Το T-Roc είναι αποκάλυψη στον δρόμο. Εκεί που θα περίμενες, λόγω ύψους κυρίως, να είναι ένα δυσκίνητο Golf με αυξημένες τάσεις υποστροφής, είναι κάθε άλλο παρά. Δεν θυμάμαι Golf να στρίβει με τέτοια ευκινησία. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

Τον τελευταίο καιρό, πρακτικά όλες οι εταιρείες μάς υπόσχονται συναρπαστικές περιπέτειες, ακλόνητη υγεία, ασίγαστη ζωτικότητα και ενισχυμένες σεξουαλικές δυνατότητες. Μόνο που στην πραγματικότητα πρόκειται περί μιας ανερυθρίαστης συνωμοσίας. Διότι, όπως και ο κ. Ευκλείδης μας (ο Θεός να μας κόβει μέρες και να του χαρίζει χρόνια), όλοι τους θέλουν απλώς τα λεφτά μας.

Εστίασα την έρευνά μου στην αιτία πολλαπλασιασμού των λεγόμενων SUV/crossover, κατηγορία αυτοκινήτων με μακράν τη μεγαλύτερη αύξηση σε πωλήσεις τα τελευταία χρόνια. Για παράδειγμα, οκτώ στα δέκα (και λίγα λέω) από τα αυτοκίνητα που οδηγήσαμε και παρουσιάσαμε από την αρχή του χρόνου εδώ, στην ενότητα Τροχοί του Andro, εντάσσονται στην ως άνω κατηγορία. Μάλιστα, διόλου θα εκπλαγώ αν, με δεδομένο τον άνευ προηγουμένου πολλαπλασιασμό τους, κάποιοι από σας εκεί έξω έχετε ήδη υποκύψει στα θέλγητρά τους και σπεύσατε να αποκτήσετε ένα από δαύτα.

Τα σύγχρονα SUV/crossover είναι κατά κανόνα βασισμένα σε υπάρχοντα 5θυρα hatchback (εξ ου και το “crossover” μιας και περνάνε από μια κατηγορία σε άλλη), αλλά είναι κατά τι ψηλότερα, προσφέρουν λίγο περισσότερους χώρους (για ψηλούς), αποθηκευτικούς τοιούτους (για διάφορα συμπαρομαρτούντα που κάποτε αφήναμε σπίτι ή πετάγαμε στα σκουπίδια), διαθέτουν μπάρες οροφής (για να μεταφερθεί επιτέλους κι εκείνο το σύνθετο της θείας Άρτεμης στο εξοχικό στο Δήλεσι) και ίσως και συρόμενα πίσω καθίσματα (για να χωράει και το προς συναρμολόγηση συνολάκι rattan απ’ το ΙΚΕΑ).

Το Τ-Roc πετυχαίνει να δείχνει ένα από τα πιο αρμονικά σχεδιασμένα crossover, είναι μικρότερο από το Golf, και σε συνολικό μήκος και σε μεταξόνιο, αλλά ό,τι χάνει σε μήκος το κερδίζει σε πλάτος και σε ύψος.

Ενώ τα περισσότερα απ’ αυτά, αν όχι όλα, όταν δεν απευθύνονται –διαφημιστικά τουλάχιστον– σε ανθρώπους με έντονη ζωή που την ημέρα περιλαμβάνει ιστιοσανίδες, ποδήλατα, σκι και λαμπραντόρ και το βράδυ επισκέψεις σε trendy wine-bar, με parking ακριβώς έξω από την είσοδο και με την παλιοπαρέα να περιμένει ήδη μέσα, πλασάρονται ως αυτοκινητικό όπιο του λαού, με δυνατότητες εξατομίκευσης (διότι πού πας χωρίς αυτήν, αγάπη μου;) που θα τον απελευθερώσει από την κακομοιριά της καθημερινότητας την οποία η άτιμη κοινωνία τού επεφύλασσε όταν ο λαός πήγε κι αγόρασε ένα «κανονικό» αυτοκίνητο.

Όχι, αλήθεια. Δείτε ένα οποιοδήποτε prospectus (υπάρχουν ακόμη prospecti;) ή σερφάρετε σε οποιοδήποτε microsite συνοδεύει την παρουσίαση ενός από δαύτα και δεν θα αργήσετε να επιβεβαιώσετε πως ο κόσμος των SUV/crossover περιλαμβάνει, by design, όμορφους, νέους ανθρώπους και καλοαναθρεμμένους γόνους, ευλαβικά προσκολλημένους σε μια ζωή που εστιάζει στις παραπάνω ενασχολήσεις και μόνον. Και όχι, ας πούμε, σε καλοκαιρινό μποτιλιάρισμα στη Σταδίου λόγω διαμαρτυρίας 27 συνδικαλιστών, ή έστω εξόρμηση χαράματα στην οικεία ΔΟΥ.

Αυτά λοιπόν τα αυτοκίνητα δεν συνιστούν, όπως έξυπνα διαφημίζονται στο υποσυνείδητο, το κατ’ εξοχήν κίνητρο προς μια ξένοιαστη και δυναμική ζωή. Πρόκεινται απλώς για λίγο καλύτερα, θεωρητικά, αυτοκίνητα που σκοπό έχουν να χρωματίσουν και διευκολύνουν τη ζωή που ζούσαμε μέχρι σήμερα και δεν το είχαμε, μέχρι σήμερα, συνειδητοποιήσει.

Μοντέρνο και φωτεινό εσωτερικό με πρακτικά άψογη θέση οδήγησης, μικρό, σαφές τιμόνι και εύχρηστη οθόνη αφής 8”. Το 6άρι μηχανικό κιβώτιο έχει σωστά κλιμακωμένες σχέσεις που χαρίζουν ήσυχο ταξίδι. Ορισμένα από τα υλικά θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Το ίδιο και η συναρμογή τους. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

Θέλω να πω, πόσοι από σας εκεί έξω έχετε περάσει την αυτοκινητική σας ζωή αναλογιζόμενοι «πολύ θα ‘θελα να ξεκινήσω parapente και καταδύσεις, αλλά μέχρι να εφευρεθεί ένα αυτοκίνητο που να αντικατοπτρίζει το πραγματικό μου, λανθάνον lifestyle, λέω να βολευτώ με το τάβλι και την ηλιοθεραπεία και σε καμιά δεκαριά χρόνια βλέπουμε».

Και επειδή πλατειάζω, αυτό που παρατηρούμε να συμβαίνει με τα σημερινά (και γράφω «σημερινά» διότι μέχρι πρόσφατα δεν νοείτο μη τετρακίνητο SUV, είναι η επανεφεύρεση του hatchback. Το T-Roc λοιπόν (για το οποίο ξεκίνησα να γράφω και ξεχείλωσα την εισαγωγή) είναι ένα ψηλότερο Golf, όπως το Qashqai είναι ένα ψηλότερο Pulsar (ποιο;), το Captur ένα ψηλότερο Clio, το Arona ένα ψηλότερο Ibiza κ.ο.κ.

Μοντέλα δηλαδή που γνωρίζουμε, ιδωμένα σαν μέσα από παραμορφωτικούς καθρέφτες. Λίγο πιο ευρύχωρα, όχι πάντα πιο άνετα, αλλά ναι, στην τελική πιο, ας πούμε, εύχρηστα ή έστω χρήσιμα. Σε ξανανιώνουν όμως; Σε ομορφαίνουν; Εμένα σίγουρα όχι.


Διαβάστε ακόμα: Τα 5 πιο τρελά μοντέλα που είδαμε στο Motor Show της Γενεύης 


Το T-Roc είναι επίσης «σχεδιασμένο για να συμπληρώνει το lifestyle σας». Αφού να, το λέει και το microsite. Όπως και τα άλλα SUV της Volkswagen (Tiguan, Touareg και το μελλοντικό T-Cross), ξεκινά κι αυτό με «Τ» και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δημιουργήθηκε με τρία brief, τα εξής:
(1) Για να «αντικαταστήσει» το Scirocco και (ψιθυριστά) ενδεχομένως και το Golf, μιας και ο σημερινός αγοραστής προτιμά ένα Golf με περισσότερους χώρους, δυνατότητες εξατομίκευσης (πάλι αυτή η λέξη!) και λίγο ψηλότερη θέση οδήγησης –κάτι που η εταιρεία επιχείρησε ανεπιτυχώς πριν λίγα χρόνια μ’ ένα αστείο Golf Plus– από ένα «κανονικό» Golf ή ένα Golf με πιο σπορ αμάξωμα,
(2) Για να καλύψει το κενό που άφησε, αναβαθμιζόμενο ποιοτικά και ανεβαίνοντας πρακτικά κατηγορία, το Tiguan και
(3) Για να προσδώσει και λίγο χρώμα, βρε αδερφέ (μεταφορικά και κυριολεκτικά), στην καθόλα σοβαρή και μετρημένη γκάμα της Volkswagen.

Ο 3κύλινδρος βενζινοκινητήρας των 999 κ.ε. δεν παύει να εκπλήσσει και με την απόδοσή του και με την ελαστικότητά του και με τη χροιά του ήχου του και με την οικονομία του, ανεξαρτήτως έκδοσης ή μοντέλου. (photo credit Drive)

Είναι όμως όσο καλό δείχνει; Η απάντηση εδώ είναι «όχι». Είναι καλύτερο. Καταρχάς, το T-Roc, που με τους μεγαλύτερους τροχούς, τα φουσκωμένα φτερά, τα skid-plates μπρος-πίσω, το επικλινές πίσω τζάμι και βέβαια τη διχρωμία (με δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε τέσσερα χρώματα για την οροφή) πετυχαίνει να δείχνει ένα από τα πιο αρμονικά σχεδιασμένα crossover, είναι μικρότερο από το Golf, και σε συνολικό μήκος και σε μεταξόνιο, αλλά ό,τι χάνει σε μήκος το κερδίζει σε πλάτος και σε ύψος.

Η φρέσκια εξωτερική εικόνα συνεχίζεται και στο εσωτερικό, με την έντονη διχρωμία (στις εκδόσεις με τον πλουσιότερο εξοπλισμό τουλάχιστον) να δημιουργεί ευχάριστη αντίθεση σ’ ένα περιβάλλον λίγο πολύ γνωστό από το Golf, στο οποίο περιβάλλον, ειρήσθω εν παρόδω, κάποια από τα πλαστικά μέρη θα μπορούσαν να είναι κατά τι ποιοτικότερα – κάτι που βέβαια θα έκανε το T-Roc αρκετά ακριβότερο από το Golf, οπότε…

Tο T-Roc είναι μια αποκάλυψη στον δρόμο, πιο συγκροτημένο και πιο σπορτίφ από το Golf, αλλά και με ανεπαίσθητους πρακτικά συμβιβασμούς στον τομέα της άνεσης.

Εκεί όμως που το crossover της Volkswagen είναι αποκάλυψη, είναι εκεί που για κάποιους από μας έχει αληθινή σημασία: στον δρόμο. Διότι εκεί που περίμενα το T-Roc, λόγω ύψους κυρίως, να είναι ένα δυσκίνητο Golf με αυξημένες τάσεις υποστροφής, είναι κάθε άλλο παρά (ένα δυσκίνητο Golf).

Το οποίο εξηγείται από το ότι η οδική του συμπεριφορά φέρει την υπογραφή του γνωστού –στους παροικούντες τουλάχιστον το Wolfsburg– κ. Schebsdat, επικεφαλής του τμήματος Chassis Tuning της εταιρείας και υπεύθυνου και για την εξέλιξη της ανάρτησης του κορυφαίου Golf GTI Clubsport S και του σύγχρονου Polo GTI.

Έτσι, μια παρόμοια μ’ εκείνη του Golf, αλλά σφιχτότερη εδώ, ανάρτηση, σε συνδυασμό μ’ ένα καλύτερο σε αίσθηση τιμόνι –δεν θυμάμαι Golf να στρίβει έτσι–, κάνει το T-Roc πιο συγκροτημένο και πιο σπορτίφ από το Golf, με ανεπαίσθητους πρακτικά συμβιβασμούς στον τομέα της άνεσης.

Είναι να αναρωτιέσαι γιατί άργησε τόσο πολύ η Volkswagen να βγάλει ένα crossover που σίγουρα θα πουλήσει όσο καλά πουλούσε και το μοντέλο στο οποίο βασίζεται. (photo credit Γ. Καραγιωργάκης)

Ο δε γνωστός 3κύλινδρος βενζινοκινητήρας των 999 κ.ε., εδώ με 115 άλογα, δεν παύει να εκπλήσσει και με την απόδοσή του και με την ελαστικότητά του (την οποία ενισχύει το 6άρι μηχανικό κιβώτιο) και με τη χροιά του ήχου του –που στις ψηλές στροφές θυμίζει 6κύλινδρο μοτέρ–, αλλά και με την οικονομία του – τουλάχιστον όσο δεν πιέζεται υπερβολικά.

Αναμφίβολα, η Volkswagen θα πουλήσει έναν σκασμό T-Roc τα επόμενα χρόνια, δικαιώνοντας απόλυτα την εταιρεία – σε ό,τι αφορά το brief #1 παραπάνω. Η έλξη την οποία η ταχύτερα αναπτυσσόμενη κατηγορία ασκεί στο αγοραστικό κοινό είναι ακατανίκητη. Ενδεικτικά, το Golf, στην Ελλάδα σίγουρα, έχει «κάτσει», με τους πελάτες που θα το επέλεγαν, να προσανατολίζονται σήμερα είτε σε ένα εκ των T-Roc και Tiguan είτε στο συνειδητά σημαντικά μεγαλωμένο Polo.

Σε κάθε περίπτωση, το T-Roc αντιπροσωπεύει μια καλή (και συνετή, μιας και πρόκειται βέβαια για Volkswagen) επιλογή για όσους θέλουν να μεταπηδήσουν από το hatchback που μέχρι τώρα οδηγούσαν σε κάτι διαφορετικότερο και πρακτικότερο, χωρίς την ανασφάλεια της κρίσης της μέσης ηλικίας.

Τα βασικά
Μοντέλο: Volkswagen T-Roc 1.0 TSI 115 HP
Κινητήρας: 3κύλινδρος βενζίνης, 999 κ.ε.
Ισχύς: 115 HP @ 5500 rpm
Ροπή: 200 Nm @ 2000 rpm
Μετάδοση/Κιβώτιο: FWD/μηχανικό 6 σχέσεων
Κατανάλωση: 5,1 lt/100 km (επίσημη), 7,4 lt/100 km (πραγματική)
0-100: 10,1”
Τελική ταχύτητα: 187 km/h
Τιμή: από €19.650

 

Διαβάστε ακόμα: Luka EV, ένα στιλάτο ηλεκτρικό αυτοκίνητο από την… Τσεχία

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top