Η πρόκριση του Ολυμπιακού θα έπρεπε να μας κάνει όλους χαρούμενους 
Όταν έπεσαν τα τσιμέντα: Πέντε NBAers που πέρασαν τον Ατλαντικό για να παίξουν στην Ελλάδα 
Πειράζει που ονειρευόμαστε μια ελληνική ομάδα σε ένα ευρωπαϊκό τελικό; 
Φατίχ Τερίμ: ένας «Αυτοκράτορας» στον Παναθηναϊκό ή μια κίνηση στο κενό; 
ΠΑΟ: Ήρθε η ώρα του Αλεξάντερ Γερεμέγεφ 
Η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν η αρχή των πάντων (φωτογραφία: sooc).
Ήταν έκπληξη η βαμμένη με γαλάζια χρώματα (πλην του γαλατικού χωριού της Ροδόπης) Ελλάδα το βράδυ των εκλογών; Για τους περισσότερους, ναι. Ανεξάρτητα αν αυτή η έκθαμβη παρατήρηση εμπεριείχε θετική προαίρεση ή θλίψη. Κι όμως, δεν είναι μόνο αυτό το χρώμα που «βάφει» τα εδάφη της χώρας από τη μια άκρη έως την άλλη.
Μακριά από τα πολιτικά πεπραγμένα, σημαντικά αλλά όχι τα μόνα που διαφεντεύουν τις χαρές και τις λύπες αυτής της χώρας, οι οπαδοί της ΑΕΚ έχουν να λένε πως από χθες είναι οι μονοκράτορες των ποδοσφαιρικών πραγμάτων της Ελλάδας. Το κιτρινόμαυρο υπάρχει παντού.
Μπορεί στην πολιτική οι μονοκρατορίες να οδηγούνται σε ακραίες συμπεριφορές και αυταρχικές λύσεις, εντούτοις στον αθλητισμό το να δηλώνεις αδιαμφισβήτητα πρώτος είναι το μέγα ζητούμενο κάθε ομάδας όταν ξεκινάει κάθε σεζόν. Ολες το εύχομαι, μια το καταφέρνει. Φέτος ήταν η χρονιά της Ένωσης.
Η χθεσινή κατάκτηση του Κυπέλλου, άρα και του νταμπλ, ολοκληρώνουν μια μαγική χρονιά που ξεκίνησε με τα εγκαίνια του νέου γηπέδου της ομάδας, συνεχίστηκε με το χτίσιμο μιας ανταγωνιστικής ομάδας (μια επένδυση πραγματική και όχι ψευδεπίγραφη όπως άλλες φορές από τον Μελισσανίδη) και ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση των δύο εγχώριων τίτλων. Τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Έπειτα από πολλά χρόνια, η Ενωση εμφανίζει μια ομάδα που δεν θαυμάζεται μόνο για το ποδόσφαιρο που παίζει και τον βαθμό ανταγωνιστικότητας που εμφανίζει στο γήπεδο, αλλά και για την ανθεκτικότητά της στα δύσκολα (δεν ήταν λίγα φέτος). Πάνω από όλα θαυμάζεται για το κλίμα ομόνοιας που κυριαρχεί στα αποδυτήριά της. Αυτό κι αν είναι δύσκολο επίτευγμα, αλλά φαίνεται πως ο Αλμέιδα έχει τον τρόπο του.
Μικρή σημασία έχει, αλλά αν ο Ολυμπιακός είχε κατακτήσει την Ευρωλίγκα θα μπορούσαμε να μιλάμε για την ομάδα της χρονιάς σε όλα τα αθλήματα. Το δικό του στραβοπάτημα δίνει το δικαίωμα να στρέψουμε το βλέμμα μας στην ΑΕΚ. Δεν μπορεί να είναι άλλη απ’ αυτή.
Είναι η ομάδα που ήρθε από τα βάθη ενός πηγαδιού που είχε πέσει για χρόνια. Από εκεί έβλεπε τον Ολυμπιακό του Μαρινάκη να σαρώνει τα τρόπαια, ακόμη και τον ΠΑΟΚ να δηλώνει την παρουσία του ή τον Παναθηναϊκό να προσπαθεί να γευτεί τη χαρά έστω με ένα Κύπελλο. Τα άνυδρα χρόνια της Ενωσης τελείωσαν με εντυπωσιακό τρόπο.
Δεν υπάρχει μυστική συνταγή για το πώς μια ομάδα καταφέρνει να πιάσει την κορυφή. Σαφώς η τύχη και η συγκυρία πάντα θα παίζουν ρόλο (μην ξεχνάμε πως η μπάλα είναι στρογγυλή), αλλά δεν γίνεται να επηρεάσουν τη μοίρα μιας ομάδας με τόσο ριζικό και καθοριστικό τρόπο.
Το Κύπελλο Ελλάδας σφράγισε την επικυριαρχία της ΑΕΚ.
Χρειάζεται μια διοίκηση που έχει αποφασίσει να κάνει «έξυπνες» και πραγματικές επενδύσεις σε παίκτες, να στηρίξει (ή να φέρει) έναν προπονητή με συγκεκριμένη φιλοσοφία που ταιριάζει στο κλαμπ κι ύστερα να αφήσει τον χρόνο να δουλέψει υπέρ όλων.
Αυτό το πράγμα συνέβη φέτος και το αποτύπωμα ήταν τόσο έντονο που δεν θα είναι υπερβολή αν συγκρίνουμε τη φετινή ΑΕΚ (σε πολλά) με εκείνη που διαφέντευε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς και θαυμαζόταν για το ποδόσφαιρο που έπαιζε.
Η φετινή επιτυχία της Ενωσης, σε συνδυασμό με την ποιοτική άνοδο του Παναθηναϊκού που διεκδίκησε το πρωτάθλημα έως το τέλος, έδωσαν αυτό το κάτι που έλειπε από το ελληνικό ποδόσφαιρο, τη στιγμή που υπάρχουν τόσα άλλα αρνητικά που του αφαιρούν δυνάμεις και αξιοπιστία.
Η ξέφρενη πορεία της ΑΕΚ της πρόσφερε αυτοπεποίθηση, αυταξία και εμπιστοσύνη. Πράγματα που της έλειπαν τα προηγούμενα χρόνια (συν ένα σπίτι) και που αποτελούν τη μεγαλύτερη προίκα που της αφήνει αυτή η σεζόν. Πάνω σ’ αυτή πρέπει να χτίσει γνωρίζοντας πως η επόμενη χρονιά δεν θα είναι καθόλου εύκολη. Τώρα είναι πρώτη και ως γνωστόν όλοι τον πρώτο θέλουν να ρίξουν από τη θέση του.
Τι μένει να φανεί; Αν αυτή η χρονιά ήταν μια φωτοβολίδα, από αυτές που χαίρεσαι τη λάμψη τους κι ας μην κρατάει πολύ στον ουρανό, ή η αρχή μιας νέας κιτρινόμαυρης αφήγησης. Στην περίπτωση της ΑΕΚ η «κάλπη» δεν είναι άδεια. Γέμισε για τα καλά. Καλό είναι να το χαρεί τώρα γιατί από αύριο ξεκινάει μια άλλη μέρα. Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και ουσιαστική. Αυτή της εδραίωσης.
Διαβάστε ακόμα: FIFA-UEFA. Tο μάρκετινγκ βλάπτει σοβαρά την υγεία των παικτών.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
