Στη μαγική Μυτιλήνη, ο χρόνος υποκλίνεται στο «οικείο»

Στην Μυτιλήνη δεν θα σου λείψει τίποτα· θα βρεις πράσινο αρκετό για να φουσκώσουν τα πνευμόνια σου, άλλα τόσα λιόδεντρα, βουνά, κυκλαδίτικη ξεραΐλα, απόκρημνα τοπία (discovergreece.com).

Το παραδέχομαι. Μου είναι εξαιρετικά άβολο να γράψω για το «σπίτι» μου. Παθαίνω την ίδια αμνησία από την οποία πάσχω όποτε με ρωτάνε για το πιο αγαπημένο μου… τάδε. Τραγούδι, φαγητό, ταινία, κλπ. Γιατί δε χρειάζεται να επισημάνω την αδυναμία που τρέφω για τον τόπο στον οποίο γεννήθηκα και μεγάλωσα. Εκεί, πριν την «καταιγίδα» των ανούσιων αναγκών, ευτυχώς μου έμαθαν να μετράω τα σημαντικά, να κοιτάζω στα μάτια και να θυμάμαι να αγαπώ.

Να είδες; Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσω για τη Μυτιλήνη και να μη φορτιστώ συναισθηματικά. Εξίσου ανέφικτο, είναι να πατήσω το πόδι μου στο νησί και να μην αρπάξω 3 κιλάκια για πλάκα- κάθε καλοκαίρι το ίδιο έργο. Λίγο η μάνα μου -άριστη μαγείρισσα και με τόσο μειωμένη όραση ώστε να με βλέπει στο χείλος της ανορεξίας- λίγο οι value for money λιχουδιές παντού, δίνουν νόημα στη φράση «άμα δε μπορείς να το αποφύγεις χαλάρωσε κι απόλαυσέ το». Θα προλάβω σίγουρα κάπου στο ενδιάμεσο να μπουκώσω με αμυγδαλωτά και «πλατσέντα» από τον συνεταιρισμό της Αγίας Παρασκευής. Σωτηρία μην ψάχνεις ούτε εσύ, δεν υπάρχει.

Τα χρώματα του λιμανιού στον Μόλυβο (discovergreece.com).

Άσε με σου λέω, δεν θέλω να συνεχίσω. Αλλά όχι, ποιος άλλος, αν όχι ντόπιος μπορεί να μιλήσει εμπεριστατωμένα για το νησί που όπως έχει αποδείξει η ιστορία μέχρι σήμερα, αλλά και λόγω των τωρινών συνθηκών δεν θα εξαργυρώσει ποτέ τις ομορφιές του στο σύνολό τους; Στο μόνο που ενδεχομένως να δικαιολογώ έναν ημιμαθή πρωθυπουργό που δεν ήξερε (!) πως η Μυτιλήνη είναι η πρωτεύουσα της Λέσβου και άρα πρόκειται για ένα και μοναδικό νησί, είναι πως η πληθωρικότητά του κάνει όντως για δύο.

Για ηλιοβασίλεμα το καλύτερο σημείο είναι το Congas.

Κάθε φορά που με ρωτούν για αυτό, ακούω τον εαυτό μου ως ντεμέκ πρέσβης να λέει τη φράση «το νησί έχει απίστευτες φυσικές εναλλαγές, καθότι το τρίτο μεγαλύτερο σε έκταση μετά την Κρήτη και την Εύβοια». Δεν θα σου λείψει τίποτα· θα βρεις πράσινο αρκετό για να φουσκώσουν τα πνευμόνια σου, άλλα τόσα λιόδεντρα, βουνά, κυκλαδίτικη ξεραΐλα, απόκρημνα τοπία και χωριά που στέκονται αγέρωχα σε βράχια που δε γνωρίζουν από υψοφοβίες, μα πάνω από όλα ομορφιά που δικαιολογεί πλήρως το λυρικό παραλήρημα του Ελύτη, του Βενέζη, του Μυριβήλη. Και λίγα έγραψαν τώρα που το σκέφτομαι.

Στο Μουσικό Καφενείο: πρωινό με φρούτα και δημητριακά ή μπρουσκέτα σολομού με χωριάτικο ψωμί, αβοκάντο, ρόκα και φέτες λεμονιού (από τη σελίδα του Μουσικού Καφενείου στο Facebook).

Θα σου πω λοιπόν τι θα κάνω, σε λίγες ημέρες που θα σαλπάρω. Θα πάρω την ανιψιά μου και θα πάμε για βουτιές στον Άγιο Ερμογένη και τη Χαραμίδα, τις παραλίες που λατρεύω πιο πολύ εντός των τειχών. Θα απολαύσω τον καφέ μου στο Μουσικό Καφενείο του Αποστόλη, θα αράξω για κουβέντα στην αυλή του Barcode που έφτιαξε με μεράκι ο Παναγιώτης ο συμμαθητής μου…

Για γλυκό στην Μπλε Αλεπού (από τη σελίδα του Blue Fox στο Facebook).

Οπωσδήποτε δεν θα ξεχάσω να λιώσω στη βεράντα του Αντώνη στο Καγιάνι για ψητό χταπόδι, γκιουζλεμεδάκια, κρεμμυδοκεφτέδες και ούζο με θέα όλη την πόλη. Θα πεταχτώ μέχρι το παραμύθι που λέγεται Μόλυβος για γαλακτομπούρεκο με παγωτό στη Μπλε Αλεπού και ηλιοβασίλεμα στο Congas. Στο Τάρτι θα κάνω εναλλάξ βουτιές στα γαλαζοπράσινα νερά και στα θαλασσινά του ταβερνείου του, ίσως πεταχτώ μέχρι το Πλωμάρι επίσης. Η γιαγιά μου θα το ήθελε, το νιώθω.

Χαλαρό πρωινό στην αυλή του BarCode (από τη σελίδα του BarCode στο Facebook).

Πρέπει να κρατήσω χρόνο για το Parasol στην Ερεσό, εκεί που το βλέμμα χάνεται στη θέα της απέναντι βραχονησίδας. Στον απέραντο Χρούσο μετά τον Μεσότοπο θα επιβεβαιώσω για μία ακόμη χρονιά ότι δικαίως δεν τρώω από καμία άλλη καντίνα, στα Βατερά θα φροντίσω να αποκτήσω… decent μαύρισμα.

Στο Τάρτι για βουτιές στα καταγάλανα νερά.

Μα ακόμα κι αν δεν προλάβω ούτε τα μισά από τα παραπάνω, θα αφήσω μερόνυχτα να περάσουν σε εκείνη την πράσινη βεράντα στη Θερμή που κάποτε αντιπαθούσα με όλο μου το είναι για την φλύαρη γαλήνη της. Εκεί κάτω από τον θάμνο γιασεμί, νιώθοντας πάλι 16 χρόνων το πολύ, θα βουλιάξω με τα βιβλία μου παρέα με τον καλύτερο διπλό σκέτο ελληνικό καφέ του κόσμου όλου. Της Βενετίας.

Διαβάστε ακόμα:  Βασίλης Κεκάτος: «Είμαστε στα 28 μας και στην Ελλάδα θεωρείται νορμάλ να μη βγάζουμε χρήματα»

TAGS :
Διακοπές Λέσβος Μυτιλήνη στέκια

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook