«Είδα τα δύο νέα παιδιά, την Ηριάννα και τον Περικλή, να διασώζονται από τον ζωντανό εφιάλτη που τα καταδίκασε για ένα χρόνο η παθογένεια ενός συστήματος για την οποία πρέπει να ντρεπόμαστε και την οποία θα πρέπει όλοι μαζί να διορθώσουμε», γράφει ο Αριστείδης Χατζής. (Εικονογράφηση: Vladimir Radibratovic)

Καθώς άκουγα τον Πρόεδρο να διαβάζει την αθωωτική ομόφωνη απόφαση του δικαστηρίου ένιωσα τόση συγκίνηση, όσο λίγες φορές στη ζωή μου. Δεν βλέπεις τόσο συχνά, μπροστά στα μάτια σου, να διορθώνεται τόσο εντυπωσιακά, τόσο πανηγυρικά, τόσο συμβολικά μια μεγάλη αδικία. Είναι σπάνιο δώρο να έχεις αυτήν την ευκαιρία, είναι μια πολύτιμη αναζωογονητική εμπειρία.

Από το πρωί παρακολούθησα στην κατάμεστη αίθουσα του δικαστηρίου τους 4 εξαιρετικούς συνηγόρους (αλφαβητικά: Νίκος Βιτώρος, Μαρίνα Δαλιάνη, Νίκος Δαμασκόπουλος και Ελένη Κοκκονούζη) να σμπαραλιάζουν το κατηγορητήριο και την καταδικαστική πρόταση της εισαγγελέως (για την οποία δεν θα πω και δεν θα γράψω τίποτα).

Είδα τα δύο νέα παιδιά, την Ηριάννα και τον Περικλή, να διασώζονται από τον ζωντανό εφιάλτη που τα καταδίκασε για ένα χρόνο η παθογένεια ενός συστήματος για την οποία πρέπει να ντρεπόμαστε και την οποία θα πρέπει όλοι μαζί να διορθώσουμε.

Η φιλελεύθερη αρχή είναι απλή: αν κάνεις λάθος, κάνε το οπωσδήποτε από την πλευρά της ελευθερίας.

Η νομοκρατία (rule of law) είναι η μόνη ασπίδα που έχουμε απέναντι στην κρατική αυθαιρεσία, το λάθος, την αδιαφορία, την προκατάληψη, το άδικο. Πέντε δικαστές, ομόφωνα, λακωνικά, το ίδιο συγκινημένοι με μένα, απέδειξαν ότι η Ελλάδα είναι ακόμα ένα κράτος δικαίου. Η απόφασή τους ήταν μια τονωτική ένεση σε όλα όσα εκπροσωπεί αυτή η ιδέα. Αντάξια της καλύτερης παράδοσης στην Ελληνική Δικαιοσύνη.

Επιτρέψτε μου και μια προσωπική νότα. Υπήρχαν πολλοί που μου επισήμαναν αυτόν τον τελευταίο χρόνο ότι μπορεί να έκανα λάθος. Πέρασε από το μυαλό μου αρκετές φορές στην αρχή, πριν μάθω περισσότερα για την υπόθεση. Αλλά δεν ανησυχούσα καθόλου. Διότι η φιλελεύθερη αρχή είναι απλή: αν κάνεις λάθος, κάνε το οπωσδήποτε από την πλευρά της ελευθερίας. Δεν ξεχνώ ποτέ τον αφορισμό του μεγάλου Ιρλανδού φιλελεύθερου νομικού, πολιτικού και διανοούμενου, John Philpot Curran: «Το τίμημα της ελευθερίας είναι η διαρκής επαγρύπνηση».

//O Αριστείδης Χατζής είναι Αν. Καθηγητής Φιλοσοφίας Δικαίου και Θεωρίας Θεσμών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. To post που αναδημοσιεύουμε με την άδειά του, εδώ.

 

Διαβάστε ακόμα: 5 μικροπράγματα που έχουν βελτιωθεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top