tuxedo2

Ο Craig δείχνει πάντα πολύ άνετος μέσα στο Brioni tuxedo του. Απ’ την άλλη, ο Brosnan έδινε την εντύπωση ότι γεννήθηκε φορώντας το.

Ο Μποντ είναι ο λιγότερο μυστικός πράκτορας που υπάρχει. Τρία δισεκατομμύρια άνθρωποι τον έχουν δει… Έχουμε να κάνουμε με το μυθολογικό κύκλο ενός αρχετυπικού Ηρακλή που έχει διαρκώς να διαλέξει ανάμεσα σε δυο γυναίκες-δρόμους: την Αρετή και την Κακία. Στη σάγκα που ξεκίνησε ο ιδιοφυής Broccoli με τον Σον Κόνερι πρόσθεσε το χιούμορ, τη φινέτσα, τον κυνισμό και τον (αυτο)σαρκασμό, τον ηδονισμό, τον πολιτισμό ενός homo ludens, όχι το μισογυνισμό.

Του στέρησε το παρελθόν, τον έδεσε στο παρόν και τον τύλιξε με μια κρυφή μελαγχολία. Έφτιαξε έναν αταξικό τζέντλεμαν, πρωτεΐκό, που αντιμετωπίζει το θάνατο διά της ομοιoπαθητικής. Έναν ήρωα σαν το υποσυνείδητο τοτέμ του καθενός μας, ένα κράμα φαντασιώσεων. Συνήθως οι γυναίκες ονειρεύονται τους άντρες με τα μάτια κλειστά. Το υπέροχο με τον Τζέιμς είναι ότι το κάνουν με τα μάτια ορθάνοιχτα. Το αν είναι ευπατρίδης, φλεγματικός ή κομψός είναι παραφερνάλια.

Όταν ζεις για την περιπέτεια, ζεις διαρκώς στα όρια του έρωτα και του θανάτου. Οφείλεις να ντυθείς επίσημα, πάντα έτοιμος να τον υποδεχτείς, είτε τον ένα είτε τον άλλο, σαν δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Γι’ αυτό κι ο Τζέιμς διασχίζει σαρδόνια τις καταστάσεις, σαν να παίρνει μέρος σ’ ένα videogame, όπου το μόνο που ενδιαφέρει είναι το τελικό σκορ. Γι’ αυτό θέλεις να ταυτιστείς μαζί του. Γι’ αυτό, εδώ και τρεις δεκαετίες, το σημείο αναφοράς για το πώς πρέπει να ντύνεσαι σε σπουδαίες περιστάσεις είναι οι ταινίες του Bond.

Τα σμόκιν του Sean είναι τυπικά των ’60s, αλλά είναι ο Roger Moore, ο πιο play-boy απ’ όλους, που τα γούσταρε περισσότερο. .
tuxedo1

Για χρόνια, ο James/Κόνερι έμεινε πιστός στα βραδινά πουκάμισα με μαλακό γιακά, χωρίς πλαστρόν. Τα περισσότερα ήταν πλισαρισμένα μπροστά και έκλειναν με φιλντισένια κουμπιά. Μεταξύ 1969 και 1973, ο Roger Moore και ο George Lazenby δελεάστηκαν από τα πουκάμισα σμόκιν με φραμπαλάδες.

Κάθε μία απ’ αυτές αποτελεί ανεκτίμητο ντοκουμέντο για την εξέλιξη της βραδινής ανδρικής εμφάνισης. Τα σμόκιν του Sean είναι τυπικά της δεκαετίας του ’60, αλλά είναι ο Roger Moore, ο πιο play-boy απ’ όλους, που τα γούσταρε περισσότερο, σε σημείο να εμφανίζεται μ’ αυτά σε κάθε ταινία που γύρισε. Ο Timothy Dalton, αντίθετα, τα φόραγε σαν να ανήκαν σε κάποιον άλλο. Ο Brosnan, απ’ την άλλη, αν και ψυχρός για τα γούστα μου, φορώντας τα, έφερνε σε πέρας με μεγάλη μαεστρία τη λεπτή αποστολή να μετατρέπει ένα καζίνο πολυτελείας σε πειστικό σκηνικό περιπετειώδους ταινίας.

Για χρόνια, ο James έμεινε πιστός στα βραδινά πουκάμισα με μαλακό γιακά, χωρίς πλαστρόν. Τα περισσότερα ήταν πλισαρισμένα μπροστά και έκλειναν με φιλντισένια κουμπιά, ακόμα κι αν ενίοτε διάλεγε τις μεταξωτές ρίγες ή ένα απαλό γαλάζιο. Μεταξύ 1969 και 1973, ο Roger Moore και ο George Lazenby δελεάστηκαν από τα πουκάμισα σμόκιν με φραμπαλάδες, ενώ τα κλασικά με το σπασμένο γιακά ποτέ δεν προτιμήθηκαν απ’ τον 007.

Απ’ την άλλη, οι μεταμορφώσεις του απλού μαύρου παπιγιόν εικονογραφούν παραδειγματικά το πώς οι ακατάπαυστες αλλαγές της μόδας μπορούν να ταλαιπωρήσουν ένα κλασικό αξεσουάρ. Αν το πλάτος του φιόγκου διακυμάνθηκε ελάχιστα, το ύψος του δεν έπαψε να μεγαλώνει και να μικραίνει. Περάσαμε από το στενό Slim Jim των αρχών που φόραγε ο Connery στο τεράστιο βελούδινο παπιγιόν του Moore το 1974, για να επιστρέψουμε σε κάτι πιο διακριτικό το 1987 με τον Dalton, ώσπου να καταλήξουμε σε νέα ύψη με το Goldeneye. Ό,τι μεταγενέστερο δεν είναι της γενιάς μου και δεν με αφορά. Σιγά τις αλλαγές, εξάλλου.

tuxedo3a

Ο George Lazenby πολύ cool μέσα στο σκοτζέζικο tuxedo του. Αντίθετα, ο Timothy Dalton έμοιαζε λες και τα σμόκιν του ανήκαν σε κάποιον άλλο.

 

Διαβάστε ακόμα: Καλύτερα ένα χειροποίητο prêt-à-porter κοστούμι παρά ένα δήθεν sur mesure. 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top