«Όσα πέρασαν και από τη σημαδιακή δολοφονία του Καποδίστρια, ας μείνουν πίσω».
Illustration Credit: ioannis-kapodistrias.blogspot.gr
Για τα πρώτα γενέθλια του Andro, ζητήσαμε από 7 επιδραστικούς αρθρογράφους στις ισάριθμες ενότητες του Andro (Άποψη, Business, Γεύση, Δράση, Έμπνευση, Στυλ, Ζωή) να εντοπίσουν τις θετικές αλλαγές που συντελέστηκαν στη χώρα μας τους 12 μήνες που διανύσαμε. Κάθε μέρα θα δημοσιεύεται ένα νέο άρθρο στην επετειακή αυτή σειρά.
Σήμερα, στο πεδίο της ΑΠΟΨΗΣ και της πολιτικής: Ο φλογερός αρθρογράφος Σακελλάρης Σκουμπουρδής αναζητά μια αισιόδοξη αχτίδα φωτός μέσα από τις αναθυμιάσεις του εθνικού μας ισλάμ:
Πριν από ακριβώς ένα χρόνο γράφαμε εδώ ότι «Είμαστε επαναστάτες. Τα θέλουμε όλα» . Δεν μας είπατε κι εσείς να προσέχουμε μην συμβεί τίποτε κακό στα καλσόν. Θα σας λέγαμε κι εμείς ότι ένα στίγμα θέλαμε να δώσουμε, δεν κάναμε προγραμματικές δηλώσεις.
Τη βάσανο της ματαιοπονίας την προδίδουν τα κείμενά μας άλλωστε, χρόνια τώρα. Αλλά, παρά τις αντιξοότητες λίγη αισιοδοξία ποτέ δεν βλάπτει. Ας παρακολουθήσουμε το περίεργο διάγραμμα, τη διαδρομή από την αυτονόητη απαισιοδοξία προς την λυτρωτική αισιοδοξία.
Την επαύριο των ευρωεκλογών τα τηλεδικεία δώσανε και πήραν. Στο συνήθως πιο ύποπτο, δύο περιστατικά κατέδειξαν το γεγονός ότι στον θλιβερό τόπο μας δεν ξέρουμε τι θέλουμε και δεν θα ησυχάσουμε αν δεν το αποκτήσουμε.
Στην πρώτη περίπτωση είχαμε έναν σοβαρό νέο πολιτικό να λέει ότι τα μνημόνια έχουν και κάποια θετικά στοιχεία. Τότε πετάχτηκε μέγας ιμάμης του «αντιμνημονισμού» και του ’κοψε το βήχα. Μην λέτε τέτοια πράματα κυρ απαυτέ μου, γιατί προκαλείτε την κοινωνία.
Μόκο όλοι τότε. Ουδείς τόλμησε να παραδεχτεί πως ναι, υπάρχουν και θετικά στοιχεία στα μνημόνια. Όχι, στο καθ’ ημάς ισλάμ τέτοια δεν γίνονται. Κανείς δεν τολμά να πει τέτοια φτου κακά «μνημονιακά» λόγια.
Στη δεύτερη περίπτωση είχαμε έναν («παραπλανημένο») ναζί που διακριτικά και ξεκαρφωτικά μας το έφερε στο περίπου και από το πλάι. «Δηλαδή, εγώ πειράζω κανέναν επειδή είμαι υπερήφανος που είμαι Έλληνας; Και επειδή θέλω να βοηθάω και τους άλλους Έλληνες που δεν έχουν να φάνε (κτλ…);».
Πιστεύετε ότι ήθελε πολύ μυαλό, για να καταλάβει όλο το πολυπληθές «πάννελ» ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κάποιον που είναι ο ναζί ανάμεσά μας, που έμα κε τυμεί; Και όμως, πάλι, μόκο όλοι. Κανείς δεν σκέφτηκε να του πει ότι δεν μας πειράζουν τα αισθήματά σου, αλλά με τα ίδια τα κριτήριά σου, έχεις πρόβλημα.
Διαβάστε ακόμα: Κερδισμένοι και χαμένοι του Ανεξυριζαυγιτισμού
Ούτε «Έλληνας» είσαι, γιατί όπως λες σε νοιάζουν μόνο οι άλλοι Έλληνες, άρα όχι και οι ξένοι, άρα καταπατάς τη βασική ελληνική ιδιότητα της φιλοξενίας και το διεθνώς θαυμαστό ελληνικό πνεύμα. Ούτε και Χριστιανός είσαι, γιατί σου διαφεύγει η δομική αρχή της επί του Όρους ομιλίας, το αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν. Καληνύχτα κοινότοπε εκφραστή του κακού (βλέπε «Οι γκεσταπίτες και τα κορόϊδα» http://www.andro.gr/apopsi/oi-gkestapites-kai-ta-koroida/).
Μέσα από αυτά τα δύο περιστατικά, μιας μόνο τηλεοπτικής εκπομπής, παρουσιάζεται λοιπόν η ουσιαστική αδυναμία του τόπου να ανασυγκροτηθεί. Ο σκοταδισμός που τροφοδοτεί όλες τις παρανοϊκές δοξασίες και που διαλύει κάθε ορθολογική προσπάθεια κατανόησης των προβλημάτων μας.
Και που φυσικά, άμα δεν κατανοείς ‒ως καμένος από τα πολλά ματιάσματα‒ ποια είναι τα προβλήματά σου, πώς θα διανοηθείς τι ακριβώς πρέπει να κάνεις και για να τα λύσεις; Γι αυτό τίποτε δεν είναι τυχαίο, που λεν. Και όπως πάντα, ιδιαίτερα αυτή τη φορά, μάλιστα όχι μόνο στον Πειραιά και στο Βόλο, νικητής ήταν το ποδόσφαιρο και αλοίταις, κλαίφταις, πωλυτηκί.
Θυμάμαι τότε που ο Αντώνης Καφετζόπουλος είχε πει (με την εμφάνιση του ΓΑΠ το 2004) το περίφημο «Γιώργο, διάλυσέ τα όλα!», που διαχύθηκε αργότερα περισσότερο ως «Γιώργο, άλλαξέ τα όλα!». Τι έγινε βέβαια πέντε χρόνια μετά, όταν ο ΓΑΠ ανέλαβε, καλό είναι επίσης να το θυμόμαστε.
Αποδείχτηκε ότι ούτε ο «Γιώργος» (είτε μη θέλοντας είτε μην μπορώντας) ούτε όμως και ο ελληνικός λαός επέδειξε τον δέοντα ζήλο για τις δραματικές αλλαγές, που έπρεπε να έρθουν για να μας σώσουν. Η κοινωνία μας δεν γουστάρει. Επ’ ουδενί θέλει να αλλάξει και σιγά μην κλάψει. Για το ξεκάρφωμα θέλει να ενισχύει τους πολιτικούς που θα κάνουν και θα δείξουν, αλλά όχι και να το εννοούν…
Άλλωστε, δεν είναι λίγοι αυτοί που γκρινιάζουν πως αν δεν ήταν και η Τρόικα, τώρα κανένας αντικοινωνικός συντεχνιακός φόρος υπέρ τρίτων δεν θα είχε πειραχτεί… Όχι βέβαια ότι και που ήταν εδώ η Τρόικα δεν έφαγε κοροϊδία από τους μάγιστρους της παλαιοκομματικής συγκυβέρνησης, οι οποίοι με το ένα χέρι έπλεκαν μια μεταρρύθμιση και με το άλλο την ξήλωναν.
Το πόσο αρνείται να σωθεί η κοινωνία μας αποδεικνύεται από την προκλητική αποστροφή που δείχνει απέναντι στις μικρές αλήθειες, που ξεστομίζονται από κάποιους ντεσπεράδος της δημόσιας σφαίρας. Ότι δηλαδή είναι φαιδροί όλοι οι «αντισυστημικοί» και «αντικαθεστωτικοί» που σφυροκοπούν τα «καθεστωτικά» ΜΜΕ, αφού υπηρετούν τον ίδιο αφέντη.
Αφού όλοι τους για το Πελατειακό Ιδιωτικό Παρακράτος δουλεύουν, όλοι όμως, «καθεστωτικοί» (συγκυβέρνηση) και «αντικαθεστωτικοί» («Αριστερά» και λοιπά στελέχη του «αντιμνημονιακού» ανεξυριζαυγιτισμού). Όλοι τους συναποτελούν ΤΟ Σύστημα, μαζί με τα «καθεστωτικά» ΜΜΕ. Είναι οι δυνάμεις της ακινησίας και θέλουν να μείνουν όλα όπως έχουν.
Γιατί κάνουν, λοιπόν, τόσο σαματά και πέφτει μούγκα στη στρούγκα, όταν τους λες τέτοια πράγματα, οπότε σε λεν νεοφιλελεύθερο και καθαρίζουν; Όταν δείχνεις ότι η «Αριστερά» είναι πλέον ο κύριος θεματοφύλακας του Πελατειακού Ιδιωτικού Παρακράτους και σου απαντούν, μα αυτά που λες είναι «μνημονιακά», τότε ξέρεις. Τότε, πάλι λες, καληνύχτα, Κεμάλ, αυτός ο τόπος δεν γουστάρει.
Το ώριμο παπανδρεϊσμένο σύνθημα «Εκδρομές, εδώ και τώρα!» που έχει μάθει κάθε αξιοπρεπής αξιωματική αντιπολίτευση να ντελαλεί Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο, δίνει το μέτρο της σοβαρότητας του έθνους. Όλοι ξέρουμε και κατανοούμε τη διεθνή συνταγματική λογική του τετραετούς κύκλου της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Και όμως, δεν αμολάμε πίσσα και πούπουλα σε κάθε ιδιοτελή παραχαράκτη αυτής της λογικής.
Βέβαια, όταν δολίως και ψευδώς δημιουργείς εχθρούς και μετά καλείς τον εαυτό σου να μας σώσει από αυτούς, έχεις κάνει το πρώτο βήμα για να ευνοηθείς διαπράττοντας κακό στην πατρίδα. Ωραία, πρέπει να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας από τους κακούς μνημονιακούς. Για πες μας, όμως, βρε συμπέθερε, πού είναι το πρόβλημα και τι ακριβώς θα πει «μνημονιακός»;
Με τούτα και με εκείνα, δεν υπάρχουν, λοιπόν, σοβαρές ενδείξεις που να σου τονώνουν την αισιοδοξία. Δεν θέλει η ηγεσία, αλλά μαζί και η βάση, να πάψει το εθνοκτόνο αλληλοπαραμύθιασμα. Ούτε και να αλλάξει ο ρημαγμένος τόπος μας θέλουν. Γι αυτό και κόμματα όπως οι Γέφυρες ταπεινώθηκαν εκλογικά. Μόνο Το Ποτάμι πέτυχε το αξιοπρεπές αποτέλεσμα.
Εδώ αρχίζουν τα αισιόδοξα. Καλώς ή κακώς, ακόμα και αν μετά το συνέδριό του μας απογοητεύσει, ο Σταύρος Θεοδωράκης έκανε μια ευεργετική αρχή. Έκανε την κοινωνία μας να αρχίσει να αναθεωρεί κάποια βασικά προϋποθετικά της ανασυγκρότησης. Ας πούμε ότι της κάθε γειτονιάς μας ο τρελός, που όλα ανάποδα τα βλέπει, μάλλον αρχίζει και γίνεται λίγο πιο ελκυστικός.
Κάτι είναι κι αυτό, λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε τις προετοιμασίες για την αστική επανάσταση, που δεν είχαμε καν μυρίσει, όταν την έκαναν τα βελανίδια οι κουτόφραγκοι. Και έως σήμερα δεν την έχουμε υποψιαστεί ως δέον, ούτε καν ως ενδεχόμενο.
Πρόσφατα εξηγούσαμε («Όχι! Βαρεθήκαμε να είμαστε Τσιφτετέλληνες!» ) πώς έχει μεταστοιχειωθεί ο Έλληνας σε Τσιφτετέλληνα τα τελευταία πενήντα χρόνια. Και σκαλίζαμε το ενδεχόμενο να ξαναγίνουμε Έλληνες. Αυτό είναι πλέον το μεγάλο ζητούμενο του έθνους.
Αυτός είναι ο στόχος μιας πολιτιστικής επανάστασης, που θα δημιουργήσει νησίδες ορθού λόγου και θα σηκώσει το πέπλο του υγρού σκότους που μας κρατάει υπανάπτυκτους. Και τελικά θα προετοιμάσει την πραγματική Αλλαγή, αυτήν που δεν έγινε ποτέ στα διακόσια χρόνια του Νεοελληνικού κράτους.
Διαβάστε ακόμα: Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα μας σπρώξουνε μπροστά
Στο μεγάλο κάδρο, λοιπόν, είμαστε αισιόδοξοι. Μπορεί να μας πήρε πενήντα χρόνια, για να ολοκληρωθεί και να μας γκρεμίσει η εξαθλιωτική μεταστοιχείωση που ζούμε από τη Χούντα και δώθε. Όμως, μπορεί σε είκοσι το πολύ χρόνια να σπάσουμε τον κύκλο της.
Μαζί μπορούμε να σπάσουμε και τη μιζέρια των προηγούμενων της Χούντας εκατόν πενήντα χρόνων της Ψωροκώσταινας. Τα διακόσια χρόνια του καθ’ ημάς ισλάμ, που βασίλευε ατσαλάκωτο είναι καιρός να γίνουν παρελθόν. Όσα πέρασαν και από τη σημαδιακή δολοφονία του Καποδίστρια, ας μείνουν πίσω.
Αυτή είναι μια φιλοδοξία τόσο για την κοινωνία μας, όσο και για τις ηγεσίες της. Τουλάχιστον τις μη λαϊκιστικές μονάδες της ηγεσίας, που θέλουν να κάνουν τη διαφορά από τους χαμερπείς λαοπλάνους τσανακογλείφτες των ταπεινών αισθημάτων του βολεμένου οχλοπολτού. Θα έχουμε πια καταλάβει ότι «Πιο Δεξιά από τον λαϊκισμό δεν έχει».
Αυτή τη φορά, με τη βοήθεια της όποιας νέας φιλοευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας μας, της καινοτόμας και εκσυγχρονιστικής, δεν θα διεγερθούν, αντίθετα θα αμφισβητηθούν τα ταπεινά ένστικτα. Θα απομυθοποιηθεί και θα περιφρονηθεί ο χειρότερός μας εαυτός. Και θα ξαναδιεγερθεί το χαμένο φιλότιμο του Έλληνα.
Αυτή η πολιτιστική επανάσταση θα γίνει το παιδί της κρίσης, μόλις το έθνος αντιληφθεί τη μεγάλη απάτη των λαϊκιστών. Μόλις καταλάβει ότι δεν λέει να βρίζουμε τον παπανδρεϊσμό, που πλέον έχουμε πεισθεί ότι αυτός μας κατέστρεψε, ενώ ταυτόχρονα θα λατρεύουμε τους νέους επερχόμενους παπανδρεϊστές.
Σύντομα θα καταλάβουμε πως κάτι τέτοια λεβεντόπαιδα του χυδαίου λαϊκισμού δεν αξίζει να αποτελούν το βραβείο της βλακείας μας. Και τότε θα ξεκινήσει ένας σαρωτικός ανταγωνισμός ανάμεσα σε μη λαϊκιστές πολιτικούς. Αυτοί πια θα είναι ελκυστικοί, γιατί ο προδομένος οχλοπολτός θα έχει αρχίσει να κυριεύεται από τα δώρα του διαφωτισμού. Και θα απαρνείται να ρουφάει τα ψέματα και τις απάτες του λαϊκισμού.
Αυτή η επανάσταση της «αλλαγής του χρόνου» μπορεί να αλλάξει τον τόπο. Μπορεί να μας ξαναφέρει τον Αριστοτέλη, που τόσο χαζά τον αποδιώξαμε από τις κεφαλές μας και τον εκχωρήσαμε στους κουτόφραγκους, οι οποίοι και δικαίως αισθάνονται θεματοφύλακές του.
Και τότε μπορεί να ξεκινήσει μια όμορφη νέα εποχή για την πονεμένη μας πατρίδα, που θα ξαναγίνει υπερήφανη και δημιουργική Ελλάδα. Ας βάλουμε όλοι πλάτη, για να μην το ζήσουμε να μου πείτε μετά «Ξύπνα, φτάσαμε, σκάσε, πάρε τον κασμά σου και σπάζε τις πέτρες σου»…
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
