GIANNIOTIS1

    Άμα με ρωτούσατε, όταν ήμουν 24 χρόνων, αν θα κατάφερνα να κάνω πρωταθλητισμό δέκα χρόνια μετά, η απάντησή θα ήταν αρνητική. Κι όμως, χάρη στον Νίκο Γέμελο, το «ανέφικτο» έγινε πραγματικότητα.

    Οφείλω πολλά στην οικογένειά μου, σε ό,τι αφορά τον αθλητισμό. Είναι αυτοί που με έβαλαν στη διαδικασία να προοδεύσω μέσα από τον αθλητισμό και να εφευρίσκω διαρκώς κίνητρα για να συνεχίζω. Ακόμη και σήμερα οι γονείς μου, ιδιαίτερα η μητέρα μου, είναι από τους σημαντικότερους ανθρώπους που με ωθούν να θέτω καινούργιους στόχους και να προσπαθώ να τους κατακτήσω.

    Φυσικά, μετά τα 19 μου, όταν άφησα την Κέρκυρα και ήρθα στην Αθήνα, οφείλω πολλά στον προπονητή μου Νίκο Γέμελο. Όταν ήρθα εδώ, λοιπόν, ήταν αυτός που με έβαλε σε πρόγραμμα –μην ξεχνάτε ότι ήμουν ένα παιδί σε μια μεγάλη, άγνωστη πόλη–, προκειμένου να με βοηθήσει να καταξιωθώ στον αθλητισμό. Οφείλω στον Νίκο τόσο τις επιτυχίες μου όσο και τη διάρκεια της καριέρας μου – έχω φτάσει 35 χρόνων και εξακολουθώ να κολυμπώ σε υψηλό επίπεδο.

    Άμα με ρωτούσατε την εποχή που έκανα τις πολύ καλές μου επιδόσεις, όταν ήμουν 24 χρόνων, αν θα κατάφερνα να συνεχίσω να κολυμπώ σε επίπεδο πρωταθλητισμού δέκα χρόνια μετά, η απάντησή μου θα ήταν αρνητική. Κι όμως, χάρη σε αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος μου μετέφερε όλες του τις γνώσεις και με χαλύβδωσε με τη θέλησή του, το «ανέφικτο» έγινε πραγματικότητα.

    GIANNIOTIS2

    Σήμερα μπορώ να πω ότι ο Νίκος, εκτός από καλύτερός μου προπονητής, είναι κι ο καλύτερός μου φίλος, όπως και κουμπάρος μου. Μαζί έχουμε περάασει από σαράντα κύματα.

    Έχουμε περάσει μαζί πολλές χαρές, μα και άλλες τόσες λύπες. Καθώς μάλιστα δεν είμαι ο πιο εύκολος άνθρωπος στον κόσμο, του αναγνωρίζω τη μεγάλη υπομονή που έκανε με την περίπτωσή μου. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε περάσει από σαράντα κύματα, όμως έχουμε καταφέρει να βρούμε τις λύσεις. Και αυτό οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στο γεγονός πως ο Νίκος έχει βρει τα κουμπιά μου και καταφέρνει κάθε φορά να μου μεταφέρει αυτό που αρμόζει στην περίσταση.

    Με τον Νίκο έχουμε πάει σε αμέτρητους αγώνες και δεν θυμάμαι ποτέ να έχει δείξει την παραμικρή απογοήτευση. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που πιστεύει σε σένα.

    Έχω την εντύπωση πως δεν θα έφτανα στο σημείο που έχω φτάσει, χωρίς τη συνδρομή και τη βοήθεια του Νίκου Γέμελου. Αναλογιζόμενος την αθλητική μου διαδρομή, είμαι βέβαιος ότι οι άνθρωποι που με στήριξαν –η γυναίκα μου, οι γονείς μου και ο προπονητής μου– με συνέδραμαν στο 100% των δυνατοτήτων τους.

    Αρκετές φορές, είτε πάνω στα νεύρα μου είτε πάνω στην κούραση και τη στενοχώρια μου, σκεφτόμουνα να τερματίσω την καριέρα μου. Πήγαινα τότε στον Νίκο και του έλεγα πως προτίθεμαι να σταματήσω. Αυτός, τις δεδομένες στιγμές, είχε τον τρόπο του όχι μόνο να με κάνει να αναθεωρήσω την απόφασή μου, αλλά και να θέσω ακόμη υψηλότερους στόχους. Πάντα γνώριζε πώς να με βγάζει από τις άσχημες ψυχολογικές καταστάσεις.

    GIANNIOTIS

    Αρκετές φορές, πάνω στα νεύρα μου, την κούραση και τη στενοχώρια μου, πήγαινα στον Νίκο και του έλεγα πως προτίθεμαι να σταματήσω. Αυτός είχε τον τρόπο όχι μόνο να με κάνει να αναθεωρήσω, αλλά και να θέσω ακόμη υψηλότερους στόχους.

    Κάπως έτσι, σήμερα μπορώ να πω ότι ο Νίκος, εκτός από καλύτερός μου προπονητής, είναι και ο καλύτερός μου φίλος, όπως και κουμπάρος μου. Με τον Νίκο έχουμε πάει σε αμέτρητους αγώνες και δεν θυμάμαι ποτέ να έχει δείξει την παραμικρή απογοήτευση. Ακόμη και στις πολύ δύσκολες καταστάσεις προσπαθούσε να αναδείξει τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Είναι πολύ σημαντικό να έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που πιστεύει σε σένα. Η καλή ψυχολογία του προπονητή τελικά αντανακλάται στις επιδόσεις του αθλητή.

    Όταν ήμουν πιο μικρός, έβραζα μέσα μου. Το αποτέλεσμα ήταν να τσακωνόμαστε πολύ έντονα. Υπήρξαν αρκετές φορές που μαλώσαμε στη διάρκεια της προπόνησης, καθώς αρνιόμουν να βγάλω το πρόγραμμα και ο Νίκος επέμενε να το ολοκληρώσω. Εκείνη την εποχή δημιουργούνταν μεγάλες εντάσεις μεταξύ μας.

    Πλέον αυτά έχουν σταματήσει. Γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα μου κι εγώ τις αντιδράσεις του, οπότε δεν μπορεί να υπάρχει ένταση στη μεταξύ μας σχέση. Χαριτολογώντας, τον αποκαλώ «καπετάνιο». Και αυτό γιατί του αφήνω όλο το άγχος, όλη την πίεση, όλο το πρόγραμμα πάνω του και εγώ είμαι το καράβι και πάω.

    Αν νομίζετε πως δεν χρωστάτε σε κανέναν, δείτε το βίντεο.

     

    Διαβάστε ακόμα: Στράτος Τζίτζης-Χρωστάω την καριέρα μου στον Παντελή Βούλγαρη

     

     

     

    x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

    Button to top