25η Μαρτίου, πάλι μία από τα ίδια

Ο Τάσος Καρατάσος βάζει στο μικροσκόπιο τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου και αναλύει. (Φωτογραφία: Nick Paleologos / SOOC)

Μεθαύριο θα εορτάσουμε για άλλη μία φορά την επέτειο της επανάστασης του 1821 ενάντια στην Οθωμανική υποδούλωση σε συνδυασμό με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Η 25η Μαρτίου επελέγη από τους, εν Ελλάδι, Ορθόδοξους Χριστιανούς ως ημέρα εορτασμού ΚΑΙ της κηρύξεως της επαναστάσεως διότι προφανώς θεώρησαν (εκ των υστέρων) ότι έπρεπε όλος ο κλήρος να καρπωθεί τον ξεσηκωμό και τη λεβεντιά ορισμένων παπάδων, όπως ήταν ο ηρωικός Παπαφλέσσας, ενώ άπαντες οι παρεπιδημούντες εν Ιερουσαλήμ εγνώριζαν ότι η πλειονότης των άλλων παπάδων είχε βολευτεί 400 χρόνια με τους Σουλτάνους και τις πρώτες μέρες ανήσυχοι ψιθύριζαν μεταξύ τους: «τι μαλακίες είναι αυτές που πάμε να κάνουμε, βρε παιδιά!»

Ο φερόμενος ως υψώσας (το γνωστόν λάβαρον) στα Καλάβρυτα Παλαιών Πατρών Γερμανός εκείνη την ημέρα είχε πεταχτεί στην Πάτρα για επενδύσεις (!) και (έχω ακούσει) ότι επειδή έτυχε να ήτο ημέρα νηστείας, έτρωγε σε μια ψαροταβέρνα στο λιμάνι τηγανητό μπακαλιάρο παστό (μόλις εισαχθέντα από την Ισλανδία) με σκορδαλιά, εξ´ου και το ωραίο έθιμο που τηρούμε μέχρι σήμερα, όσοι δηλαδή δε σχετιζόμαστε με μανεκέν (γάμα κατηγορίας) που για επαγγελματικούς λόγους την αποφεύγουν…

Το σλόγκαν ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ (που κυριαρχούσε στην 25η Μαρτίου μέχρι πρότινος) έχει εγκαταλειφθεί από τότε που παραδόθηκε η χώρα μας στους εισβολείς επενδυτές, ενώ καλούμεθα χάριν της αναγκαιότητος αποπληρωμής του τεράστιου χρέους μας λόγω του υπέρμετρου δανεισμού στον οποίο επιδόθηκαν (μόλις μπήκε ο νέος αιώνας) οι εκλεγμένοι από εμάς εκπρόσωποί με αποτέλεσμα να έχουμε χάσει την πίστη μας έναντι των πολιτικών και όλων των θεσμών.

Γι’ αυτό άλλωστε το έθνος μας εκπροσωπείται πλέον επαξίως μόνον από τους (όπου δει) ξενιτεμένους Έλληνες που με υπερηφάνεια και σεβασμό τιμούν ακόμη τη σημαία μας και εμπράκτως σέβονται τις παραδόσεις και τα έθιμά μας.

Επειδή βαρέθηκα μια ζωή να ακούω ότι «αριστερίζω» -απλώς διότι δεν ανέχομαι να μονοπωλούν την αλήθεια ορισμένοι πονηροί (που υπόσχονται) ή κάποιοι ρομαντικοί (που ελπίζουν) στις καλύτερες μέρες ενός διαφορετικού (από τον άκρατο καπιταλισμό) συστήματος και επειδή προτιμώ να με απασχολούν περισσότερο τα αίτια που προκάλεσαν και συνεχίζουν να επιδεινώνουν όλα τα προβλήματά μας (οικονομικά, πολιτιστικά, αισθητικά, ψυχολογικά κ.α.) και όχι πώς θα ήταν δυνατόν να αντιμετωπιστούν, σκέφτηκα, με την ευκαιρία αυτής της τόσο ταλαιπωρημένης με υπερβολές και επεισόδια εθνικής εορτής, να αναφέρω επιγραμματικά και συνοπτικά τους, κατ’ εμέ, κυρίαρχους λόγους.

1. Πρώτιστος νομίζω λόγος είναι ο (εκ των προγόνων μας πηγάζων) εθνικός διχασμός.
Στα πρόσφατα χρόνια και από την εποχή του παππού μου θυμάμαι τον λυσσαλέο φανατισμό μεταξύ των βασιλικών και των βενιζελικών που είχε καταλήξει στη Μικρασιατική καταστροφή.

Μετέπειτα (και μετά τον Β´παγκόσμιο πόλεμο) θυμάμαι τον αδελφοκτόνο εμφύλιο που κατέληξε οι νικητές να αυτοαποκαλούνται «εθνικόφρονες» και να αποκαλούν του ηττημένους «κομμουνιστοσυμμορίτες» με αποτέλεσμα να σκοτωθούν πάρα πολλοί αξιόλογοι νέοι μας στα βουνά και τις πόλεις μετά και την απελευθέρωσή μας από τη γερμανική κατοχή.

Ακολούθησαν τα «πέτρινα χρόνια» (όπως τα ονομάζουν οι ηττημένοι) με εξορίες και άλλες ταλαιπωρίες, ενώ οι νικητές («φασίστες» κατά πως τους αποκαλούν οι αντίπαλοι) εξασφάλισαν μια περίοδο ανάπαυλας και ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης χώρας.

Αργότερα, υπήρξε στην εξουσία μια εναλλαγή της δεξιάς με το κέντρο, αλλά το 1967 (με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο) κάποιοι επίορκοι συνταγματάρχες έκριναν ότι έπρεπε να σώσουν τη χώρα. Έτσι «για να κάνουμε μια μακριά ιστορία κοντή» (a long story short!) μας προέκυψε η απριλιανή «επανάσταση», η οποία οδήγησε στην τραγωδία στην Κύπρο (με την εισβολή του Αττίλα), για να φτάσουμε στους σημερινούς δεξιούς και αριστερούς των ημερών μας που μισιούνται και αλληλοκατηγορούνται για ασυνέπειες και καταχρήσεις δίνοντας την εντύπωση στο εξωτερικό ότι είμαστε όλοι ανεξαιρέτως συμπλεγματικοί απατεώνες!

2. Την ταυτότητα ενός έθνους και ενός λαού τη διαμορφώνουν κυρίως οι γραμματιζούμενοι.
Αυτό που λέμε κουλτούρα στη νεότερη ιστορία των άλλων χωρών τη διαμόρφωσαν οι λεγόμενοι αστοί των πόλεων με τη μόρφωση και την παιδεία τους. Εμείς πραγματική αστική τάξη δεν είχαμε ποτέ.

Είχαμε εκείνους που ξενιτεύτηκαν για να σπουδάσουν ή για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην τους, και πολλοί από αυτούς κατέληξαν φωτισμένοι μεγαλοαστοί που δεν ξέχασαν ποτέ την Πατρίδα. Mόνο που και εκείνοι ήταν δυστυχώς διχασμένοι. Άλλοι αγγλόφιλοι, άλλοι γερμανόφιλοι και άλλοι γαλλόφιλοι – είναι γνωστό πια το πώς οι σύμμαχοι, με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», εκμεταλλεύτηκαν αυτήν τη μόνιμη κατάρα μας.

Το αποτέλεσμα ήταν να κυριαρχήσει στο λαό μας αυτή η μικροαστική νοοτροπία της λεγόμενης μέσης τάξης με την κιτς αισθητική που δίπλα στο ντιβάνι με τα όμορφα παλιά υφαντά ή τα άλλα οικογενειακά κληρονομηθέντα, βάζει και μια πολυθρόνα Λουί Κατόρζ εισαχθείσα από την Ινδία, ενώ ταξιδεύει σε ομάδες στην Ευρώπη κρατώντας περιοδικά (όπως το ΟΚ) μέσω των οποίων καθορίζεται το «my style» που επικρατεί από όλες όσες μαϊμουδίζουν για να είναι μοδάτες!

3. Κύριο χαρακτηριστικό της ταυτότητάς μας αποτελεί η γλώσσα μας.
Δίχως υπερβολή, οι νέοι μας κάτω των 35 ετών χρησιμοποιούν τα γκρίκλις/greeklish όχι τόσο για την ευκολία τους, όσο γιατί δε γνωρίζουν ορθογραφία… Στο πλαίσιο της τυποποίησης σε όλα, τείνουμε να χτίζουμε διεθνώς ένα νέο πύργο της Βαβέλ όπου για να συνεννοηθούμε ευτυχώς υπάρχει η ιντερνετική γλώσσα που μοιάζει πολύ με την αγγλική!

Ποιο έθνος λοιπόν να εορτάσουμε μεθαύριο; Εκείνο που εκπροσωπούν οι συμμετέχοντες στη δημοφιλή τουρκική παραγωγή του Survivor ή τα κατακαημένα (καμμένα) ζευγάρια της επίσης τουρκικής παραγωγής Power of love; Δεν απομένει πλέον παρά να μεταδίδονται και οι ειδήσεις μας στα τουρκικά, ώστε οι μη γνωρίζοντες τη γλώσσα των γειτόνων μας να μη στενοχωριόμαστε.

Όσο για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ώρες είναι να βγει ο Αμβρόσιος να εξορκίσει και τα κρίνα. Καλό Σαββατοκύριακο λοιπόν, με σωστά τηγανισμένο μπακαλιάρο και μια καλή σκορδαλιά!

Διαβάστε ακόμα: «Γιορτάζουμε την επέτειο του 1821. Ποια η σημασία αυτής της γιορτής;»

TAGS :
25η Μαρτίου παρέλαση

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook