Καλοκαίρι του 2020, ένα καλοκαίρι με τον φόβο να έχει το πάνω χέρι. Μέσα σε μερικούς μήνες όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα κατέρρευσαν, κινούμαστε στα συντρίμμια ενός πλανήτη που κατά κάποιον τρόπο έχει βομβαρδιστεί απ’ άκρη σε άκρη. Με όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα να έχουν ανατραπεί.... Περισσότερα
Και το πλοίο πάει…
-Σκύλος ή γάτα; Έλεγα «ποτέ σκύλο» γιατί φοβόμουν την δέσμευση. Μου ήταν αδιανόητο. Είχα λοιπόν γάτες μέχρι μια ηλικία. Στο σύνολο τρεις. Ο αρσενικός, ο Ψίτης, έζησε 19 χρόνια, Τον αγάπησα πολύ και τον χάρηκα. Ήταν φοβητσιάρης, μ’ ένα ύφος σαν χαμένος διαρκώς, κι αυτό με... Περισσότερα
Πέτρος Μπιρμπίλης: Η ζωή μου με τον Ρίκο
αθόντουσαν φρόνιμες. Η κάθε μια στο κρεβάτι της. – Καλησπέρα, μπήκε βάρια κι ασήκωτη η νοσηλεύτρια. Είχε έρθει, για να φέρει τα φάρμακα τους, όπως και χτες, και προχτές, και χιλιάδες άλλα πρωινά και απογεύματα, την ίδια πάντα ώρα. – Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Τα... Περισσότερα
«Μπελ Ετουάλ»: Ο μαγικός αστερισμός της τρέλας
Τρεις βδομάδες χιονίζει κι εγώ βρίσκομαι αποκλεισμένος σ’ αυτό το δαιμονισμένο βουνό. Ολομόναχος, περικυκλωμένος από λύκους και τσακάλια. Χτες βράδυ, περασμένα μεσάνυχτα, μου κόπηκαν τα ήπατα. Κάποιος άρχισε να χτυπά με δύναμη την βαριά, ξύλινη πόρτα. Όταν νικώντας τους φόβους μου άνοιξα, ένα ψυχρό κύμα... Περισσότερα
Χιόνι στην παραλία – Ένα καλοκαιρινό διήγημα από τον Πέτρο Μπιρμπίλη
Gypsy couture Αν άλλοι ράβουν τις τουαλέτες των κοσμικών και των πριγκιπισσών στα Αραβικά Εμιράτα η Βαλεντίνα ράβει τις επίσημες τουαλέτες των σταρ της παράγκας. Και είναι πολλοί αυτοί οι σταρ. Απ’ όλη την Ελλάδα. Η ίδια δεν είναι τσιγγάνα. Η καταγωγή της από την... Περισσότερα
Μια μέρα με τη Βαλεντίνα, την ράφτρα των τσιγγάνων στο Ζεφύρι
Δεν είχα πάει ποτέ στο Μενίδι. Πόσο μάλλον στο Ζεφύρι, στον καταυλισμό των τσιγγάνων που αποτελούσε ανέκαθεν άβατο για τον υπόλοιπο κόσμο. Οι ιστορίες που ακούμε κατά καιρούς, με πιο πρόσφατο τον τραγικό θάνατο του νεαρού μαθητή από εξοστρακισμένη σφαίρα, δεν είναι φυσικά επινοημένες ούτε... Περισσότερα
«Ήταν ένας άλλος κόσμος αυτός που είδα στο Ζεφύρι»
1992. Πέρασαν 24 χρόνια. Κι ενώ όλα έχουν αλλάξει λες και δεν άλλαξε τίποτα. Παρ’ όλα αυτά η απόσταση που δίνουν οι μέρες και τα χρόνια, σε κάνει να δεις πιο καθαρά το πλαίσιο μέσα στο οποίο έζησες μια εποχή, ένα κομμάτι από τη ζωή... Περισσότερα
Θα θυμάμαι πάντα
Παρότι στη διάρκεια της ζωής μου έχουν επηρεάσει τη σκέψη μου σημαντικά βιβλία ‒ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζω το «Ίδε ο Άνθρωπος», του Νίτσε και το «Άκου Ανθρωπάκο», του Βίλχελμ Ράιχ, χωρίς βεβαίως να εξαιρώ αρκετούς μείζονες και ελάσσονες ποιητές‒, κατόπιν μιας γρήγορης ψυχαναλυτικής διαδρομής, ανακαλύπτω... Περισσότερα
Πέτρος Μπιρμπίλης: «Η κουρελού που με έβγαζε απ’ τα ρούχα μου»
Button to top