yaris-hybrid-i

Το υβριδικό Yaris συνδυάζει έναν βενζινοκινητήρα 1.5 με ηλεκτροκινητήρα και κιβώτιο e-CVT, με συνολική ισχύ 100 ίππους. Πρόκειται ωστόσο για ένα αυτοκίνητο ξεκάθαρα στοχευμένο στις αστικές μετακινήσεις. Εκτός πόλης είναι έξω απ’ τα νερά του. (photo credit Toyota)

Η Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου λοιπόν (να κι άλλο κλισέ) είναι μεν μια χώρα βαθύτατα παραδοσιακή και συντηρητική, αλλά, δοθείσης ευκαιρίας, γίνεται απόλυτα κούκου. Συνδυασμός που κάνει το “Mikado” να μοιάζει ντοκιμαντέρ.

Το παρόν γράφεται με την ευκαιρία της οδήγησης του Yaris Hybrid, ενός ακόμη υβριδικού μοντέλου από την πρακτικά πρωτοπόρο στον τομέα Toyota – περισσότερα για το αυτοκίνητο, για όποιον τουλάχιστον συνεχίζει να ενδιαφέρεται, παρακάτω.

Με την ίδια ευκαιρία, αξίζει να σημειωθεί πως ελάχιστες αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν τα σχεδιαστικά τους κέντρα σε, ας πούμε, διεγερτικές για τις δημιουργικές αισθήσεις πόλεις. Για παράδειγμα, η έλλειψη κουλτούρας του βιομηχανικού, σκοτεινού Wolfsburg οδήγησε την Volkswagen να μεταφέρει πριν από κάμποσα χρόνια τους μελαγχολικούς από τη συννεφιά και τη ρουτίνα σχεδιαστές της στο ηλιόλουστο και ξέφρενο Sitges, κοντά στη Βαρκελώνη. Με εντυπωσιακά, θα συμφωνήσετε, έκτοτε αποτελέσματα.

Ένας ανάλογος «επαρχιωτισμός» –που οδήγησε αργότερα την Toyota να ανοίξει σχεδιαστικά κέντρα στην Καλιφόρνια το ‘73, στις Βρυξέλλες το ‘89 και στην Κυανή Ακτή το ‘98– ήταν ένα από τα αρχικά προβλήματα της εταιρείας, την οποία δημιούργησε ο Kiichiro Toyoda, στη Nagoya το 1933, ως παρακλάδι αρχικά της Toyoda Automatic Loom Works, η οποία έφτιαχνε αργαλειούς.

toyopet_crown_loaded

Τα Toyopet Crown του ’55 ήταν τα πρώτα Toyota που πήγαν στην Αμερική. Ναι, η τοπική αγορά δεν τα πήρε ποτέ στα σοβαρά, αλλά ήταν η αρχή για την εδραίωση της μάρκας και στην από κει πλευρά του Ειρηνικού. (photo credit carnichiwa.com)

Βλέπετε, οι σνομπ αριστοκράτες βιομήχανοι της ταξικής προπολεμικής Ιαπωνίας δεν πήραν στα σοβαρά το εγχείρημα του Toyoda-san και για πολλά χρόνια αναφέρονταν στους Toyoda ως «αυτοί οι αγρότες απ’ τη Nagoya». Δεν βοηθούσε βέβαια και το όνομα. «Toyoda» στα ιαπωνικά σημαίνει κάτι σαν «εύφοροι ορυζώνες», «πολύ ρύζι», ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων – όχι και το καλύτερο για μάρκα αυτοκινήτων, θα συμφωνήσετε.

Μετά από διαγωνισμό, το 1936, το Toyoda έγινε Toyota, όνομα που από 27.000(!) προτάσεις επιλέχθηκε ως το καταλληλότερο, όχι μόνο ηχητικά αλλά και οπτικά, στα ιαπωνικά ιδεογράμματα τουλάχιστον. Έτσι, δημιουργήθηκε, τον Αύγουστο του 1937, η Toyota Motor Company.

 Tα πρώτα εκείνα (ασθενικά και «αραχνοΰφαντα» για τα αμερικανικά στάνταρ) Toyota δεν είχαν καμία τύχη απέναντι στις συβαριτικές κρεβατομηχανές που λυμαίνονταν τα freeways της Αμερικής.

Ωστόσο, το ξεκίνημα της εταιρείας δεν ήταν διόλου εύκολο. Μετά από 13 ολόκληρα χρόνια είχε κατασκευάσει μόλις 3.000 αυτοκίνητα συνολικά. Συγκριτικά, το φοβερό και τρομερό Rouge Complex της Ford, στο Dearborn του Michigan, ξερνούσε 7.000 κομμάτια την ημέρα! Ακόμη χειρότερα, άλλα πέντε χρόνια μετά, όταν η συνολική παραγωγή στις ΗΠΑ είχε φτάσει πλέον τα 9,2 εκατ. αυτοκίνητα, η αντίστοιχη ιαπωνική βρισκόταν μόλις στις 70.000.

Η χρονιά-σταθμός, πάντως, για την ιαπωνική βιομηχανία συνολικά ήταν το 1955. Κατ’ αρχάς, ένας Akio Morita παρουσίασε το πρώτο ραδιόφωνο με τρανζίστορ στον κόσμο και, το σημαντικότερο, πρόβλεψε πως η εταιρεία του “Tokyo Tsushin Kogyo Kabushika Kaika” θα είχε καλύτερο εμπορικό μέλλον ως “Sony”.

Και κατά δεύτερον, οι «αγρότες απ’ τη Nagoya» φόρτωσαν σ’ ένα καράβι μερικά Toyopet (το brand με το οποίο η Toyota πουλούσε τότε τα αυτοκίνητά της) Crown και τα έστειλαν στην απέναντι πλευρά του Ειρηνικού.

Την εποχή εκείνη, η Toyota ήταν ένας από τους 50 περίπου ξένους κατασκευαστές αυτοκινήτων που διεκδικούσαν συνολικά μόλις ένα 5% της μεταπολεμικής σοβινιστικής αμερικανικής αγοράς. Αναμενόμενα λοιπόν η άφιξη των μικρών sedan δεν προκάλεσε ακριβώς μαζική υστερία.

Αλλά ήταν η αρχή για να ξεκινήσει, το 1957, μια πιο ουσιαστική εξαγωγή. Παρ’ όλα αυτά, τα πρώτα εκείνα (ασθενικά και «αραχνοΰφαντα» για τα αμερικανικά στάνταρ) Toyota δεν είχαν καμία τύχη απέναντι στις συβαριτικές κρεβατομηχανές που λυμαίνονταν τα freeways της Αμερικής.

Έτσι, οι Ιάπωνες γύρισαν πίσω στο σχεδιαστήριο και, μεταξύ άλλων, επινόησαν ένα σύστημα παραγωγής που έγινε αργότερα γνωστό ως TPS (Toyota Production System), ή “kanban” στα ιαπωνικά, τα περισσότερα στοιχεία του οποίου εφαρμόζονται πλέον από τις περισσότερες αυτοκινητοβιομηχανίες στον κόσμο.

yaris-hybrid-collage

Το Yaris, υβριδικό ή μη, είναι από τα πλέον ευρύχωρα αυτοκίνητα της κατηγορίας. Καλή ορατότητα χάρη στη σχετικά ψηλή θέση οδήγησης, τα μεγάλα τζάμια και τους καθρέφτες. Μελανό σημείο το κιβώτιο CVT. Το Toyota Touch συνδυάζει πλήρες ηχοσύστημα, κάμερα οπισθοπορείας, συνδεσιμότητα Bluetooth κ.λπ. (photo credit Toyota, Drive)

Το TPS, εμπνευσμένο από το workflow που οι Ιάπωνες είδαν να εφαρμόζεται στα αμερικανικά σουπερμάρκετ, βασίζεται στην έννοια του “just-in-time”. Το οποίο επιτάσσει να παράγεις μόνον ό,τι χρειάζεται, όταν χρειάζεται, όσο χρειάζεται και σε όσα κομμάτια χρειάζεται. Με αυτόν τον τρόπο, η παραγωγή προσαρμόζεται άμεσα στη ζήτηση, χωρίς να χρειάζεται να στοκάρεις υπερβολικά σε ανταλλακτικά και εξαρτήματα.

Tο Yaris Hybrid, όντας στην πράξη οικονομικό μόνο μέσα στην πόλη, όπου, με πολλή περίσκεψη και εγκράτεια, μπορεί να κινηθεί αμιγώς με τον ηλεκτροκινητήρα του, είναι ένα μονοδιάστατο supermini.

Παράλληλα, η Toyota θυμήθηκε και το “jidoka”, σύστημα που είχε εφαρμοστεί στους αργαλειούς τη δεκαετία του ’20, σύμφωνα με το οποίο οποιοσδήποτε στη γραμμή παραγωγής μπορεί να τη σταματήσει αν διαπιστώσει οποιοδήποτε ελάττωμα.

Όλα αυτά εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στη γραμμή παραγωγής της Corolla («στέμμα από άνθη», στα λατινικά, για τους ετυμολόγους ανάμεσά σας) του 1966, πριν από το λανσάρισμα της οποίας έγινε, επίσης για πρώτη φορά, έρευνα αγοράς. Το ουσιαστικότερο συμπέρασμα της οποίας ήταν ότι ο μέσος δυτικός πελάτης αναζητούσε ένα αυτοκίνητο με την αξιοπιστία του Σκαραβαίου της Volkswagen, αλλά με κάπως περισσότερη άνεση και μ’ ένα πιο συμβατικό μηχανικό layout.

Η πρώτη Corolla ήταν ακριβώς αυτό. Και από το 1997, επί 8ης γενιάς, παγκόσμιο best seller. Οι «αγρότες απ’ τη Nagoya» δεν ξανακοίταξαν πίσω.

yaris-hybrid-ii

Πριν επιλέξετε το Yaris Hybrid υπολογίστε, πολύ προσεκτικά, πότε (και αν ποτέ) θα αποσβέσετε τα σημαντικά επιπλέον χρήματα που αυτό κοστίζει σε σύγκριση με τα βενζινοκίνητα και diesel μοντέλα. (photo credit Toyota)

Α ναι, το Yaris Hybrid. Το οποίο, όντας στην πράξη οικονομικό μόνο μέσα στην κίνηση της πόλης, όπου, με πολλή περίσκεψη και ακόμη περισσότερη εγκράτεια, μπορεί να κινηθεί αμιγώς με τον ηλεκτροκινητήρα του, είναι ένα μονοδιάστατο supermini για όσους θεωρούν πως η συγκεκριμένη κατηγορία είναι μόνο για την κίνηση της πόλης και ποιος ενδιαφέρεται αν είναι συναρπαστική οδηγικά – η κατηγορία, όχι η κίνηση, ούτε καν η πόλη.

Είναι κι αυτό το κιβώτιο διαρκώς μεταβαλλόμενης σχέσης (CVT), το οποίο, αν και θεωρητικά υπάρχει προκειμένου ο 1.500άρης βενζινοκινητήρας να λειτουργεί στο αποδοτικότερο εύρος των στροφών του, στην πράξη αναδεικνύει μια διόλου ελκυστική ηχητική χροιά που, σε συνδυασμό με μια αποστειρωμένη αίσθηση και την έλλειψη οδηγικής εμπλοκής, κάνει την οδήγηση εκτός πόλης από ανέμπνευστη έως βαρετή χωρίς μάλιστα να είναι και ιδιαίτερα οικονομική.

Εντέλει, το υβριδικό Yaris HSD είναι το καλύτερο επιχείρημα για να επιλέξει κάποιος το κορυφαίο από κάθε πλευρά (και σημαντικά φτηνότερο) πετρελαιοκίνητο Yaris D-4D diesel.

Τα βασικά

Μοντέλο: Toyota Yaris Hybrid 1.5
Κινητήρας: 4κύλινδρος βενζινοκινητήρας 1497 κ.ε.
Ισχύς: 100 HP @ 4800 rpm (συνδυασμένη)
Ροπή: 111 Nm @ 3600-4400 rpm
Μετάδοση/Κιβώτιο: FWD/αυτόματο CVT
Κατανάλωση: 5,9 lt/100 km (επίσημη) – 3,3 lt/100 km (πραγματική)
0-100: 11,8”
Τελική ταχύτητα: 165 km/h
Τιμή: από €17.015.

 

Διαβάστε ακόμα: Nissan Juke – Το αυτοκίνητο που ξεκίνησε μια τρέλα

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top