a_tsipras

Ο Αλέξης Τσίπρας πέτυχε αυτό που ήθελε: ό,τι κι αν γίνει, θα είναι στην επόμενη κυβέρνηση. (Φωτό: Best of Picture)

Το πρώτο, όσο κι αν στενοχωρεί πολλούς, είναι πως ο Πρωθυπουργός και η κάκιστη κυβέρνησή του, βγήκαν ενισχυμένοι. Ψήφισαν το νόμο που ήθελαν (θα πούμε παρακάτω γιατί τον ήθελαν), με διευρυμένη πλειοψηφία, με το «προοδευτικό μέτωπο» ΠΑΣΟΚ-Ποταμιού να βγαίνει στη σέντρα ως ασυνεπές και τη συντηρητική παράταξη να μην έχει τίποτα να αντιπαρατάξει, πέραν της προσωπικής ιστορίας του αρχηγού της.

Τι επιδίωξε η κυβέρνηση

Η επιδίωξη της κυβέρνησης ήταν διπλή: Αφενός, να φανεί συνεπής σε μία εποχή που κατακεραυνώνεται για τη μνημονιακή στροφή της κι ό,τι αυτή έφερε. Αφετέρου, να συμμετάσχει στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα στο όνομα της κυβερνησιμότητας (το οποίο θα προκύψει μέσα από βαριά πόλωση εφεξής, και μετά από διπλές εκλογές πιθανότατα), αν στις επόμενες εκλογές δεν λάβει η ΝΔ ικανά ποσοστά για το σχηματισμό κυβέρνησης. Και μάλλον, δεν θα τα λάβει, αν η ρητορική της παραμείνει στο «εδώ ο καλύτερος μνημονιακός».

Το δε ΠΑΣΟΚ (και το Ποτάμι, αν επανεκλεγεί, ή μία ενωμένη σοσιαλδημοκρατία αν δεήσει) θα προτιμήσει την αντιπολίτευση από τη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ, μετά την τελευταία εμπειρία του από το εγχείρημα, ή τις δεύτερες εκλογές και σχηματισμό τρικομματικής ή τετρακομματικής κυβέρνησης, με κορμό τη ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, μαζί. Αυτό κατάφερε ο κ. Τσίπρας: ό,τι κι αν γίνει, θα είναι στην επόμενη κυβέρνηση.

Σε όλη τη ρητορική του κ. Μητσοτάκη, η απάντηση ήταν «μαζί θα κυβερνήσουμε», που του διαμήνυσε ο Πρωθυπουργός με την πρόταση νόμου. Αυτό ήθελε ο κ. Τσίπρας, και το κέρδισε.
k_mitsotakis

Η Νέα Δημοκρατία, από την πλευρά της, φάνηκε να κυνηγάει την καρέκλα της. (Φωτό: Balkan News)

Οι χαμένοι της ψήφισης του εκλογικού νόμου

Κατ’ αρχάς, η Νέα Δημοκρατία, η οποία φάνηκε να κυνηγάει την καρέκλα της. Δεν είχε επιχειρήματα πέραν τεχνικών ζητημάτων για το πόσοι και ποιοι θα κάθονταν σε καρέκλες μετά τις επόμενες εκλογές. Σε όλη τη ρητορική του κ. Μητσοτάκη, η απάντηση ήταν «μαζί θα κυβερνήσουμε», που του διαμήνυσε ο Πρωθυπουργός με την πρόταση νόμου. Αυτό ήθελε ο κ. Τσίπρας, και το κέρδισε.



Σαφώς χαμένη η κ. Γεννηματά, η οποία όχι μόνο δεν διαφοροποιήθηκε πολιτικά, αλλά έκανε πίσω και από διακηρυγμένη θέση του ΠΑΣΟΚ και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης υπέρ της απλής αναλογικής, αντί του γερμανικού μοντέλου που ήταν η θέση του ΠΑΣΟΚ επί Παπανδρέου, με σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών και περιορισμό του μαύρου χρήματος.

Φάνηκε ασυνεπής, χωρίς προτάσεις και δέσμια του εκλογικού παρασυστήματος, αφού δεν κατάφερε καν να θέσει όρο για υπερψήφιση της απλής αναλογικής το σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών, ούτως ώστε να βρει έστω μία πρόφαση για την ασυνέπεια. Πιθανότατα γιατί, αν η κυβέρνηση έκανε τους όρους της δεκτούς, θα έπεφτε να τη φάει… η «Β’ Αθηνών» και οι λοιπές μεγάλες περιφέρειες των μεγαλοστελεχών και των χρηματοδοτών τους.

Επίλογος

Σε ό,τι αφορά τους πολίτες, μάλλον έμειναν αδιάφοροι και περαιτέρω αποξενωμένοι από το όλο φιάσκο. Δεν χτυπήθηκε το μαύρο χρήμα και η ισχύς των Μέσων στο ποιος θα μπει στο Κοινοβούλιο. Δεν βελτιώθηκε η Δημοκρατία μέσα από τη συμμετοχικότητα. Δεν θα εκλεγούν άγνωστοι που θα πείσουν τους ψηφοφόρους με τίμιο και φτηνό αγώνα «πόρτα-πόρτα». Δεν θα αλλάξει τίποτα, ούτε το θλιβερό φαινόμενο της αμφισβήτησης των πολιτών προς την πολιτική και τους θεσμούς, που είδαν να απαξιώνονται ανερυθρίαστα για μία ακόμα φορά σε ένα παιχνίδι που δεν αφορά στον πολίτη, αλλά στους πολιτευτές και τα κόμματα τους. Αυτούς που επιμένουν να πριονίζουν, να απαξιώνουν, το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται, το θεσμικό πλαίσιο, τη φωνή των πολιτών και, συνεπώς, τη Δημοκρατία.

 

Διαβάστε ακόμα: Είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε ένα πραξικόπημα;

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top