Είδα τα έργα του Χαλεπά αρκετά νωρίς. Θυμάμαι πως οι νεωτερικές φόρμες του δεν με ξένιζαν. Ήταν ένας «οικείος», προσβάσιμος μοντερνισμός, με αναγνωρίσιμο θέμα. Στην Τήνο ο Χαλεπάς ήταν μια τοπική κληρονομιά. Στοιχείο αυτοχθονίας, κι ας μη συνδεόταν με την συλλογική αγωγή η σημασία του.... Περισσότερα

Πάντα, ένα έργο παίζεται από ηθοποιούς πάνω σ’ ένα σκηνικό. Όποιος ανεβάζει το έργο έχει τους δικούς του σκοπούς, οι ηθοποιοί παρομοίως. Όμως, όταν το σκηνικό έχει επιλεγεί – ή προκύψει – στραβά, ό,τι προθέσεις κι αν έχουν οι συντελεστές, όσο κι αν παιχτούν οι... Περισσότερα