Ανδρέας Ντάμκας: «Το τρέξιμο είναι ο προσωπικός μου ψυχολόγος»

«Ξεκίνησα να τρέχω, επειδή έβλεπα τους άλλους να το κάνουν και εγώ να μην μπορώ. Θυμάμαι το 1998 έκανα μία στροφή στο γήπεδο με το ζόρι, ήμουν 90 κιλά και μόλις 12 ετών».

– Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Είμαι αστυνομικός και υπηρετώ στο Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας. Είμαι παντρεμένος και έχω μια κόρη επτά ετών.

– Γιατί τρέχετε;
Έβλεπα τους άλλους να τρέχουν και εγώ να μην μπορώ. Θυμάμαι το 1998 έκανα μία στροφή στο γήπεδο με το ζόρι, ήμουν 90 κιλά και μόλις 12 ετών. Ο κολλητός μου με πήγε στον κ. Γιώργο Μιχαλόπουλο ο οποίος με έβαλε στην ομάδα στίβου που είχε, αρχικά ως αθλητή ρίψεων. Το 2003 ήταν και η τελευταία φορά που έριξα σφαίρα στους σχολικούς αγώνες. Ήμουν 69 κιλά και αγαπούσα το τρέξιμο.

– Ποιος είναι ο στόχος σας;
Βασικός στόχος είναι το sub 3 (κάτω από 3 ώρες) στο αγώνισμα του Μαραθωνίου και ειδικότερα η επίτευξη αυτού του στόχου στο Μαραθώνιο του Δουβλίνου στις 28 Οκτωβρίου 2018 όπου θα συμμετέχω με την ομάδα της Αθλητικής Ένωσης της Ελληνικής Αστυνομίας στο 7ο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μαραθωνίου Δρόμου Αστυνομικών.

– Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Ο στόχος που έχω βάλει είναι το κίνητρο μου για να βγω να τρέξω.

– Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Είχα ένα βραχιόλι χειρός που μου είχε δώσει η κόρη μου, δυστυχώς όμως με την πάροδο του χρόνου δεν άντεξε. Τώρα περιμένω το επόμενο της δώρο.

– Τρέχετε μετά μουσικής; Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Όχι, με αποσυντονίζει, χάνω την αίσθηση του ρυθμού που θέλω να ακολουθήσω.

– Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Όταν τρέχω σε γήπεδο στίβου και κάποιοι οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το τρέξιμο νομίζουν ότι το γήπεδο είναι όλο δικό τους και δεν σέβονται την προσπάθεια που κάνεις, αυτό με ρίχνει.

– Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Η επιβράβευση της προσπάθειας μου από τον προπονητή μου, τους συναθλητές μου, την οικογένεια μου. Μία κουβέντα ότι βελτιώθηκα με ανεβάζει.

«Η μουσική με αποσυντονίζει στο τρέξιμο. Χάνω την αίσθηση του ρυθμού που θέλω να ακολουθήσω».

– Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Τις περισσότερες φορές μου αρέσει να τρέχω με παρέα και να μιλάμε, οπότε επικεντρώνομαι εκεί και περνάει πιο ευχάριστα η ώρα και τα χιλιόμετρα. Τώρα αν είναι αγώνας, για παράδειγμα ένας Μαραθώνιος, προσπαθώ να σκέφτομαι να μην παρασυρθώ αν είμαι καλά, ώστε να είμαι όσο πιο δυνατός μπορώ στα τελευταία χιλιόμετρα.

– Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Έχω μάθει να μην εγκαταλείπω ποτέ την προσπάθεια μου.

– Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Είναι ο προσωπικός μου ψυχολόγος, μέσα από αυτό νιώθω ότι ξεπερνάω τα προβλήματα της καθημερινότητας.

– Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Είμαι τόσο εξαρτημένος που αν δεν πάω για τρέξιμο ή γενικά δεν δραστηριοποιηθώ νομίζω ότι όλο μου το σώμα πονάει.

– Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Έχω λάβει μέρος σε πάρα πολλούς αγώνες, έχω τρέξει από 1.500 μ. έως Μαραθώνιο. Κάθε αγώνας είναι μια ξεχωριστή εμπειρία όπου στο τέλος θα κάνεις ταμείο.

– Σε πόσους μαραθώνιους έχετε τρέξει;
Έχω λάβει μέρος δύο φορές, το 2016 και το 2017, στον Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθηνών.

– Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Έχω τρέξει τον Μαραθώνιο και τις δύο φορές σε 3′.17’’ έχοντας πέσει και τις δύο φορές στην παγίδα της απόστασης στο 32ο χλμ.

Διαβάστε ακόμα: Δημήτρης Τσακούμης – «Η άσκηση με κάνει να αισθάνομαι ικανός να αντεπεξέλθω σε καταστάσεις που δεν μπορώ να προβλέψω»

– Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Πιτόγυρο (γέλια). Είμαι φαν των φρούτων αν και οι μπάρες δημητριακών είναι ψηλά στις προτιμήσεις μου. Ειδικά όμως τώρα που οι θερμοκρασίες είναι υψηλές προτιμώ τα καλοκαιρινά φρούτα για αποκατάσταση.

– Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Όπως όλοι, έτσι και εγώ παθαίνω μικροτραυματισμούς μέσα στη χρονιά. Όμως η χειρότερή μου στιγμή ήταν το 2013, όταν για όλη την σεζόν σχεδόν δεν μπορούσα να τρέξω.

– Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Γενικά τρέχω σχεδόν παντού, αλλά τις περισσότερες φορές μου αρέσει να κάνω το δρομολόγιο Αγ. Κοσμάς-Καβούρι στην παραλιακή, σε άσφαλτο δηλαδή και δύο προπονήσεις την εβδομάδα τις κάνω στην Κυψέλη στο γήπεδο του Πανελληνίου κάτω από την επίβλεψη του προπονητή μου του κ. Καρρέ Σταύρου.

– Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Αν και δεν ήταν τρέξιμο, ήταν πεζοπορία, ο 1ος Αγώνας Εκεχειρίας από την αρχαία Ήλιδα έως την Αρχαία Ολυμπία το 2016, όπου διανύσαμε την απόσταση των 49,8 χλμ μαζί με πολύ καλή παρέα περνώντας από 12 χωριά όπου ο κόσμος με πολύ αγάπη μας υποδεχόταν.

– Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;
Γενικά είμαι της πρωινής προπόνησης και αποφεύγω τις νυχτερινές προπονήσεις.

– Κάνετε διατάσεις και πότε/πού;
Κάνω όταν το θυμάμαι. Μετά το ζέσταμα όταν έχω να κάνω διαλειμματική προπόνηση.

– Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Με το ρολόι μου (το οποίο έχει gps).

– Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;
Προτιμώ να τρέχω με παρέα, αν και τα ωράρια μου δεν μου το επιτρέπουν τις περισσότερες φορές, ωστόσο όταν έχω την ευκαιρία να τρέξω με άλλους συναθλητές μου δεν την αφήνω. Το τρέξιμο γίνεται πιο ευχάριστο και πιο αποδοτικό.

«Το αγαπημένο μου υγιεινό σνακ είναι τα φρούτα, αν και οι μπάρες δημητριακών είναι ψηλά στις προτιμήσεις μου».

– Έχετε κάνει trail running στο βουνό;
Πέρσι συμμετείχα για πρώτη φορά σε ένα αγώνα που έκανε ο ΣΕΓΑΣ στην Κριτσά στον Αγ. Νικόλαο Κρήτης όπου και στην μικρή απόσταση στα 8χλμ ήμουν 2ος.

– Barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο;
Όχι με τίποτα.

– Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Δεν είχα εξαρτήσεις για να ξεπεράσω, νομίζω ότι το τρέξιμο μου δημιούργησε μία.

– Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Πολύ δύσκολο. Μόνο μετά από κάποιο αγώνα-στόχο όπως είναι ο Μαραθώνιος, κάθομαι για μια βδομάδα αλλά αυτό στα πλαίσια της αποκατάστασης μου.

– Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Γενικά όσοι τρέχουν το έχουν το θεματάκι τους (γέλια).

– Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Πρώτον γιατί το τρέξιμο έδωσε διέξοδο στον κόσμο από την καθημερινή μιζέρια της οικονομικής κρίσης, δεύτερον γιατί θέλει απλά ένα ζευγάρι παπούτσια και μια φόρμα και τρίτον γιατί και οι αθλητικές εταιρίες το προώθησα δημιουργώντας running teams με στόχο την προώθηση των προϊόντων τους

– Έχετε κάποιον αγαπημένο δρομέα;
Θαυμάζω τον κ. Γιάννη Σαριδάκη από την Κρήτη με τον οποίο γνωριστήκαμε το 2015 όταν κάναμε μαζί μια προπόνηση στο γήπεδο στίβου του Ηρακλείου, ο οποίος αν και 62 χρονών (σήμερα) καταφέρνει να τρέχει την απόσταση των 42.195 μ. σε κάτω από 3 ώρες. Μακάρι στην ηλικία του εγώ απλά να τρέχω.

Διαβάστε ακόμα: Ορέστης Καρύδας – «Σε κάθε άσκηση βρίσκω αυτό που θα με γοητεύσει»

TAGS :
Ανδρέας Ντάμκας δρόμος σνακ τρέξιμο Υγεία

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook