Πόσες ώρες μπορούμε να μείνουμε χωρίς φαγητό;

    Υπάρχουν αυτοί που μόλις ολοκληρώσουν το φαγητό τους σκέφτονται το επόμενο. Ζουν υπό το κράτος της βουλιμικής τους διάθεσης. Υπάρχουν και οι άλλοι που ξεχνούν να φάνε. Τίποτα από τα δύο δεν είναι ορθά, όμως, ολοένα και περισσότερο υπό το άγχος της δουλειάς και της καθημερινής τύρβης συναντούμε ανθρώπους που δεν παίρνουν καν πρωινό, ενώ ξεχνούν μέσα στην ημέρα να τραφούν έστω και στοιχειωδώς.

    Αυτό είναι το φαινόμενο της εθελούσιας νηστείας ή αλλιώς της διαλείπουσας νηστείας που δεν έχει να κάνει με αποχή από συγκεκριμένες τροφές για θρησκευτικούς λόγους (όπως, ας πούμε, συμβαίνει το Πάσχα), αλλά για εντελώς άλλους.

    Για να καταλάβουμε λίγο τον μηχανισμό που ακολουθεί το σώμα μας: κάθε φορά που τρώμε απελευθερώνει ινσουλίνη για να βοηθήσει τα κύτταρα να μετατρέψουν τα σάκχαρα (ιδιαίτερα τη γλυκόζη) του φαγητού σε ενέργεια. Σε στιγμές που το στομάχι μας είναι άδειο από φαγητό, τότε το σώμα μας δεν έχει άλλη οδό να ακολουθήσει από τα σπάσει τα λιπώδη κύτταρα για να βρει ενέργεια. Κάπως έτσι έρχεται η απώλεια βάρους.

    Στις μέρες μας, οι άνθρωποι κουβαλούν στις τσάντες τους διάφορα φαγώσιμα για ώρα ανάγκης. Είναι σαν να μην μπορούν να αντέξουν στην ιδέα ότι θα μείνουν νηστικοί.

    Μπορεί να πιστεύουμε πως το να χάνουμε βάρος σημαίνει πολλά στο lifestyle μας, αλλά δεν είναι αυτό το πρωτεύουν. Ποιος θα χαράμιζε κάποια κιλά αν ήξερε πως μ’ αυτόν τον τρόπο να οδηγηθεί πλησίστιος στον διαβήτη; Ολα αυτά δεν ξέραμε ως τώρα;

    Για να δούμε, όμως, και την άλλη πλευρά των πραγμάτων. Η Monique Tellο, καθηγήτρια της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και ιατρός στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης σημειώνει με επίταση τι συμβαίνει πραγματικά όταν αποκρούουμε την έννοια του φαγητού: «Η ινσουλίνη, όντως, είναι μια ορμόνη που απελευθερώνεται όταν τρώμε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το κάνει συνέχεια. Η διαλείπουσα νηστεία βοηθάει να κατέβουν τα επίπεδα της ινσουλίνης σε πιο φυσιολογικά επίπεδα έτσι ώστε να ξεκλειδωθούν τα εργαστήρια του λίπους που υπάρχουν στο σώμα μας. Μόνο αν κατέβει το επίπεδο της ινσουλίνης θα αρχίσει κάποιος να χάνει βάρος κι όχι τρώγοντας μικρά γεύματα μέσα στην ημέρα».

    Το να περιμένει κανείς λίγο περισσότερο μεταξύ των γευμάτων, αναφέρει η Τello, είναι φυσιολογικό. «Ιστορικά να το δούμε, πριν από 100 χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν όλα αυτά τα σνακ που διαθέτουμε εμείς τώρα. Στις μέρες μας, οι άνθρωποι κουβαλούν στις τσάντες τους διάφορα φαγώσιμα για ώρα ανάγκης. Είναι σαν να μην μπορούν να αντέξουν στην ιδέα ότι θα μείνουν νηστικοί. Αυτό ούτε φυσιολογικό είναι ούτε υγιές».

    Ο καθηγητής Νευροεπιστήμης στο Johns Hopkins University School of Medicine συγκρίνει τη διαλείπουσα νηστεία με τα αποτελέσματα που έχει η άσκηση στο σώμα μας. «Κατά τη διάρκεια της άσκησης τα κύτταρά μας δεν μεγαλώνουν, ούτε γίνονται πιο δυνατά. Αυτό συμβαίνει στη φάση της ανάπαυσης. Το ίδιο συμβαίνει και με τη διαλείπουσα νηστεία. Οταν επανέλθουμε στην τροφή, τα κύτταρά μας είναι προετοιμασμένα κατάλληλα να πάρουν πρωτεΐνες και τα λοιπά χρήσιμα στοιχεία για να αναπτυχθούν».

    Φυσικά, η μετάβαση από μια κανονικότητα διατροφής σε μια φάση ατροφίας δεν είναι εύκολη. Το σώμα αντιδράει περίεργα. Μπορεί να υπάρξουν στιγμές εξάντλησης, στομαχόπονοι ή άλλες δυσλειτουργίες. Ο Mattson συνιστά ο καθένας να βρει τις αντοχές του και να ορίσει εκείνος πόσο μεγάλο θα είναι το διάστημα ανάμεσα στα γεύματα. Πόσο, τέλος πάντων, θα μπορεί να αντέξει. Ιδιαιτέρως εκείνοι που κάνουν πιο βαριές εργασίες μέσα στην ημέρα. Έπειτα από ένα μήνα προσπαθειών θα έχουν μάθει πλέον στη νέα συνθήκη και θα αισθάνονται πολύ καλύτερα, ενώ θα πεινούν λιγότερο.

    Οι περισσότεροι που οδηγούνται στην διαλείπουσα νηστεία είναι για να χάσουν βάρος.

    Αυτό που αναφέρουν οι ειδικοί είναι υπομονή και εγκράτεια τις στιγμές που κόβονται τα πόδια μας και ονειρευόμαστε θαυμαστά πιάτα και λιχουδιές. Αυτό που αναφέρουν είναι ότι δεν πρέπει να φτάνει το βράδυ κι εμείς να αποφασίζουμε τότε να φάμε.

    Αναφέρει η Tello: «Είναι πολύ κακό να τρώμε κατά τη διάρκεια της νύχτας. Το να φάμε το βράδυ κι ύστερα να πέσουμε για ύπνο είναι σαν να οδεύουμε προς το πάχος». Οι περισσότεροι που οδηγούνται στην διαλείπουσα νηστεία είναι για να χάσουν βάρος. Η συστηματική έρευνα που έγινε το 2015 και δημοσιεύτηκε στο Molecular and Cellular Endocrinology, έδειξε πως αυτού του είδους η νηστεία βοηθάει να χάσουμε σημαντικά κιλά μέσα σε 10 εβδομάδες.

    Αντίστοιχες μελέτες έδειξαν πως η διατροφή συνδέεται άμεσα με τη γήρανση. Που σημαίνει: τρώγοντας περισσότερο, ο οργανισμός μας γίνεται γηραιότερος. Αρα, κατ’ αντιστοιχία: το να ελαττώνεις το φαγητό είναι σαν να κερδίζεις ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια.

    Φαίνεται πως υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις μεταξύ των επιστημόνων για το κατά πόσο είναι καλό να μένουμε πολλές ώρες δίχως τροφή ή όχι. Αυτό που είναι η Tello είναι το εξής: «Υπάρχουν, όντως, πολλές μελέτες σε ανθρώπους για το θέμα της διαλείπουσας νηστείας. Και, αντιστοίχως, υπάρχουν διαφορετικές μελέτες με διαφορετικά ευρήματα. Ολες, όμως, έχουν έναν κοινό τόπο: την διαλείπουσα νηστεία και τις επιπτώσεις της. Θα έλεγα πως είναι απόλυτα ορθό να καταλήξουμε πως οτιδήποτε μας βοηθάει να χάνουμε βάθος και να βελτιώνουμε τον μεταβολισμό μας είναι καλό. Και σ’ αυτά περιλαμβάνεται οποιαδήποτε μορφή νηστείας επιλέξουμε».

     

    Διαβάστε ακόμα: Κάνουν οι σοσιαλιστές καλύτερο σεξ από τους καπιταλιστές;

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top