Πριν έρθω στην Ελλάδα για το Οινόραμα μια από τις συζητήσεις που έγιναν ήταν που θα πάμε για φαγητό. Έπεσαν πολύ πρωτοκλασάτα ονόματα στο τραπέζι, όμως εγώ μισελενάτα και fine dining εστιατόρια έχω σε κάθε γωνία στο Λονδίνο, οπότε άσκησα veto και ζήτησα χαλαρά μαγαζιά,... Περισσότερα
Wine Vixen: Κάτω η δηθενιά
Η «Taverna» δημιουργήθηκε από τον σεφ Paul-Henri Bayart, ο οποίος εγκατέλειψε τα οικονομικά για να ασχοληθεί με τη γαστρονομία, και την Κυπριογαλλίδα σύζυγό του Μαργκό Βαρβαρίδου. Είναι ένας χώρος που εκπέμπει οικογενειακή θαλπωρή, φιλική ατμόσφαιρα και αγάπη για το καλό φαγητό. Το όραμα του ζευγαριού... Περισσότερα
«Taverna»: Θαλπωρή και γεύση α λα γκρεκ στο Παρίσι
Κάθε φορά που κατέβαινα στην Κρήτη για διακοπές, η θεία Ελένη, που διατηρούσε το καφενείο του χωριού, ετοίμαζε πάντα τηγανητό κουνέλι. Ένας εθιστικός μεζές που φτιάχνουν συχνά οι Κρητικοί καθώς πηγαίνει γάντι με τις παγωμένες τσικουδιές. Η θεία Ελένη, λοιπόν, η οποία ήταν μαστόρισσα στο... Περισσότερα
Πού θα φάμε λιμπιστερό τηγανητό κουνέλι: από ένα καφενείο στην Κρήτη έως ένα gastro-bistro στη Δάφνη
Δεν υπάρχει Έλληνας – εκτός αν είναι vegan – που την αυτή την Κυριακή θα κάτσει στο τραπέζι και δεν θα τσιμπήσει έστω κι ένα κομμάτι σουβλιστό αρνί. Οι περισσότεροι σίγουρα θα έχετε ήδη πάρει το δρόμο για την εξοχή, και θα έχετε κάνει το... Περισσότερα
Πού θα φάμε «τίμια» σούβλα στην Αθήνα
κτός από τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, υπάρχουν και οι ευπαθείς ομάδες μαγαζιών. Παλιές επιχειρήσεις, κάποιες αυτές αριθμούν αρκετές δεκαετίες ζωής, στέκουν ως άλλοι αγέρωχοι, σοφοί γέροντες μες στην Αθήνα, για να θυμίζουν ποιοι είμαστε και από που ερχόμαστε. Τι θα κάνουν τώρα τα παλιά μαγαζιά... Περισσότερα
Πώς θα ανοίξουν ξανά τα παλιά στέκια; Θα αντέξουν;
(Ημερολόγιο Γέφυρας. Αστρική ημέρα 25η SARS Cov-2) Είκοσι πέντε μέρες κλειστά. Τέσσερα ΠαρασκευοΣάββατα στο σπίτι. Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι της δουλειάς μας το έχουν ξαναζήσει αυτό. Νομίζω ότι ισχύουν και σε αυτήν την περίπτωση τα γνωστά πέντε στάδια. Έχουμε περάσει σίγουρα από την άρνηση και... Περισσότερα
Τι είναι η πατρίδα μας; Η ταβέρνα που εκθειάζει ο κύριος Σμιθ;
– Πόσο συχνά νοσταλγείτε ή μετανιώνετε για το παρελθόν; Πολύ συχνά. – Πότε; Γιατί; Νοσταλγώ την παιδική μου ηλικία και τα χρόνια που έζησα στα Γιάννενα. Διότι μου έδωσαν τη δυνατότητα, μέσα από την πάλη για την επιβίωση, να ακολουθήσω τον σωστό κατ’ εμέ δρόμο,... Περισσότερα
Κώστας Διαμάντης: «Το πιο ακριβό πράγμα που έχει ο άνθρωπος είναι η ζωή»
ο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδος, ευλογημένο από τους θεούς. Ανέγγιχτη και εύφορη φύση, με μακραίωνο ποιμενικό πολιτισμό, με πεδιάδες με χιλιάδες ελαιόδεντρα, απέραντους αμπελώνες και την πιο πλούσια χλωρίδα της Ευρώπης. Με την κρητική κουζίνα, την πιο υγιεινή και νόστιμη κουζίνα του κόσμου να αποτελεί... Περισσότερα
8 στέκια για τις αυθεντικότερες γεύσεις στο νομό Ρεθύμνου
τον Μόλυβο πηγαίνω από 9 χρονών. Δηλαδή πολλά χρόνια. Πάρα πολλά χρόνια. Tόσα χρόνια ώστε να δω τις μαμάδες των φιλενάδων μου εκεί γιαγιάδες, τις φίλες μου μαμάδες και τα παιδιά τους να είναι οι καλοκαιρινοί φίλοι του γιου μου. Τόσα χρόνια ώστε να δω... Περισσότερα
5+1 ολόδικά μου στέκια στον Μόλυβο
Μουριά Τα 100 χρονάκια της τα έχει κλείσει. Η Μουριά, ένα από τα πιο ιστορικά καφενεία των Αθηνών, για κάποιους το πιο ιστορικό, είναι εκεί από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Για την ακρίβεια βρίσκεται στο ίδιο σημείο από το 1915, μια παράγκα στην διάρκεια... Περισσότερα
Τα all time classic στέκια των Εξαρχείων
Πλάι στη Βαρβάκειο, κάτω από την αγορά των οπωρολαχανικών, υπάρχει μια ταβέρνα από το 1875. Πρώτα την είχε ο παππούς, μετά ο πατέρας, ο γιος, και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Λέγεται «Δίπορτο». Ανοίγει μόνο πρωί – ακολουθεί το ωράριο της αγοράς. Μέσα υπάρχουν μεγάλα βαρέλια και... Περισσότερα
«Ελάτε, ρε μάγκες! Πάμε…»
Χωρίς ίχνος υπερβολής, η σημερινή Αθήνα είναι παράδεισος για αυτούς που αγαπούν το κρέας. Παλιά και καινούρια εστιατόρια ασχολούνται όλο και περισσότερο με κρίσιμα θέματα όπως οι κοπές, το σίτεμα, οι ράτσες, τα άγνωστα κομμάτια και πάει λέγοντας. Για πολλούς, βέβαια, είναι και θέμα μόδας.... Περισσότερα
Τα πρώτα στέκια ενός φανατικού κρεατολάγνου
1. «Βασίλης», Λογγός, τηλ. 26620 31587. Το πιο διάσημο εστιατόριο των Παξών είναι στον Λογγό, πάνω στο μώλο, ένα μέτρο από τις βάρκες και τα σκάφη. Ο Βασίλης πρόσφερε για χρόνια φρέσκο ψάρι και απλό ελληνικό φαγητό. Σήμερα, ο γιος του Κώστας έχει μετατρέψει το... Περισσότερα
Τα top 5 φαγάδικα των Παξών
Στο καπηλειό του Ζάχου κάτω στα Καμίνια, τα κόλπα είναι πράγματι ζόρικα με μερίδες τεράστιες -για ζευγάρι δεν κάνεις ποτέ το λάθος, παραγγέλνεις πάντοτε μισές. Με ψαρικά πάντα ημέρας (γαριδάκι συμιακό, καλαμαράκι γόνο, οχτάποδα ψητό/βραστό γλυψοδαχτυλέ. Με σαλάτες δυνατές: παντζάρια, μπρόκολο, κουνουπίδι, χόρτα, κολοκυθάκια, πατάτες... Περισσότερα
«Το καπηλειό του Ζάχου»: ντόμπρα πράγματα στα Καμίνια
οιο είναι το αποτέλεσμα όταν ένας ψυχοπαθής κυνηγός πρώτων υλών συναντά μια σπουδαία μαγείρισσα; Μα «Τα Γιουβετσάκια», μια καλαίσθητη ταβέρνα (Βιοεστιατόριο κατά τον ιδιοκτήτη της!) καλά κρυμμένη πάνω από την λεωφόρο Βουλιαγμένης στην Άνω Γλυφάδα. Το ταξίδι του Χάρη Τζίτζη ξεκινά νωρίς κάθε πρωί και... Περισσότερα
Φαγητό «to die for»!
Στον Οικονόμου, του Κώστα πάντα ηγαίναμε από πολύ παλιά στον Oικονόμου, στην ταβέρνα του Οικονόμου στα Πετράλωνα. Και με τον Κουμανούδη, και με τον Νίκο Χουλιαρά. (Πιο κάτω, στην Τριών Iεραρχών ήταν κι η Μπανανιά ή τα Φιλετάκια του Παναγιώτη, σαν τον Βέγγο που ήταν... Περισσότερα
Οικονόμου:
Ψαράδικο Αφοι Μπόλη, Πλάτωνος 5, σκεπαστή αγορά της Καλλιθέας, τηλ. 210 9578135. Κάθε μέρα από εδώ ξεκινάω τις αγορές μου. Το ψαράδικο του Μπόλη έχει μόνο φρέσκα ‒και πάντοτε εποχής‒ ελληνικά ψάρια. Διαλέγω πετρόψαρα για αχνιστά, σκορπίνες, δράκαινες, μεγάλα κόκκινα καπόνια, καταπληκτικές και πανέμορφες λαπίνες... Περισσότερα
Οι μυστικές διευθύνσεις του Νίκου Μιχαήλ
πλό στο μάτι, μεγάλο στο φαγητό το ιστορικό εστιατόριο του Παλαιού Φαλήρου. Γιατί πίσω από μια αδιάφορη ατμόσφαιρα προσφέρει μια μελωμένη, μαμαδίστικη και λίαν νόστιμη Πολίτικη κουζίνα. Ένα overdose υπέροχων επιλογών δεν θα αφήσει κανέναν παραπονεμένο, ακόμα και αν προτιμά θάλασσα, αφού ο Βόσπορος του... Περισσότερα
«Παντελής»:
Κάθε φορά που κάθομαι στη «Μαργαρώ», στην ιστορική (από το 1944, που την άνοιξε η Μυκονιάτισσα Μαργαρώ, και σήμερα συνεχίζουν τρεις αδελφοί, τα εγγόνια της) ψαροταβέρνα δίπλα στη σχολή Ναυτικών Δοκίμων, βλέπω –με αγαλλίαση, διότι είναι κάτι στο οποίο πιστεύω ολόψυχα κι εγώ– να δικαιώνεται... Περισσότερα
Μαργαρώ: Η ευτυχία του «less is more»
νώρισα την κυρία Ντίνα στα γυρίσματα του «Chef on Air» και από την πρώτη στιγμή με ενθουσίασε η απλότητα και η μαμαδίστικη προσέγγισή της στο φαγητό. Όταν, λίγο καιρό αργότερα, επισκέφτηκα το μεζεδοπωλείο της, ένιωσα σαν να βρίσκομαι στο τραπέζι τής κουζίνας του πατρικού μου,... Περισσότερα
Από χέρι μαμαδίστικο
Button to top