Έξι δεκαετίες F1: H επικράτεια των Gentlemen

Take five: Καμπαντούς, Φάντζιο, Τρεντινιάν, Μανζόν, Φαρίνα. (Image by © Universal/TempSport/Corbis)

’60s: Η dolce vita συνεχίζεται 

Tα ξέφρενα πάρτι και η dolce vita των οδηγών συνεχίστηκαν και τη δεκαετία του ’60. Οι βρετανικές ομάδες άρχισαν να εισβάλουν στη Formula 1. Ο Κόλιν Τσάπμαν, ιδρυτής της πιο σημαντικής –και πιο stylish– εξ αυτών, της Lotus, γνώριζε στην εντέλεια την τέχνη της κομψότητας. Σαφής αίσθηση ανωτερότητας, αβίαστες διαχρονικές επιλογές, clean cut εμφάνιση: μια αλτερνατίβα του Ντέιβιντ Νίβεν στον κόσμο της F1.

Στο πρόσωπο του Σκοτσέζου Τζιμ Κλαρκ, ο κοσμοπολίτης Τσάπμαν βρήκε τον ιδανικό οδηγό για την ομάδα του. Τον ταχύτερο αυτής της γενιάς κι έναν από τους ελάχιστους οδηγούς της F1 που έγιναν εξώφυλλο στο περιοδικό Time (το 1965). Λάτρης του casual στυλ, ο Κλαρκ ήταν από τους πρώτους που υιοθέτησαν τη μόδα του ζιβάγκο, συνδυάζοντάς την με κάμποσο μποέμικο αέρα και με μια κοφτερή ματιά που ξεχείλιζε τεστοστερόνη.

Ο Βρετανός Γκρέιαμ Χιλ, από την άλλη –ο μοναδικός οδηγός στην ιστορία που έχει κάνει το χατ τρικ των τριών σημαντικότερων αγώνων: Le Mans, Indianapolis 500 και GP Μονακό–, ήταν ένας χαρισματικός entertainer, ο οποίος με τις πολύ συχνές εμφανίσεις του στην τηλεόραση έγινε ο πρώτος media star της F1. Σήμα κατατεθέν του, το «ιταλιάνικο» μουστάκι, αλλά κι ένα μαύρο κράνος με λευκά κουπιά (ήταν πρώην κωπηλάτης) που έβγαζε μάτι στην πίστα. Καλαίσθητος, με την ευρεία έννοια του όρου, είχε καρφιτσωμένο στο πρόσωπο ένα tipsy χαμόγελο.

Τζον Σίφερ, η αλτερνατίβα του Στιβ ΜακΚουίν στο φιλμ Le Mans. (Image by © Schlegelmilch/Corbis)

Mία από τις πιο στυλάτες παρουσίες των paddock στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ήταν ο Τζο Σίφερ. Πάνω του πάτησε ο Στιβ ΜακΚουίν για να δημιουργήσει την αγέρωχη στυλιστική αλτερνατίβα του στο φιλμ «Le Mans». «Στην ταινία θέλω να μοιάζω με τον Τζο Σίφερ, γιατί είναι ένας πραγματικός οδηγός, ένα αληθινό είδωλο» είχε πει ο ίδιος. Μόνο που ο Ελβετός πιλότος δεν πρόλαβε να εισπράξει την απήχηση της ταινίας. Άφησε την τελευταία του πνοή στην πίστα του Μπραντς Χατς, το 1971, σε ηλικία μόλις 35 ετών.

Στον Αυστριακό Γιόχεν Ριντ άρεσε να προκαλεί όχι μόνο με τη ριψοκίνδυνη οδήγηση, αλλά και με το στυλ του: πουκάμισα με περίτεχνα σχέδια, παντελόνια με φανταχτερά χρώματα, total black looks. Στις πιο χαρακτηριστικές του φωτογραφίες, φορώντας ένα ζιβάγκο κάτω από την αγωνιστική φόρμα, καπνίζει ανέμελος το τσιγάρο του στα pits: ένας bon vivant δεσμώτης του ιλίγγου που έδειχνε να έχει τα πάντα υπό έλεγχο.

Ο Γιόχεν Ριντ και η σύζυγος του Νίνα: αφρός και οι δυο τους.

Ο Φιλ Χιλ, τέλος, ο πρώτος Αμερικανός πρωταθλητής στην ιστορία της F1, είχε αέρα σταρ του Χόλιγουντ – κάτι απόλυτα λογικό για κάποιον που είχε μεγαλώσει μόλις λίγα χιλιόμετρα μακρύτερα από τα στούντιο, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια. Με έφεση στις χρωματικές πινελιές και ύφος πρόθυμο να χαλαρώσει τις σφιχτές επιταγές της γραβάτας, με φανταχτερά ριγέ πουκάμισα και φαρδιά λευκά παντελόνια, είχες την εντύπωση ότι ο Χιλ πρώτα λιαζόταν στις πισίνες του Παλμ Σπρινγκς και μετά ξεχυνόταν στις πίστες.

Στην επόμενη σελίδα: Οι πιλότοι αρχίζουν να ορίζουν μόδα και στυλ.

1 2 3 4 5 6

TAGS :
00s 50s 70s 80s 90s Formula1

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook