Η ζάχαρη προσφέρεται μονάχα για την ηδονή της στιγμής και μετά από κάποια ώρα μας αφήνει άδειους από ενέργεια και νωθρούς. Photo Credit: alifewortheating.com

    Η ζάχαρη προσφέρεται μονάχα για την ηδονή της στιγμής και μετά από κάποια ώρα μας αφήνει άδειους από ενέργεια και νωθρούς. Photo Credit: alifewortheating.com

    Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς στη Βαλτιμόρη έκαναν κάποτε ένα πείραμα. Σε μωρά έως τριών ημερών που κλαψούριζαν ασταμάτητα, έσταξαν μια σταγόνα ζαχαρωμένου νερού. Το κλάμα σταμάτησε σχεδόν αμέσως και ο ήσυχος ύπνος διατηρήθηκε για αρκετή ώρα.

    Φαίνεται, λοιπόν, πως ξεκινάμε με κάποιο ντεζαβαντάζ. Τρώμε ζαχαρούχα προϊόντα όχι επειδή φαίνονται λαχταριστά, αλλά επειδή είναι λαχταριστά! Η κατάχρηση ζάχαρης φαίνεται να διεγείρει το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου που διεγείρουν η κοκαΐνη και η νικοτίνη, δημιουργώντας ένα αίσθημα «ανταμοιβής». Είμαστε καταδικασμένοι; Ευτυχώς, όχι ακόμα. Πριν απ’ όλα, όμως, πρέπει να διαλύσουμε τον τελευταίο καθησυχαστικό μύθο που λέει ότι χρειαζόμαστε τη ζάχαρη. Όχι, η ζάχαρη είναι τελείως άχρηστη!

    Η μόνη περίπτωση που χρειάζεται πραγματικά η ζάχαρη είναι για να ανατάξουμε έναν διαβητικό που έπαθε υπογλυκαιμία.

    Πριν από μερικές δεκαετίες, στις αποστολές βοήθειας που οργανώνονταν για την αντιμετώπιση κάποιας ανθρωπιστικής κρίσης, περιλαμβάνονταν ανεπιφύλακτα γενναίες ποσότητες κρυσταλλικής ζάχαρης. Σύντομα, οι επικεφαλής κατάλαβαν ότι το μόνο που πρόσφεραν στο δοκιμαζόμενο πληθυσμό, και ειδικά στα παιδιά, ήταν η τερηδόνα. Η μόνη περίπτωση που χρειάζεται πραγματικά η ζάχαρη, είναι για να ανατάξουμε έναν διαβητικό που έπαθε υπογλυκαιμία.

    Μετά από το γυμναστήριο, βέβαια (ή έστω από μια πολύωρη σύσκεψη στο γραφείο, που απαιτεί την απόλυτη προσήλωσή μας), χρειαζόμαστε γρήγορα την απόδοση της ενέργειας που μας υπόσχονται οι απλοί υδατάνθρακες. Αλλά γι’ αυτό υπάρχουν τα φρούτα και το μέλι. Η ζάχαρη προσφέρεται μονάχα για την ηδονή της στιγμής και μετά από κάποια ώρα μας αφήνει άδειους από ενέργεια και νωθρούς. Στο γεγονός αυτό προσθέστε ότι το θερμιδικό κεφάλαιο, αν δεν καταναλωθεί, εναποτίθεται στο σώμα ως λίπος. Σκεφτείτε επίσης τη βλαβερή επίδραση στα δόντια, τη σταδιακή αύξηση της χοληστερόλης, την επιβάρυνση του μηχανισμού γλυκόζης-ινσουλίνης, τη δυσπεψία. Ακόμα και στην πυροδότηση της κατάθλιψης ενέχεται, σύμφωνα με κάποιες μελέτες.

    Ας δούμε τις french fries. Ποιος σας είπε πως δεν περιέχουν ζάχαρη; Τα τυπικά προϊόντα του αμερικανικού junk food κατά τεκμήριο περιέχουν και (κατεργασμένη) ζάχαρη, από τα ψωμάκια του μπέργκερ έως τη σος μπάρμπεκιου. Ακόμα κι αν δεν τρώμε γλυκά, δηλαδή, φτάνει να βάλουμε δύο κουταλιές κέτσαπ στο φαγητό μας για να αναπληρώσουμε τη χαμένη μας «δόση».

    Η απεξάρτησή μας από τη ζάχαρη δεν είναι εύκολο πράγμα. Αφενός είναι κρυμμένη παντού και οι πειρασμοί μοιάζουν ανίκητοι, αφετέρου –και παραδόξως– παραμένει πλήρως απενοχοποιημένη. Αν έχει δίκιο ο Ρολάν Μπαρτ και «η σημειολογία του φαγητού είναι βασικός κώδικας επικοινωνίας των ανθρώπων», τότε οι Έλληνες τα βρίσκουν μεταξύ τους πάνω από ένα ταψί γαλακτομπούρεκου.

    Διαβάστε ακόμα: Ο εθισμός στο αλάτι –και πώς να τον αποφύγουμε

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top