© The Jordan Collective Photography, under the Creative Commons (Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported) License.

«Από τη στιγμή που ξεπρόβαλες, ήδη ήσουν σε θέση να απαντήσεις σε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα: Ποιο είναι το νόημα της ζωής. Η αιωνιότητα!». (© The Jordan Collective Photography, Creative Commons).

Για να βρίσκεσαι εδώ, ανάμεσά μας, σημαίνει ότι ήδη είσαι τυχερός. Δηλαδή όλοι οι πρόγονοί σου ήταν επαρκώς ελκυστικοί ώστε να βρουν κάποιον να ζευγαρώσει μαζί τους, είχαν τόσο δυνατό σπέρμα που να γονιμοποιήσει το ωάριο που βρέθηκε μπροστά τους και κατάφεραν να γεννηθούν και να μεγαλώσουν χωρίς να τους φάει ένα μαμούθ, να τους κάνει γρανίτα ο μεγάλος παγετώνας, να τους εξολοθρεύσει ο Τζένγκις Χαν, να πατήσουν κάποια νάρκη στον πόλεμο ή να εμπλακούν σε μια πλαγιομετωπική με νταλίκα στην εθνική οδό.

Εμείς θα σταματήσουμε να υπάρχουμε. Και ο παππούς, και εγώ, και η μαμά. Τα γονίδιά μας όμως θα συνεχίσουν. Μόλις μας έκανες αθάνατους.

Μην σε εκπλήσσει αυτό, Ντέιβιντ. Κάποιος μακρινός σου πρόγονος υπήρξε κάθε φορά παρών σε όλες τις μεγάλες στιγμές της ανθρώπινης Ιστορίας. Και το ακόμα καλύτερο: Ένας από αυτούς, ο πιο παλιός, σηκώθηκε όρθιος από τα τέσσερα και περπάτησε! Ήταν συγγενής μας. Αν αρχίσουμε να κοιτάμε προς τα πίσω, θα δεις ότι πριν από εμένα, υπήρξε ο παππούς σου, πριν από τον παππού σου ο παππούς του, και πάει λέγοντας, μέχρι να φτάσουμε σε κάποιον κύριο που μαζί με τους φίλους του και τις φίλες του, ένα βράδυ πριν από 30.000 χρόνια σηκώθηκε στα δυο του πόδια, αποφασισμένος να βλέπει τον κόσμο από πιο ψηλά. Μπορείς να τον φωνάζεις προ-προ-προ (κτλ) πάππου. Αλλά για να βρίσκεσαι τώρα εδώ ανάμεσά μας, σημαίνει ότι υπήρξε. Είναι μαθηματικά σίγουρο.

Ζαχαριάδης και υιός. Φωτογραφία: Δέσποινα Σπύρου, για το Andro.

Είσαι λοιπόν ο πιο πρόσφατος κρίκος μιας μεγάλης αλυσίδας. Μιας σκυταλοδρομίας χρωμοσωμάτων και γονιδίων, που ήταν αποφασισμένα να επιβιώσουν. Και είσαι από τους εκλεκτούς. Γιατί, από τη στιγμή που ξεπρόβαλες, ήδη ήσουν σε θέση να απαντήσεις σε ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα: Ποιο είναι το νόημα της ζωής. Η αιωνιότητα! Εμείς, όπως θα δεις κάποια στιγμή, θα σταματήσουμε να υπάρχουμε. Και ο παππούς, και εγώ, και η μαμά. Τα γονίδιά μας όμως θα συνεχίσουν. Μόλις μας έκανες αθάνατους, όπως εμείς κάναμε τους παππούδες σου και εκείνοι τους γονείς τους. Και αυτός ο προ – προ – προ – προ – πάππους σου, που λέγαμε, συνεχίζει να υπάρχει μέσα σου. Εσύ και τα άλλα παιδάκια που είναι ξαπλωμένα δίπλα σου στην αίθουσα νεογέννητων, είστε η ζωντανή απόδειξη ότι αυτός ο τύπος, κάποτε υπήρξε. Δεν είναι συναρπαστικό όλο αυτό;

 

Διαβάστε εδώ το δεύτερο και το τρίτο γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη στο παιδί του. 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top