Δαμιανός Χαραλαμπίδης: «Ξεκίνησα να τρέχω για λόγους υγείας, τώρα έχει γίνει τρόπος ζωής»

Τρέχοντας στη Φλωρεντία το 2014.

– Ποιά είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Είμαι Εντεταλμένος Γενικός Δ/ντης Chief Digital Officer & επικεφαλής των προϊόντων λιανικής τραπεζικής στην Alpha Bank.

– Γιατί τρέχετε;
Ξεκίνησα να τρέχω για λόγους υγείας για να βελτιώσω κάποιους αιματολογικούς δείκτες που είχαν λίγο ξεφύγει. Τώρα πλέον έχει γίνει τρόπος ζωής για μένα. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς τρέξιμο.

– Ποιος είναι ο στόχος σας;
Κάθε χρόνο να μπορώ να ολοκληρώνω ένα μαραθώνιο, ιδανικά σε μια διαφορετική πόλη ανά τον κόσμο.

– Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένος;
Το κίνητρο μου είναι κυρίως η αίσθηση ευεξίας και ευχαρίστησης που πάντοτε νιώθω μετά από κάθε προπόνηση.

– Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Κανένα, εκτός από Garmin ρολόι μου, που δεν το βγάζω από το χέρι μου σχεδόν ποτέ.

– Τρέχετε μετά μουσικής; Ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Όχι πλέον. Όταν ξεκίνησα το τρέξιμο και έβγαινα μόνος μου στο δρόμο, θεωρούσα ότι η μουσική ήταν απαραίτητη. Από τη στιγμή που άρχισα να τρέχω πιο οργανωμένα, υπό την καθοδήγηση του προπονητή μου Νίκου Πολιά, έχω πλέον εκλεκτή παρέα και σιγά σιγά έφυγε και η ανάγκη της μουσικής.

Τερματισμός στη Βαλένθια (Νοέμβριος 2017).

– Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Με ρίχνουν πολύ οι τραυματισμοί, οι οποίοι όταν συμβούν σε κρατάνε εκτός προγράμματος.

– Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Δεν υπάρχει τίποτε πιο συγκλονιστικό από την ώρα πού περνάς τη γραμμή του τερματισμού ενός Μαραθωνίου και ιδιαίτερα του Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας μέσα στο Καλλιμάρμαρο.

– Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Τα πάντα. Είναι φορές που έχω πάρει σημαντικές αποφάσεις κατά τη διάρκεια του τρεξίματος. Άλλες πάλι μου περνά και η σκέψη «για πιο λόγο υποβάλω τον εαυτό μου σε αυτή τη ταλαιπωρία». Μόλις όμως σκεφτώ τον τερματισμό τα πάντα αλλάζουν.

– Από που αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Όταν το σώμα φθάνει τα όρια του, επιστρατεύεται το μυαλό. Οι μεγάλες αποστάσεις νομίζω ότι είναι κατά κύριο λόγο «ένα παιχνίδι μυαλού». Στη προσπάθεια ενός μαραθωνίου και ιδιαίτερα μετά από τα πρώτα 30 χλμ, δεν υπάρχει σημείο του σώματος σου που να μη πονάει και το μόνο που σε κρατάει στον αγώνα είναι η σκέψη του τερματισμού. Εξάλλου, όπως έχει πει και ο γνωστός συγγραφέας και μαραθωνοδρόμος Χαρούκι Μουρακάμι: «μετά το 30ο χλμ το μόνο που μπορείς να διαλέξεις είναι το πόσο θέλεις να πονέσεις, όχι το αν θα πονέσεις».

– Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Δεν θα έλεγα διαλογισμός. Πιο κοντά σε ψυχοθεραπεία το βλέπω. Ότι μετά το τρέξιμο και ιδιαίτερα μετά από μια έντονη προπόνηση εκκρίνονται ενδορφίνες οι οποίες σου φέρνουν μια ψυχική ανάταση, νομίζω ότι έχει αποδειχθεί ιατρικά.

– Είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένος νιώθετε;
Πιστεύω πως ναι, το τρέξιμο είναι εθιστική συνήθεια. Το καταλαβαίνεις όταν μείνεις εκτός προπονήσεων για καιρό. Αποζητάς εναγωνίως να ξανατρέξεις. Από την άλλη όμως δεν χρειάζεται να το παρακάνει κανείς γιατί θεωρώ ότι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολές και πιθανούς τραυματισμούς.

– Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Σε αρκετούς. Ο πρώτος μου ήταν το 2010 στα 10 χλμ και από τότε δεν έχω σταματήσει.

– Έχετε τρέξει σε μαραθώνιο;
Ναι. Έχω τη χαρά να έχω τερματίσει σε 6 μαραθώνιους μέχρι σήμερα, 2 φορές στον Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας και από μία στο Ντίσελντορφ, στη Φλωρεντία στη Νέα Υόρκη και στη Βαλένθια.

Διαβάστε ακόμα: Βασίλης Παγούρας – «Με στόχο μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα, ακόμη κι αυτά που δεν έχουμε φανταστεί»

– Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Η καλύτερη μου επίδοση μέχρι σήμερα είναι 3:53:11 που πέτυχα πέρσι τον Νοέμβριο στη Βαλένθια.

– Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Μπάρες δημητριακών και μπανάνες.

– Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Δυστυχώς ναι. Όταν προσπαθείς να υπερβείς τον εαυτό σου οι τραυματισμοί είναι συχνοί και οι αρθρώσεις είναι οι πρώτες που υποφέρουν.

– Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Στα μέσα της εβδομάδας τρέχω στα βοηθητικά γήπεδα Κ1 & Κ2 του ΟΑΚΑ και το Σαββατοκύριακο κυρίως στον Εθνικό κήπο, αλλά και στο κτήμα Συγγρού και μερικές φορές στον Υμηττό ή στο Διόνυσο. Επίσης μια κλασική μου διαδρομή είναι παράλληλα με το ρέμα Χαλανδρίου.

– Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Θα έλεγα η λίμνη της Καστοριάς, αλλά και ο γύρος των Σπετσών μου άρεσε πολύ. Επίσης μου αρέσει πολύ μια διαδρομή δίπλα στο ποτάμι στο Canterbury στο Κεντ της Αγγλίας που τρέχω όταν επισκέπτομαι το γιο μου που σπουδάζει εκεί.

– Έχετε τρέξει στο σκοτάδι και πού;
Αρκετές φορές στη διαδρομή παράλληλα με το ρέμα Χαλανδρίου που έχει πολλά σκοτεινά σημεία.

– Κάνετε διατάσεις και πότε/πού;
Πάντα μετά το τρέξιμο (και ποτέ πριν) οπωσδήποτε θα κάνω διατάσεις σε όλους τους μυς των ποδιών. Αρκεί να βρω έναν τοίχο ή ένα σκαλοπάτι για να κάνω οπωσδήποτε ένα σετ διατάσεων.

– Πώς μετράτε την απόσταση που διανύετε;
Τη μετράω με το ειδικό ρολόι με GPS της Garmin που έχω.

– Προτιμάτε να τρέχετε μόνος ή με παρέα;
Σχεδόν πάντα με παρέα και με ατέλειωτη κουβέντα. Τις περισσότερες φορές δεν καταλαβαίνουμε πότε διανύσαμε τόσα χλμ.

– Έχετε κάνει trail running στο βουνό;
Ναι έχω τρέξει δυο σχετικά μικρούς αγώνες βουνού των 16 χλμ και πρέπει να ομολογήσω ότι μου αρέσει πολύ. Θα ήθελα να τρέξω και μια μεγαλύτερη απόσταση, αλλά οι ώρες προπόνησης που απαιτούνται για κάτι τέτοιο είναι πολύ περισσότερες και δεν μου το επιτρέπει το πρόγραμμά μου.

– Barefoot (ξυπόλητο) τρέξιμο;
Όχι για μένα…

– Αν έχετε σκύλο, τον παίρνετε μαζί στην προπόνηση;
Όχι δυστυχώς δεν έχω σκύλο για να τον πάρω μαζί μου στη προπόνηση, αλλά εάν είχα σίγουρα θα τρέχαμε μαζί.

Trail run στο Κρυονέρι με καλή παρέα και πολλή λάσπη (Ιανουάριος 2016).

– Το τρέξιμο σάς βοήθησε να ξεπεράσετε κάποια εξάρτηση;
Δεν θα το έλεγα. Το τρέξιμο σίγουρα με βοηθάει στο να καταναλώνω περισσότερες θερμίδες που παίρνω από το γλυκά που μου αρέσουν.

– Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Συνήθως όχι. Το αντίθετο θα έλεγα. Μετά από μια απαιτητική μέρα στη δουλειά, τις περισσότερες φορές αποζητώ να πάω για τρέξιμο. Υπάρχουν βέβαια και οι στιγμές που έχω πιο βαριά διάθεση, ειδικά τα πρωινά μετά από βραδινή έξοδο με καλό φαγητό και ποτό.

– Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Πιστεύω πως πάντα περνάς καλά όταν τρέχεις και κάνεις κάτι που πραγματικά αγαπάς.

– Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Δεν νομίζω ότι έχουν τρελαθεί. Πιστεύω ότι απλά όλο και περισσότεροι σιγά σιγά καταλαβαίνουν τις ευεργετικές συνέπειες του τρεξίματος στο σώμα και στη ψυχή.

– Έχετε κάποιον αγαπημένο(η) δρομέα;
Ποιος δεν θαυμάζει όλους τους Κενυάτες δρομείς του μαραθωνίου που πραγματικά έχουν πάει το άθλημα σε άλλο επίπεδο. Υπάρχουν πολλά μεγάλα ονόματα όπως ο Κίπστογκε και ο Μπεκέλε, αλλά μια ξεχωριστή θέση στους αγαπημένους μου δρομείς θα έχει πάντα ο Νίκος Πολιάς όχι μόνο για τις επιδόσεις του και τα ρεκόρ του στο αγώνισμα του μαραθωνίου που ακόμη κρατούν, αλλά κυρίως για το ήθος που τον χαρακτηρίζει.

Διαβάστε ακόμα: Διονύσης Γρηγοράτος – «Το τρέξιμο είναι ψυχοθεραπεία με εξαιρετικά αποτελέσματα»

TAGS :
Δαμιανός Χαραλαμπίδης τρέξιμο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook