναι οι ήρωές μου.

Με ποιο έμφυτο ταλέντο θα θέλατε να είστε προικισμένος;
Με το καταλυτικό χιούμορ του πολυαγαπημένου φίλου και συνοδοιπόρου Σταύρου Παπαγιάννη! Το να σε «περιλαμβάνει» με τις καυστικές του ατάκες είναι πιο λυτρωτικό από ψυχοθεραπεία. Παράλληλα, πεθαίνεις από τα γέλια! Νά ‘ναι καλά!

Πιστεύω στην σφαιρική, συνθετική, αναγεννησιακή αντίληψη περί γνώσης.

Ποια είναι η φθηνότερη και ποια η ακριβότερη επένδυση που έχετε κάνει στην εμφάνισή σας;
Τις ακριβές δεν τις πολυθυμάμαι, ούτε έχουν σημασία πλέον. Ως πιο φθηνή και ουσιαστική, όμως, βρίσκω τη συνδρομή στο γυμναστήριό μου.

Τι φοράτε από τον πατέρα σας ή τον παππού σας, έχει σπάνια συναισθηματική αξία και θέλετε μια μέρα να κληροδοτήσετε με τη σειρά σας;
Από τον πατέρα μου κουβαλώ την αγάπη για τη μουσική και το πάθος για ποιότητα στη δουλειά μου. Μαζί και μια σειρά από φυσαρμόνικες και γερμανικούς διαβήτες. Μάλλον έχουμε ήδη επιτύχει να «μολύνουμε» και τους νεότερους στην οικογένεια. Τους διαβήτες και τις φυσαρμόνικες ας τα μοιράσουν εκείνοι, όταν έρθει η ώρα.

Πώς θα επιθυμούσατε να θαφτείτε;
Γιατί να θαφτώ σώνει και καλά; Αν υπήρχε ένα οικογενειακό κτήμα από προπάππου στην κορυφή ενός λόφου, να το σκεπτόμουν. Η λογική της ντίβας στο «E la nave va» μου πάει καλύτερα. Μιας και δεν αντέχουμε όμως τις υπερπαραγωγές, θα βολευόμουν πιστεύω και στο βαζάκι μου. Να νιώθω παρέα με τους δικούς μου. Ελπίζοντας βέβαια να μην επαναληφθεί το λάθος του Keith Richards.

Διαβάστε ακόμα: Ο αρχιτέκτονας, καλλιτέχνης και σχεδιαστής Διονύσης Σοτοβίκης, και το ξεχωριστό του στυλ.

TAGS :
καλλιτέχνης Σάμιος στυλ συνέντευξη φωτογράφος

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook