8 νέοι Έλληνες βγάζουν μια ωραία χαμογελαστή φωτογραφία.
Αυτή η φωτογραφία του Γιάννη Αντετοκούνμπο με τους αστυνομικούς είναι καταπληκτική, για τον εξής απλό λόγο: Η αστυνομία θα έπρεπε να είναι ο πιο φιλολαϊκός θεσμός στην κοινωνία, να προστρέχει για να βοηθήσει τους αδύναμους, τους ανυπεράσπιστους, όπως ήταν πριν λίγα μόλις χρόνια ο Γιάννης και η οικογένεια του. Ο πλούσιος μπορεί να έχει φράκτες, συναγερμούς, σωματοφύλακες. Ο απλός ανθρωπος χρειάζεται δημόσιο σύστημα ασφάλειας όπως χρειάζεται δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας.
Όσο και αν φαίνεται αντιφατικό ή ονειροπαρμένο, ο αστυνομικός θα έπρεπε να έχει στις πρώτες προτεραιότητες του την υπεράσπιση του αδύναμου μετανάστη απέναντι στον τραμπούκο χρυσαυγίτη για παράδειγμα. Αυτή είναι η δουλειά του, το λειτούργημα του που θα έπρεπε να υπηρετεί ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του. Και ναι, πολλές φορές -όχι πάντα βεβαίως, αλλά μήπως όλοι οι γιατροί ή οι ταξιτζήδες είναι πάντα σωστοί;- αστυνομικοί που αμείβονται με 800 ευρώ ρισκάρουν τη σωματική τους ακεραιότητα για να τιμήσουν τη στολή τους, κι ας τους βρίζουν όλη μέρα.
Οι αστυνομικοί που ποζάρουν με τον Γιάννη καμαρώνουν σαν πιτσιρικάδες, γελάνε και τα μουστάκια τους, αυτό φαίνεται, δεν είναι προσποιητό. Άλλωστε νέα, λαϊκά παιδιά είναι κι αυτοί, και θέλουν μια φωτογραφία με το πιο λαμπρό αστέρι, όπως όλοι μας. Αποκλείεται όσο αναίσθητοι κι αν είναι -που γιατί να είναι, θέλω να πιστεύω πως πρόκειται για αξιοπρεπέστατα παλικάρια- να μην σκέφτηκαν από μέσα τους ρε ‘σύ, αυτόν υπό άλλες συνθήκες θα τον κυνηγάγαμε ή απλά θα τον είχαμε γραμμένο.
Και εκεί αρχίζει η σύγκριση και τα εσωτερικά ερωτήματα. Που μπορεί να οδηγήσουν σε μια παρατήρηση σε έναν συνάδελφο που θα πει μια ρατσιστική χοντράδα αργότερα, όταν θα περιμένουν στην κλούβα μέσα στη ζέστη με τους φραπέδες. Ίσως στο πρόσωπο ενός πιτσιρικά μεθαύριο που θα πουλάει αναπτήρες στην Ομόνοια, δουν το πρόσωπο του Γιάννη. Και αυτό θα είναι άλλο ένα μικρό βήμα, ένα τόσο δα κέρδος, μέχρι το επόμενο λιθαράκι που όλοι μας πρέπει να προσπαθούμε να βάζουμε για μια δικαιότερη κοινωνία.
Αρκεί αυτό; Φυσικά δεν αρκεί. Η φωτογραφία αυτή είναι απλώς ένα παράδειγμα. Ας μην το προσπεράσουμε με κυνισμό, ας το δούμε γλυκά, ας το σκεφτούμε, ας το εκτιμήσουμε. Δε βγαίνουν κάθε μέρα τέτοια στιγμιότυπα όπως δεν βγαίνουν κάθε μέρα Γιάννηδες. Η μάχη για να μάθουμε να συμβιώνουμε ειρηνικά συνεχίζεται και θα συνεχίζεται όσο υπάρχουν κοινωνίες. Αυτή η εικόνα είναι ένα ακόμα μικρό θετικό κλικ. Ποιός αμφιβάλλει ότι ήδη ο Γιάννης έχει βοηθήσει πάρα πολύ στο να αλλάξει η εικόνα που έχει ο μέσος λευκός Έλληνας για τους Αφροέλληνες;
Ουδεμία αντίφαση λοιπόν στην εικόνα του «μαύρου» με τους «μπάτσους». Διότι δεν είναι όλα μαύρο – άσπρο, ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ και Ολυμπιακός – ΠΑΟ στη ζωή. Διότι ο Γιάννης ΕΝΩΝΕΙ. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο από τα πολλά που διαρκώς μας προσφέρει.
Διαβάστε ακόμα: Πως ο Θεοδωράκης συγχώρεσε τον Μπιθικώτση, για τα χρόνια της χούντας.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
