Formula 1: Που χάθηκε η μαγεία και η αγωνία του πιο γρήγορου αθλήματος του πλανήτη; 
H TUDOR επιστρέφει στη Formula 1 
Εντοάρντο Μορτάρα: «Στη Formula E τρέχουμε με οικολογική συνείδηση» 
Μαξ Φερστάπεν: φτιαγμένος για να γίνει Ιπτάμενος Ολλανδός 
To Targa Florio που δεν θέλει να θυμάται η Alfa Romeo 
Στα 31 του έγινε το μεγάλο αφεντικό της Red Bull Racing και 5 χρόνια μετά ο νεαρότερος αγωνιστικός διευθυντής που κατακτούσε το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Κατασκευαστών και Οδηγών στην F1. (Φωτογραφίες: Red Bull)
Για τον περισσότερο κόσμο υπάρχουν κάποια δεδομένα πράγματα στην Formula 1: όλοι ξέρουμε ότι είναι ένα πανάκριβο άθλημα, σίγουρα το πιο γρήγορο του πλανήτη και φυσικά γνωρίζουμε τους οδηγούς. Αυτούς που φτάνουν τα μονοθέσια στα άκρα τους, που «φαντάζονται» την προσπέραση πριν την κάνουν, που όταν πέσει η καρό σημαία ουρλιάζουν από τη χαρά τους στην ενδοεπικοινωνία και ανοίγουν τη σαμπάνια στο πόντιουμ.
Αυτή είναι η εικόνα που έχουμε από την F1. Ωστόσο, για να καταφέρει ένας πιλότος να σηκώσει τον δείκτη του χεριού του και να δείξει σε όλους ότι είναι το Νο.1, πολλά πράγματα πρέπει να συμβούν από πίσω. Πράγματα που στους περισσότερους από εμάς δεν είναι γνωστά -και μάλλον δεν μας ενδιαφέρουν- αλλά για τον κόσμο της F1 είναι απαραίτητα. Και πρώτα από όλα πρέπει η ομάδα να έχει έναν ευφυή αγωνιστικό διευθυντή: ναι, αυτός είναι το αφεντικό.
Η Red Bull Racing είχε την τύχη -ή την διορατικότητα, όπως θέλει το βλέπει ο καθένας- να επιλέξει για αυτή την θέση τον Christian Horner το 2005 (δηλαδή από την μέρα που γεννήθηκε η ομάδα) και δεν το μετάνιωσε ποτέ. Ο -τότε- 31χρονος Άγγλος, μπορεί να είχε μια μέτρια καριέρα ως οδηγός στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, να ήταν καλός ως ιδιοκτήτης ομάδας στην Formula 3000 αλλά φάνηκε ότι το μεγάλο του ταλέντο ήταν να φτιάχνει ομάδες ομάδες από το μηδέν και να δημιουργεί πρωταθλητές. Και αυτό έκανε.
Έξι χρόνια συνεργάστηκαν με τον Sebastan Vettel κερδίζοντας 4 συνεχόμενους τίτλους στους οδηγούς και τους κατασκευαστές.
Ξεκίνησε από τη βάση, ώστε να οδηγήσει την RBR στην κορυφή. Και χρειάστηκε μόλις 5 χρόνια για να το καταφέρει, αφού κάθε χρόνο έβρισκε λύση σε ένα μεγάλο πρόβλημα. Αναξιόπιστος ο κινητήρας της Ferrari το 2006; Αποφάσισε να ξεκινήσει συνεργασία με τη Renault. Μέτριος το μονοθέσιο μέχρι τότε; Προσέλαβε τον Adrian Newey ως τεχνικό διευθυντή που ανέλαβε να σχεδιάσει τα μονοθέσια της ομάδας. Οι πιλότοι δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα; Τότε τόπο στο νιάτα. Κάπως έτσι έφερε το 2009 τον Sebastian Vettel και μαζί του κατέκτησε τα πάντα: για την ακρίβεια 4 συνεχόμενους τίτλους οδηγών και κατασκευαστών από το 2010 έως το 2013, ενώ έγινε ο νεότερος αγωνιστικός διευθυντής που κερδίζει πρωτάθλημα στην F1.
Και όταν ο Γερμανός πιλότος αποφάσισε να μετακομίσει στη Ferrari, ο Horner δεν τα έβαψε μαύρα. Δοκίμασε, ρίσκαρε και στα μέσα της περσινής σεζόν έδωσε το μονοθέσιο στον 18χρονο Max Verstappen – έναν πιτσιρικά, που βράζει το αίμα του και πολλές φορές οδηγεί με το πάθος και όχι με το μυαλό, αλλά στα μάτια όλων είναι ο επόμενος Vettel. Αλλά αυτός ήταν πάντα ο Horner, έβρισκε ευκαιρίες εκεί που οι άλλοι δεν έβλεπαν τίποτα και δεν τις άφηνε να πάνε χαμένες.
Στο πρόσωπο του 19χρονου Max Verstappen έχει βρει τον πιλότο που θα οδηγήσει την ομάδα και πάλι στην κορυφή.
Πράγμα που φαίνεται και στη συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό The Red Bulletin, εκεί όπου θυμάται την πορεία του από τα πρώτα χρόνια στην F1 μέχρι σήμερα και μοιράζεται μαζί μας μερικά μαθήματα ζωής.
– Πρέπει να πάρεις ρίσκα για να κερδίσεις τον σεβασμό;
Φυσικά, αλλά ποτέ δεν πρέπει να το παρακάνεις. Πρέπει να είσαι τολμηρός, αλλά να μην είσαι χαζός στις επιλογές σου. Είναι αλήθεια, έχω πάρει αρκετά ρίσκα έως τώρα στην καριέρα μου. Αλλά έχω πάρει υπερβολικά ρίσκα; Ποτέ.
– Και πώς το μαθαίνεις αυτό;
Θεωρώ ότι είναι κάτι έμφυτο. Άφησα το σχολείο στα 18 μου και αποφάσισα να γίνω οδηγός αγώνων, παρά το γεγονός ότι δεν είχα λεφτά. Άρα τι κάνεις; Αγοράζεις με δόσεις ένα αυτοκίνητο και νοικιάζεις μηχανικούς, αλλά δεν τους προσλαμβάνεις, για να στο φτιάξουν. Έτσι κατά λάθος έγινα αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας μου. Αλλά από εκεί και πέρα έκανα τα πάντα για να επιβιώσω. Και ξαφνικά βρίσκομαι στην Formula 1, που δεν είχα ιδέα αν τα πράγματα λειτουργούν το ίδιο και πόσο θα μείνω στη θέση μου. Αλλά το ρίσκαρα. Άλλωστε τι είχα να χάσω;
«Δεν μπορείς να απαιτήσεις από τους άλλους να κάνουν πράγματα που εσύ δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις».
– Ως οδηγός αγώνων ήσουν συμπαθητικός, αλλά ως αγωνιστικός διευθυντής είσαι επιτυχημένος. Πώς συνέβη αυτό;
Απλά κατάλαβα ότι οι άνθρωποι είναι το κλειδί για την επιτυχία. Πάντα έκανα τα πάντα να φέρνω στην ομάδα τους καλύτερους, αλλά για να τα καταφέρω έπρεπε να τους δείξω ότι αξίζει να δουλέψουν μαζί μου. Όταν ήμουν ιδιοκτήτης ομάδας, εγώ πήγαινα φαγητό στους μηχανικούς μου και έπλενα τα λάστιχα των αυτοκινήτων.
– Γιατί το έκανες αυτό;
Επειδή ήθελα να δείξω σε όλους πώς δεν είμαι πάνω από κανέναν και θα έκανα τα πάντα για να βοηθήσω την ομάδα.
– Άρα κέρδισες τον σεβασμό των άλλων με το να δίνεις το σωστό παράδειγμα;
Δεν μπορείς να απαιτήσεις από τους άλλους να κάνουν πράγματα που εσύ δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις. Κερδίζεις τον σεβασμό μόνο όταν σεβαστείς τους ανθρώπους που είναι γύρω σου και τη δουλειά τους.
//Ευχαριστούμε το περιοδικό The Red Bulletin που μας έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσουμε ένα μέρος της συνέντευξης του Christian Horner. Για να διαβάσετε όλη τη συνέντευξη, μπείτε εδώ.
Διαβάστε ακόμα: Δημήτρης Καλαβρός – Γουσίου, «Δεν βλέπω αδιέξοδα, αλλά προκλήσεις που κρύβουν ευκαιρίες»
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
