Για όλους εμάς τους οπαδούς της Ρόμα που δεν μαγευτήκαμε με τον αυτοκρατορικό αλήτη Ντιέγκο Μαραντόνα που έκανε τη Νάπολι πρώτο όνομα και δεν τραφήκαμε με τους μύθους της μεγάλης (όντως…) Μίλαν ή της ποδοσφαιρικής κυρίας επί των τιμών (βλ. Γιουβέντους), η επιτομή της δέσμευσης στην οικογένεια είναι ο Φραντσέσκο Τότι.
Κλασική ιταλόφατσα, λαϊκό παιδί, αλλά με ταμπεραμέντο, πραγματική καρδιά κι ας μην το δείχνει το αγριωπό παρουσιαστικό του, αληθινός εραστής της Ρόμα και αρχηγός με όλη τη σημασία της λέξης. Σήμερα γίνεται 48 ετών (γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1976) και μακάρι να μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος πίσω, να έπαιζε ξανά να έδινε κάτι από το ταλέντο του στη Ρόμα που φέτος έχει ξεκινήσει το σκουντέτο μέσα στη βαβούρα και την ανακατωσούρα.
Ο Τότι δεν έφυγε ποτέ από την πόλη. Ήταν το χρυσό παιδί της, ο capitano, ο L’Imperatore, ο όγδοος βασιλιάς της Ρώμης. Όταν αποφάσισε να σταματήσει το ποδόσφαιρο έκλαψαν ακόμη και τα τσιμέντα. Λύγισαν οι πάντες. Σαν να έχανε η πόλη κάτι από τη δύναμή της.
Η ποδοσφαιρική ομάδα σίγουρα έχασε τον «εγκέφαλό» της. Έναν παίκτη, από τους καλύτερους της χώρας όλων των εποχών, που μπορούσε να παίξει σε διάφορες θέσεις από τη μέση και μπροστά. Να φτιάξει παιχνίδι για τους άλλους, να ρίξει την μπάλα στο πλεχτό, να οργανώσει, να δώσει μάχες στη μεσαία γραμμή. Γενικώς να βρίσκεται παντού μέσα στο γήπεδο.
Οι περισσότεροι ενδεχομένως θα τον διατηρήσουν στη μνήμη τους λόγω των πολλών γκολ που σημείωσε στην καριέρα του. Λογικό, αλλά ένας παίκτης δεν κρίνεται μόνο από το σκοράρισμα (δεδομένη η ευχέρειά του). Ο Τότι ήταν από εκείνες τις κομψές φιγούρες των γηπέδων. Ένας προικισμένος επιθετικός μέσος με καλή γνώση του παιχνιδιού, ικανός να παίξει οπουδήποτε κατά μήκος της μεσαίας γραμμής και περιστασιακά χρησιμοποιήθηκε ως εξτρέμ ή ως κεντρικός χαφ.
Πόσους παίκτες ξέρετε που μπορούν να είναι πλέι μέικερ (με μπασκετικούς όρους) και «ψεύτικο» εννιάρι την ίδια στιγμή. Οι non eye πάσες του (αλλού κοιτάζω, αλλού πασάρω), αλλά και οι περιβόητες πάσες-τακουνάκι θα μείνουν κι αυτές στην ιστορία.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ο Totti επαινέθηκε από αντίπαλους προπονητές, παίκτες και ειδικούς για την εξαιρετική του διορατικότητα μέσα στο γήπεδο, την τεχνική του και την ακρίβειά του στις μακρινές πάσες.
Γνωστός για την εργασιομανία του και την προθυμία του να συνεισφέρει αμυντικά, γνώρισε μια αθλητική εξέλιξη κατά τη διάρκεια της θητείας του υπό τον Zeman: ξεκίνησε ένα πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης για να προσαρμοστεί στους ρυθμούς του ποδοσφαίρου του 21ου αιώνα, αποκτώντας σωματική δύναμη, αντοχή, φυσική κατάσταση και δύναμη βολής εις βάρος της ταχύτητας και της ευκινησίας του, γεγονός που του επέτρεψε επίσης να διατηρήσει ένα σταθερό επίπεδο απόδοσης στην μετέπειτα καριέρα του.
Ξανά: πόσοι παίκτες αποφασίζουν, ενώ ήδη είναι top-class, να επενδύσουν σε κάτι διαφορετικό, να δουλέψουν το σώμα τους, να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες; Ο Τότι είναι ο ιδεότυπος του παίκτη που θα λάτρευε κάθε προπονητής.
Φυσικά, άγιος δεν υπήρξε ποτέ. Πολλές κατηγορήθηκε για το γεγονός ότι μέσα στο γήπεδο παραήταν σκληρός κάποιες φορές (έχει συλλέξει ουκ ολίγες κόκκινες κάρτες), έπεφτε στη φωτιά, έκανε άτσαλα φάουλ και, γενικώς, έδειχνε μια τάση να αυτονομείται από τις εντολές. Αν έκανε του κεφαλιού του; Ναι, κάποιες στιγμές συνέβαινε, αλλά αυτό είναι ίδιον των παικτών με προσωπικότητα. Κάποιες φορές τους βγαίνει, κάποιες όχι. Ωστόσο, συνεχίζουν να ρισκάρουν. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Ένα περιστατικό, όπου αποδείκνυε πόση… αλητεία είχε, ήταν τον Απρίλιο του 1999 σε ντέρμπι κόντρα στη μισητή Λάτσιο, όταν σκόραρε στις καθυστερήσεις του ματς και σήκωσε τη φανέλα μέσα από την οποία φορούσε μπλουζάκι που έγραφε «σας καθάρισα».
Με τους «τζαλορόσι» όλα αυτά τα χρόνια μέτρησε 619 συμμετοχές, σημείωσε 250 γκολ κατακτώντας το «Σκουντέτο» το 2001, δύο Super Cup Ιταλίας και δύο κύπελλα. Αν θα μπορούσε να πάει σε άλλη ομάδα αυτές τις δύο δεκαετίες που ρίζωσε στη Ρόμα; Ούτε λόγος. Δεν το έκανε, όμως, και την εξήγηση την έδωσε ο ίδιος.
«Με ρωτάνε συνέχεια γιατί έμεινα στη Ρόμα και δεν πήγα στη Ρεάλ. Στο σχολείο μας έμαθαν πως το σημαντικότερο πράγμα είναι η οικογένεια. Δεν είναι δυνατόν να άφηνα ποτέ την οικογένειά μου επειδή είναι φτωχή και να πάω σε μία άλλη μόνο και μόνο επειδή είναι πλούσια», είχε αναφέρει ο Ιταλός, ενώ ο πρόεδρος της Ρεάλ, Φλορεντίνο Πέρεθ είχε σημειώσει: «Ξόδεψα πολλά χρήματα στη ζωή μου για να δημιουργήσω μία δυνατή ομάδα όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η επιθυμία μου όμως πάντα, ήταν να αποκτήσω τον Τότι. Ατυχώς, ήταν αδύνατο, διότι αυτός ήθελε πάντα να μείνει στην ομάδα του και στην πόλη του».
Είπαμε, ορισμένα πράγματα δεν αγοράζονται. Ακόμη και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αυτό το τρελό χρηματιστήριο υπερβολικών αξιών που ο καθένας μετριέται βάσει του αριθμού που έχει στο transfermarkt. Για τον Τότι, αυτή η μετοχή είχε από καιρό αποσυρθεί. Ρομανίστα γεννήθηκε και έτσι έμεινε σε όλη του την ποδοσφαιρική καριέρα.
Μας πλήγωσε το γεγονός ότι μετά την αποχώρησή του από τα γήπεδα δεν μακροημέρευσε στη διοίκηση της ομάδας. Πλέον, έπειτα από 30 χρόνια στο κλαμπ δεν έχει καμία θέση. Το 2019 κατηγόρησε τον James Pallotta και τα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης ότι ουσιαστικά τον είχαν παραγκωνίσει. Σε συνέντευξη Τύπου δήλωσε πως θα επιστρέψει κάποια στιγμή στην ομάδα, αλλά υπό άλλη διοίκηση. Είθε!
Στην προσωπική του ζωή τα πράγματα δεν του πήγαν όπως θα τα ήθελε. Παντρεύτηκε την Ilary Blasi, πρώην showgirl και συμπαρουσιάστρια της σειράς Le Iene του Italia 1, στις 19 Ιουνίου 2005 στη Βασιλική της Santa Maria στο Aracoeli.
Ο γάμος τους μεταδόθηκε από την τηλεόραση, με τα έσοδα να διατίθενται για φιλανθρωπικό σκοπό. Απέκτησαν το πρώτο τους παιδί στις 6 Νοεμβρίου 2005. Το δεύτερο παιδί τους, μια κόρη, γεννήθηκε στις 13 Μαΐου 2007. Το ζευγάρι συχνά αναφερόταν ως «Ιταλοί Μπέκαμ». Στις 10 Μαρτίου 2016, το ζευγάρι απέκτησε το τρίτο του παιδί.
Κάπου εκεί, όμως, τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν άσχημη τροπή. Στις 12 Οκτωβρίου 2020, ο πατέρας του Τότι,, Enzo, πέθανε σε ηλικία 76 ετών λόγω COVID-19, εν μέσω της πανδημίας στην Ιταλία. Στη συνέχεια, ο Totti πάλεψε με την ψυχική του υγεία και ανακάλυψε στοιχεία για την απιστία του Blasi. Στις 11 Ιουλίου 2022, ανακοινώθηκε ότι χώρισαν με τον Τότι να ξεσπάει κατά της πρώην γυναίκα του λέγοντας πως είχε εραστές και δεν του συμπαραστάθηκε όταν πέθανε ο πατέρας του.
Ξεκίνησε τότε ένας δικαστικός αγώνας που έβγαλε και στους δύο θυμό, αλληλοκατηγορίες, πικρές κουβέντες, rolex που κλάπηκαν, εραστές και ερωμένες και κάμποσα άλλα που μπορούν να συμβούν και στις καλύτερες οικογένειες.
Διαβάστε ακόμα: Σέσαρ Λουίς Μενότι. Το «όχι» στον Μαραντόνα, η αγάπη για την επίθεση και ο δρόμος προς την κορυφή.