Είμαστε επαναστάτες. Τα θέλουμε όλα

Ο Σακελλάρης Σκουμπουρδής στο γραφείο του σπιτιού του, στον λόφο του Στρέφη.

Επιτέλους! Γκώσαμε από τους πολλούς παλαιολογισμούς. Σα να ’ρθε πλέον η ώρα η καλή, να νεολογίσουμε λιγάκι. Και καλά, στο γλωσσικό επίπεδο οι νεολογισμοί δεν λείπουν. Όσοι μπορούν, το κάνουν το κατιτίς τους, για να διευρύνεται το εθνικό λεξιλόγιο. Στο επίπεδο των ιδεών, όμως; Φοβερή ένδεια. Παλαιολογισμοί και άγιος ο θεός. Πολύ φτωχό και παλιακό το ιδεολόγιο της Εθνικής μας Μυθολογίας. Η σύντηξη του ελληνοχριστιανικού μαζί με το μπαλκάν κομμουνίστ μας πήρε και μας σήκωσε. Και μας ολοκλήρωσε ως έθνος καραγκιόζηδων, οι οποίοι νομίζουμε ότι είμαστε Μεγαλέξαντροι.

Γι αυτό και η μικρή μας η γωνιά, που κάποτε ήταν στο κέντρο του κόσμου, τώρα είναι στο περιθώριό του. Άλλως ειπείν, κάποτε ήμασταν ο κόσμος όλος, τώρα είμαστε του κόσμου ο περίγελως. Τέτοια κι άλλα, μας βαράν τα καμπανάκια. Ήρθε η ώρα του μετανοείτε. Να βάλουμε όλοι ένα χεράκι, να έρθει το ποθούμενο φρεσκάρισμα, χωρίς το οποίο η κοινωνία μας δεν πρόκειται να ξελαμπικάρει και να ανασυγκροτηθεί.

Μπαίνουμε χαμογελώντας σ’ αυτή τη φιλόδοξη περιπέτεια του Andro και περιμένουμε πολλά. Εγγύηση για να πούμε το ναι ήταν η ανοιχτόμυαλη, δημιουργική, θετική διάθεση, που αποπνέει το εκδοτικό σχήμα. Και η διαπιστωμένη ηθική και αισθητική του συγκρότηση.

Αυτό το σημείωμα δεν είναι μανιφέστο, είναι μάλλον κάτι σαν προγραμματικές δηλώσεις μιας στήλης απέναντι στο κοινό της. Η δια-ανάδραση από τη μεριά σας θα είναι πάντα ευεργετική και λυτρωτική, κάθε που νιώθετε πως κόπηκαν τα καλώδια και χάθηκε η επαφή.

Οδηγός μας ας είναι η απλή σκέψις του λέγοντος, για τα μικρά και τα μεγάλα. Για όσα κορφολογούμε εμείς από την επικαιρότητα, ρηχή και βαθιά. Και για όσα εσείς πιστεύετε ότι πρέπει να μας κάνουν κούκου.

Andro είπαμε! Όχι αντρουά! Είμαστε άντρες και αγαπάμε τις γυναίκες. Που δεν είναι ίσες με μας, αφού είναι τόσο διαφορετικές και τόσο συμπληρωματικές. Τις θέλουμε όμως ισότιμες. Και τις αγαπάμε και τις τιμάμε. Και πιστεύουμε πως λίγο έχει ψάξει ο ανθρώπινος πολιτισμός την θεμελιώδη αντίφαση αρσενικό – θηλυκό. Πρέπει κι άλλο. Υπάρχουν και θηλυκά αγόρια. Και αρσενικά κορίτσια. Ουδόλως μας χαλάνε. Δεν κινδυνεύει ο κανόνας από την εξαίρεσή του. Ίσα ίσα που δεν ολοκληρώνεται χωρίς αυτήν. Και η σύνθεσή τους είναι γεννήτρια δημιουργίας και πολιτισμού.

Είμαστε Έλληνες, όχι ελληναρουά! Έχουμε στο νου μας ότι φουστανέλα, τσαρούχι, φούντα, φέσι, είναι όλα τουρκαλβανικά, αλλά αυτό δεν μας χαλάει. Ξέρουμε ότι η ελληνικότητα έκπαλαι ήταν εξ ορισμού μούλτι, πάντα σε αυτά τα χώματα άνθιζαν και συνευρίσκονταν συνθετικά πολλές και ποικίλες διαφορετικότητες. Η ομοιομορφία, εκτός από γελοία, είναι και ανθελληνική. Εκτός από αντιαισθητική, είναι και ανήθικη. Οι Καιάδες είναι ανθελληνικοί, όσο και ο (φιλόξενος) Ξένιος Ζευς είναι κυρίαρχα ελληνικός.

Ευχαριστιόμαστε την ελληνικότητά μας, ζώντας την κοσμοπολίτικα. Πιστεύουμε στο Ελληνικό Παράδειγμα, την σπουδαία σύζευξη του Ορθού Λόγου με την Υπερβατικότητα, που υπάρχει στον τόπο μας από τα ιστορικά του βάθη: μαζί και Αριστοτέλης και Ελευσίνια Μυστήρια. Δεν είναι εθνικό μειονέκτημα αυτό το Παράδειγμα. Είναι το στρατηγικό μας πλεονέκτημα.

Φτάνει να αποδώσουμε τα του ορθού λόγου τω ορθώ λόγω και τα της υπερβατικότητος τη υπερβατικότητι. Την διαχείριση της δημόσιας σφαίρας θα έπρεπε να την διαφεντεύει ο ορθός λόγος. Και κάθε κενό του στις προσωπικές μας μεταφυσικές ανησυχίες μπορεί να το ολοκληρώνει η υπερβατικότητα.

Αυτά όλα σημαίνουν ότι λείπει τόσο πολύ από τον τόπο μας ο Διαφωτισμός. Έχουμε πήξει στην καθ’ ημάς Ανατολική Υπερβατικότητα, ενώ τον Αριστοτέλη τον στείλαμε για υιοθεσία στους κουτόφραγκους και τον ξεχάσαμε εκεί. Έχουμε πάθει έναν ευσταθή ανορθολογισμό. Σιγά που «ανήκομεν εις την Δύσιν».

Από αυτό που μας λείπει, από αυτό και πάσχουμε. Ορθό λόγο δεν έχουμε, από λαϊκισμό πάσχουμε, ένα χτικιό που επισκέπτεται «ευεργετικά» κάθε αξιοπρεπή μπανανία με τα ούλα της. Γι αυτό, δώσε μας καθρεφτάκια και γυαλιστερές χάντρες και πάρε μας την ψυχή.

Αυριανίστας, Μακεδονίστας, Χριστοδουλίστας, Χρεωκοπίστας; Ό, τι κι αν είμαστε από όλα αυτά, η χαρά του λαϊκιστή είμαστε. Όταν η κατσίκα ευδοκίμως τον μασάει τον ταραμά, τότε ανθίζει το επάγγελμα του ταραματζή, που είναι μάστορας στη συντήρηση του σκότους, της φοβικότητας, της εσωστρέφειας.

Ποιος φωνάζει πιο δυνατά; Ποιος χτυπάει το χέρι στο τραπέζι; Ποιος είναι πιο «δραστικός» απέναντι στους «κακούς»; Ποιος δημιουργεί πιο πολλούς εχθρούς και μετά, βρίζοντάς τους, έρχεται σαν τον Άη Γιώργη, καβαλλάρης λυτρωτής κι εθνοσωτήρας, συνηθέστατα επί της ουσίας ολετήρας; Τι είναι ο λαϊκισμός και τι η λαϊκότητα; Και είναι μεταξύ τους έννοιες συμβατές;

Να κάποια μικρά ρητορικά ερωτήματα, που άπαξ και τεθούν, δίνουν επιτακτικά την απάντηση. Το λατρεύουμε το σκότος. Έτσι είμαστε κουρδισμένοι, αφού ουδέποτε ποτιστήκαμε από τη ζωογόνα λάμψη του Διαφωτισμού. Ας τραβήξουμε το πέπλο του σκότους, κάτω από το οποίο δεν βλέπουμε την τύφλα μας. Να φύγει η σκοτεινή, πηχτή, υγρή μπίχλα, να ξεπήξουν τα μυαλά.

Είμαστε επαναστάτες. Τα θέλουμε όλα. Θέλουμε μια απλή κοινοβουλευτική δημοκρατία, που να λειτουργεί στοιχειωδώς. Κανένα σύστημα δεν είναι επαναστατικότερο από αυτήν, όταν αληθινά δουλεύει.

Αγαπάμε και εκτιμάμε την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία έρχεται πριν από την Μέρκελ και ελπίζουμε να καταφέρει να πάει πιο πέρα από αυτήν. Η Ε.Ε. είναι χώρος ανάπτυξης, συνεργασίας, ελευθερίας, αλληλοσεβασμού, ειρήνης και δημιουργίας. Ιδανικός για κάθε χώρα μέλος. Μάλιστα, αν κι εμείς ήμασταν στα κάπως καλύτερά μας, δεν θα μας είχε αφήσει να κατρακυλήσουμε ως εδώ.

Θεωρούμε γελοία τη μεγαλειώδη απάτη της ψευδοδιαίρεσης των Ελλήνων σε μνήμονες και αμνήμονες. Η δαιμονοποίηση της μονόδρομης δανειακής λύσης, την κατέστησε αναποτελεσματική. Στο σκοταδιστικό τέναγος όπου πλατσουρίζουμε ραχάτικα και μίζερα, υπάρχει η πρόκληση να βγούμε έξω υγιείς και δημιουργικοί. Η Νέα Ελλάδα προσκαλεί, προκαλεί και περιμένει.

Οι μεγάλοι -ισμοί είναι κλειστά συστήματα, που προσπαθούν προκρούστικα να επιβάλουν τη μικρή αλήθεια τους στη μεγάλη κοινωνία. Ποτέ η ανοιχτή κοινωνία δεν χωράει στους στενούς κορσέδες τους, αλλά πάντα το σχόλιό τους επ’ αυτού είναι «τόσο το χειρότερο για την κοινωνία». Λέει; Δεν λέει!

Μας γοητεύουν ταυτόχρονα οι έννοιες της ελευθερίας και της ισότητας. Καθεμιά τους διεκδικείται μονοπωλιακά από τους δυο μεγάλους -ισμούς. Κάνουν λάθος. Ελευθερία και ισότητα δεν είναι έννοιες αντίθετες. Συμπληρωματικές είναι, θα σας πουν σύντομα οι νεολογισμοί!

Με τέτοια και με άλλα, ας συναρπαζόμαστε σ’ αυτήν εδώ τη στήλη. Κουβέντες ανοίγουμε τώρα, με τι είναι καλό και τι είναι κακό. Καλά να είμαστε και ο δρόμος μπροστά μας ας είναι γοητευτικά νεολόγος και δημιουργικός. Φύγαμε;

Ο Σακελλάρης Σκουμπουρδής είναι δημοσιογράφος.

TAGS :
αριστοτέλης φιλελευθερισμός φιλέλληνας

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook