Ρίο, Αχαΐα.

Καλοκαίρι. Ανεμελιά. Μεσημεριανός ύπνος με το ζόρι. Τότε, όχι πια.

Παγωτό κάθε απόγευμα. Ανάσα γρήγορη, θάλασσα, ιώδιο, πανσέληνος, παιχνίδι, διάβασμα αλλά όχι μαθήματα. Το σχολείο σαν έννοια εξαϋλώνεται με τις πρώτες βουτιές.

Μουσική, τα πρώτα μεγάλα ξενύχτια, οι πρώτες διακοπές μόνο με την παρέα. Οι πιο δυνατοί απροσδόκητοι έρωτες. Μικροί σε διάρκεια αλλά έντονοι. Όπως οι καύσωνες. Εναρμονισμένοι και οι έρωτες με το περιβάλλον που ευδοκιμούσαν.

Ζέστη. Αλύπητη.
Δεν με ενοχλούσε. Τότε, όχι πια.

Παραλία δάσους Στροφυλιάς (Καλόγρια).

Λιμανάκι της Αγάπης.

Οπουδήποτε.

Ικαριώτικο πανηγύρι.

Αντανάκλαση χορευτών στο νερό (ΚΠΙΣΝ).

Σε κάθε παραλία.

Αντίρριο.

Καλοκαιρινή καταιγίδα.

Μαζί. Παντού.

//Ακολουθήστε τον Μενέλαο Μυρίλλα στο Instagram για να δείτε περισσότερες φωτογραφίες του.

Διαβάστε ακόμα: Ο γύρος της Ευρώπης με ένα Audi A5 Sportback