Συζυγικό σεξ: αυτός ο «άγνωστος» μεταξύ μας και πώς τον ξαναβρίσκουμε

Αν σε πάρει τελικά ο ύπνος, μάλλον, κάτι έχεις ξεχάσει να κάνεις με τη γυναίκα σου.

Συμβαίνει συχνά με τα πράγματα και τις καταστάσεις που θεωρούμε δεδομένα: πέφτουν σε αχρηστία. Τίποτα το πιο αδιάφορο από το προσφιλές, καμία έκπληξη από κάτι που γνωρίζεις στα μέσα βάθη του. Τη στιγμή που μαθαίνεις κάτι, που το θεωρείς εν μέρει «κτήμα» σου, παύει να επενεργεί μέσα σου η φλόγα της ίντριγκας.

Ακόμη κι όταν επανέλθεις σ’ αυτά δεν το κάνεις με τη ζέση του παράκλητου, με τη θωπεία του νεότευκτου που αποζητάει όλες τις απαντήσεις διότι έχεις ένα πλήθος ερωτήσεων που σε φλέγουν. Ας το παραδεχθούμε: το συζυγικό σεξ ήταν πάντα ένα θέμα. Θυμόμαστε τους γονείς μας να ρίχνουν πού και πού κανένα πεταχτό φιλί (σαν να σπατουλάριζαν τον αέρα) και το θεωρούσαμε το μέγιστο της συναισθηματικής συνεισφοράς στη σχέση τους. Άλλες φορές σκανδαλίζονταν και οι ίδιοι αν τυχόν κάποιος από τους δύο προσπαθούσε να πλησιάσει τον άλλο περισσότερο από το «επιτρεπτό».

Και εκείνα τα αγκομαχητά στη χάση και τη φέξη εν τω μέσω της νυκτός κι ύστερα κατάκλιση, ροχαλητά, όνειρα θερινής νυκτός και το πρωί στο πόδι σαν να μην συνέβη τίποτα το φοβερό πριν από λίγες ώρες. Η κλινοπάλη στο συζυγικό κρεβάτι είναι σαν τις μάχες που δεν δόθηκαν ποτέ. Άρα, ουδείς ποτέ θα μάθει πόση σάρκα θα μπορούσε να ξοδευτεί.

Μήπως κάνουμε το ίδιο; Μήπως ακούμε ότι και οι γύρω μας κάνουν το ίδιο; Μήπως δεν το παραδεχόμαστε ή το αποσιωπούμε ή απλώς δεν το σκεφτόμαστε; Τη στιγμή μάλιστα που ξέρουμε πως το σεξ είναι σύμφυτο με την ανθρώπινη περίπτωση. Μόνο; Είμαστε εμείς και οι ορμές μας. Άνευ αυτών, πάει, πέταξε το πουλί.

Το σεξιστικό και ανδροπρεπές αφήγημα δηλοί πως οι άντρες είναι πάντα έτοιμοι να κατεβάσουν το παντελόνι τους και να αθληθούν ποικιλοτρόπως. Άρα είναι οι γυναίκες εκείνες που αποφεύγουν τη συνάντηση. Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο Pam Costa δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

Σημειώνει πως με την πάροδο του χρόνου, κι αφού έχεις ζήσει για πολλά χρόνια με τον άνθρωπό σου, οι ερωτικές ορμόνες αρχίζουν να πέφτουν σε ύπνωση. Επενεργούν πολλά σ’ αυτό: η κατάθλιψη, το άγχος, η πίεση της καθημερινότητας, μια εγκυμοσύνη και εν συνεχεία το να μεγαλώσεις το παιδί, κάποιες φυσικές δυσλειτουργίες ή, εντέλει, η αδυναμία να συναταυτίσει το ζευγάρι τις επιθυμίες του.

Στην πραγματικότητα, αυτό που λειτουργεί ανασχετικά (περισσότερο από όλους τους παράγοντες) είναι ότι οι άνθρωποι φοβούνται να μιλήσουν ανοιχτά για το σεξ που θα ήθελαν να κάνουν. Τουτέστιν: τι τους αρέσει και τι όχι. Κι εκεί αρχίζει το παιχνίδι της απόκρυψης, της άπωσης και του χασίματος.

Σύμφωνα με την Pam Costa, περίπου το 10-20% των παντρεμένων ζευγαριών έχουν θέμα με τη συχνότητα του σεξ που κάνουν. Θεωρεί πως το ζήτημα αφορά και τον άντρα και τη γυναίκα το ίδιο κι ας λέγεται πως ο άντρας είναι πάντα πιο έτοιμος. Μάλιστα, είναι συνώνυμο της ντροπής, ο άντρας να μην θεωρεί τον εαυτό του ενεργό.

Σημειώνει, δε, πως η έλλειψη σεξ λειτουργεί ανασχετικά στο δέσιμο του ζευγαριού και το αλληλέγγυο συναίσθημα της οικειότητας. Με τον καιρό αυτό που θεωρείς δεδομένο και οικείο παύει να διαθέτει τέτοιες περγαμηνές. Αίφνης, το ζευγάρι αρχίζει να αισθάνεται ένοχο και ο καθένας να θέτει τον εαυτό του στη βάσανο της αυτομαστίγωσης.

Τι κάνει, λοιπόν, τη σχέση να πέφτει σε ερωτική αδράνεια; Κατά την Costa δύο είναι οι βασικοί παράγοντες. Ο πρώτος, ότι το ζευγάρι δεν μιλάει ανοιχτά για τα θέλω του. Ουδείς τολμάει να μιλήσει ευθέως γι’ αυτά που του αρέσουν στο κρεβάτι και για τα άλλα που δεν του λένε τίποτα. Κάπως έτσι ο καθένας παίζει έναν ρόλο στο μυαλό του κι όχι στην πραγματικότητα. Με τον καιρό η φαντασίωση μένει ανεκπλήρωτη και χάνεται ακόμη και η επαφή.

Ο άλλος λόγος είναι η δραστικότητα της καθημερινής τύρβης. Τα παιδιά, η δουλειά, το άγχος της επιβίωσης, οι εξωτερικοί παράγοντες που δεν βοηθούν. Σε αυτές τις περιπτώσεις το σεξ πάει περίπατο. Είναι το τελευταίο που θα σκεφτείς ότι σου λείπει.

Λύσεις μαγικές δεν υπάρχουν και ούτε αναμένεται να λειτουργήσουν αμέσως και σε όλους. Η Costa σημειώνει κάποια πρώτα βήματα που μπορούν να κάνουν τα πράγματα λίγο καλύτερα. Ας πούμε, οφείλουμε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πως δεν ζούμε μόνοι μας. Πως υπάρχει και κάποιος άλλος δίπλα μας. Δεύτερον, ας ανοίξουμε επιτέλους το στόμα μας κι ας πούμε ελεύθερα και ανυπόκριτα αυτά που δεν μας αρέσουν και τα άλλα που δεν δοκιμάσαμε ποτέ.

Καλό είναι να ρωτήσουμε και το έτερον ήμισυ τι θεωρεί σημαντικό στη ζωή του. Ναι, ενδέχεται να μας πει ότι το σεξ δεν είναι πρώτη προτεραιότητα. Οφείλουμε, όμως, να το συζητήσουμε μαζί του. Και, φυσικά, αν όλα αυτά δεν λειτουργήσουν τόσο μια επίσκεψη σε κάποιον ειδικό μπορεί να μας ξεκλειδώσει.

Διαβάστε ακόμα: Le Monocle – Το μυθικό λεσβιακό καμπαρέ της Μονμάρτρης και των Années folles.

TAGS :
γάμος σεξ σχέση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook