Ιωάννα Μπαράτσα: «Ευχαριστιέμαι κάθε χιλιόμετρο και δίνω σωστό παράδειγμα στα παιδιά μου»

«Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να βρίσκεσαι μέσα στη φύση, να γίνεσαι ένα με αυτή, να τη μαθαίνεις, να τη φοβάσαι και να την κατακτάς», λέει η Ιωάννα Μπαράτσα. (Εδώ τρέχοντας πλάι στη Δρακόλιμνη, κατά τη διάρκεια του αγώνα TERA 80χλμ. 2015 – φωτό: Κωνσταντίνος Βασιλάκης)

Ποια είναι η βασική σας ασχολία στη ζωή;
Είμαι τεχνολόγος γεωπόνος, κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (MSc) με ειδικότητα στην Αρχιτεκτονική Τοπίου. Την περίοδο αυτή, τις πρωινές ώρες δουλεύω παράλληλα σε κατάστημα βιολογικών προϊόντων.

Γιατί τρέχετε;
Τρέχω γιατί έτσι συντονίζω μυαλό και σώμα. Το τρέξιμο εκπαιδεύει το μυαλό να βοηθά και να συνεργάζεται αρμονικά με το σώμα. Έτσι και το μυαλό είναι σε εγρήγορση και το σώμα σε υγιή κατάσταση.

Ποιος είναι ο στόχος σας;
Να ευχαριστιέμαι κάθε φορά το κάθε χιλιόμετρο και να γεμίσω εμπειρίες από τη συμμετοχή μου σε διαφορετικούς αγώνες.

Ποιο είναι το κίνητρό σας για να βγείτε από την πόρτα, ακόμα και όταν είστε κουρασμένη;
Ξέρω ότι κάθε φορά μετά τον αγώνα θα είμαι γεμάτη θετική ενέργεια, την οποία θα διοχετεύσω στην οικογένειά μου. Και ταυτόχρονα ότι, κάνοντας πράξη το ρητό «Τα αγαθά κόποις κτώνται», δίνω το σωστό παράδειγμα στα παιδιά μου.

Support από τα παιδιά της στον αγώνα TERA 80χλμ. 2015.

Έχετε κάποιο ρούχο ή αξεσουάρ-φετίχ που φοράτε στο τρέξιμο;
Δεν αποχωρίζομαι ποτέ ένα κοσμηματάκι της κόρης μου για το λαιμό, το οποίο αποτελείται από μια άγκυρα, ένα σταυρό, μια καρδιά και ένα ματάκι. Είναι γνωστό ότι όλα αυτά τα σχήματα εκπέμπουν θετική ενέργεια.

Διαβάστε ακόμα – Γλυκερία Τζιατζιά: «Το τρέξιμο μετατρέπει την κούραση σε απόλαυση».

Τρέχετε μετά μουσικής; Κι αν ναι, ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;
Ναι, γιατί με βοηθάει να είμαι συγκεντρωμένη. Ωστόσο, δεν συνηθίζω να ακούω κάτι συγκεκριμένο. Οι επιλογές μου γίνονται ανάλογα με τη διάθεση που έχω τη στιγμή που ξεκινάω το τρέξιμο.

Τι σας «ρίχνει» στο τρέξιμο;
Στο τρέξιμο δεν με «ρίχνει» τίποτα. Αντιθέτως, με «ρίχνουν» πράγματα και καταστάσεις που μπορεί να με εμποδίσουν να πάω για τρέξιμο.

Και τι σας «ανεβάζει» περισσότερο;
Τη στιγμή που θα βρεθώ στο βουνό νιώθω ότι έχω ανέβει στον ουρανό.

Τι σκέφτεστε όταν διανύετε μεγάλες αποστάσεις;
Ότι μια περιπέτεια ξεκινάει. Στο μυαλό μου χωρίζω τη διαδρομή σε μικρότερα κομμάτια. Σε καθένα από αυτά ζω και κάτι το διαφορετικό. Στα δύσκολα κομμάτια σκέφτομαι όλα όσα με έχουν στενοχωρήσει, ενώ στα εύκολα όσα με κάνουν χαρούμενη. Στο τέλος έχω πάρει τις αποφάσεις μου. Νιώθω ότι έχω βγει «νικητής».

Μαζί με τον σπουδαίο Νίκο Καλοφύρη στα αποκαλυπτήρια του βράχου των νικητών του αγώνα Ursa Trail (Σεπτέμβριος 2015), όπου κατέκτησε δυο φορές την πρώτη θέση και μια τη δεύτερη.

Από πού αντλείτε έμπνευση για να πάτε ένα χιλιόμετρο παρακάτω, όταν φτάνετε στα όριά σας;
Όταν φτάνω στα όριά μου, σκέφτομαι πόσες φορές τα έχω ξεπεράσει σε προπονήσεις ή σε αγώνες και τα κατάφερα, οπότε συνεχίζω λέγοντας μέσα μου ότι θα τα καταφέρω πάλι. Όταν, επίσης, με περιμένουν στον τερματισμό τα παιδιά μου –η Δήμητρά μου και ο Παναγιώτης μου–, δεν μπορεί παρά να συνεχίζω με κάθε τρόπο για να φτάσω στο σημείο που θα με πιάσουν από το χέρι και θα τρέξουμε μαζί μέχρι τον τερματισμό.

Το τρέξιμο είναι για εσάς και διαλογισμός; Νιώθετε ότι σας ωφελεί και ψυχικά;
Το τρέξιμο είναι σαν διαλογισμός. Έχεις όλο το χρόνο να συζητήσεις με τον εαυτό σου, σιγά-σιγά να αδειάσει το μυαλό σου και να πλημμυρίσεις από αυτήν τη «μαγική» ενέργεια που όλοι αναζητάμε.

Είναι αλήθεια ότι προκαλεί ένα γλυκό «εθισμό»; Πόσο εξαρτημένη νιώθετε;
Ναι, είναι αλήθεια ότι προκαλεί έναν εθισμό. Πολλές φορές νιώθω εξαρτημένη, αλλά μου αρέσει. Είναι μια εξάρτηση με θετική χροιά.

Έχετε λάβει μέρος σε αγώνες; Τι σας έμεινε από την εμπειρία;
Έχω λάβει μέρος σε πάρα πολλούς αγώνες τα τελευταία τέσσερα χρόνια που τρέχω. Έχω γίνει πιο δυνατή, έχω ξεπεράσει πολλούς από τους φόβους μου, έχω μάθει να προσπαθώ παραπάνω, ότι «μπορώ» να κάνω πολλά πράγματα.

Έχετε τρέξει σε μαραθώνιο;
Ναι, και σε μαραθώνιο ασφάλτου και σε μαραθώνιο βουνού.

Τρέχοντας στο Olympus Marathon 2015. «Τη στιγμή που θα βρεθώ στο βουνό νιώθω ότι έχω ανέβει στον ουρανό», εκμυστηρεύεται με ενθουσιασμό. (Φωτό: GOexperience)

Ποια είναι η κορυφαία σας επίδοση έως σήμερα;
Στον αγώνα TERA του ZMR, απόστασης 80 χλμ. και 5.000 μ. υψομετρικής, με χρόνο 12 ώρες και 43 λεπτά. Και στον Olympus Marathon, απόστασης 44 χλμ., με χρόνο 6 ώρες και 27 λεπτά.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας υγιεινό σνακ;
Ταχίνι, χυμό από παντζάρι και βιολογική ρίζα maca.

Έχετε τραυματιστεί τρέχοντας;
Έχω πέσει πολλές φορές στο βουνό. Θυμάμαι μια από αυτές που χτύπησα στα πλευρά σε έναν αγώνα στην Οίτη κι έτσι δεν μπόρεσα να τρέξω στον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας για δεύτερη φορά.

Πού τρέχετε συνήθως και γιατί;
Τρέχω στο βουνό, γιατί νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να βρίσκεσαι μέσα στη φύση, να γίνεσαι ένα με αυτή, να τη μαθαίνεις, να τη φοβάσαι και να την κατακτάς.

Κατά τη διάρκεια του διεθνούς Sky Running «Transvulcania Ultramarathon» στα Κανάρια Νησιά (7/5/2016), ενός «ultra trail αγώνα με συνθήκες υψηλής ζέστης». (Photo: Tony Perez)

Ποιο είναι το ωραιότερο σημείο που έχετε τρέξει;
Μέχρι στιγμής, στο Ζαγόρι, στη χαράδρα του Βίκου, στο γύρο της Τύμφης ZMR «Tera» και κάτω από τον «Θρόνο του Δία» στον Όλυμπο.

Έχετε τρέξει στο σκοτάδι;
Ναι, Τσεπέλοβο – Τσούκα Ρόσα σε προπόνηση, στον αγώνα TERA, καθώς και στο Βίκο υπό το φως του φεγγαριού σε προπόνηση.

Κάνετε διατάσεις και πότε;
Συνήθως κάνω διατάσεις 20 – 30 λεπτά μετά, αφού τελειώσω την προπόνηση.

Προτιμάτε να τρέχετε μόνη ή με παρέα;
Όταν η προπόνηση είναι απαιτητική, προτιμώ να είμαι μόνη μου. Η καλή παρέα, όμως, είναι πάντα πολύτιμη για να ευχαριστηθείς το τρέξιμο στο βουνό.

Διαβάστε ακόμα – Γιάννης Κουρκουρίκης: «Τρέχοντας, διατηρώ μέσα μου τη φλόγα διαρκώς αναμμένη».

Barefoot (ξυπόλυτο) τρέξιμο;
Μόνο στην παραλία το καλοκαίρι. Δεν έχω κάνει σε κάποιον αγώνα.

Αλήθεια τώρα: Δεν υπάρχουν εβδομάδες, ή ακόμα και μήνες, που βαριέστε να πάτε για τρέξιμο;
Κάθε φορά λέω ότι μετά από αυτόν τον αγώνα σταματάω, θέλω να ξεκουραστώ. Αλλά ό,τι λέω το τηρώ για 10-15 μέρες το πολύ και μετά ξανατρέχω.

Τελικά έχει πλάκα να τρέχεις, ή είναι συνήθεια για μαζοχιστές;
Και τα δύο ισχύουν. Εξαρτάται πώς το βλέπει κάποιος.

Τερματίζοντας στο TERA 80χλμ. 2015, όπου κατέκτησε την πρώτη θέση στις γυναίκες. Πίσω τα παιδιά της («η Δημητρά μου και ο Παναγιώτης μου»). Πολλές φορές, λέει, «με περιμένουν, να με πιάσουν από το χέρι και να τρέξουμε μαζί μέχρι τον τερματισμό». (Φωτό: Κωνσταντίνος Βασιλάκης)

Γιατί νομίζετε ότι όλοι έχουν «τρελαθεί» τα τελευταία χρόνια και παίρνουν τους δρόμους τρέχοντας;
Το τρέξιμο είναι ένα σπορ που ο καθένας μας μπορεί εύκολα να ξεκινήσει. Ένα ζευγάρι παπούτσια, λίγη καλή διάθεση και μια καλή παρέα χρειάζονται –και μετά φύγαμε. Η τρέλα αυτή λοιπόν είναι μια συνήθεια που έγινε λατρεία και νομίζω ότι αξίζει τον κόπο.

Έχετε κάποιον αγαπημένο(η) δρομέα;
Πολλοί είναι οι αγαπημένοι. Γιάννης Κουρκουρίκης, ένας μεγάλος, καταξιωμένος αθλητής και άνθρωπος, με θετική ενέργεια, που σου τη μεταδίδει. Νίκος Καλοφύρης, ο δικός μας Νίκος, που πάντα θέλει να σε βοηθήσει και να μοιραστεί μαζί σου τις εμπειρίες του. Δημήτρης Θεοδωρακάκος «The Great». Καθώς και όλοι αυτοί που προσπαθούν καθημερινά ανάμεσα από δουλειά, οικογένεια και χίλια δυο άλλα πράγματα και πετυχαίνουν το στόχο τους με πολλή κούραση και πολλή προσπάθεια.

Διαβάστε ακόμα: «Εκεί που τρέχοντας κατάλαβα πού στ’ αλήθεια βρίσκεται η ευτυχία».

TAGS :
μαραθώνιος τρέξιμο

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook