Όταν έπεσαν τα τσιμέντα: Πέντε NBAers που πέρασαν τον Ατλαντικό για να παίξουν στην Ελλάδα 
Όταν ο «Τράκης» έγινε… Παύλος 
Το φαινόμενο Βίκτορ Γουεμπανιαμά: ένας νεαρός γίγαντας από άλλο πλανήτη 
Κώστας Σλούκας: είναι Ιούδας Ισκαριώτης; 
30 χρόνια από το πρώτο θρι-πιτ των Chicago Bulls 
Αλλά, τι να κάνουμε, ως Τρινκιέρι φτάνει η χάρη Του…
Τώρα βρέθηκε ο Τρινκιέρι! Τώρα βρέθηκε ο Τρινκιέρι, που παράλληλα έχει και την Ούνιξ Καζάν… Με τον Μπαρτζώκα στον Ολυμπιακό και κορυφαίο για φέτος προπονητή στην Ευρώπη, με τον Πεδουλάκη κιόλας επιτυχημένο και στον Παναθηναϊκό, με τον Μαρκόπουλο ήρεμη δύναμη πάντα στον ΠΑΟΚ, με τον Γιαννάκη από τη Γαλλία στην Κίνα, με τον Κατσικάρη από την Ισπανία στη Ρωσία (έστω και λίγο…), με τον Αλεξανδρή στην Ιορδανία, με όλους τους πια σε άλλο επίπεδο. Αλλά, τι να κάνουμε, ως Τρινκιέρι φτάνει η χάρη Του –α, κι ως εκείνον τον ανεκδιήγητο λιθουανό γίγαντα, άντε και ως Ζούρο. Γιατί η Ευρώπη είναι πια ενωμένη, είπε, οπότε…
Οπότε, ό,τι μας γουστάρει όλ’ αυτά τα χρόνια κάνουμε, ό,τι μας κατέβει. Εμείς είμαστε οι επιτυχημένοι, τα σούπερ θινκ-τανκς, οι εφ’ όρου ζωής εκλεγμένοι πρόεδροι, οι αλάθητοι. Και για τις παταγώδεις αποτυχίες ανάμεσα άλλοι πάντα φταίνε, ο Διαμαντίδης που σταμάτησε, ο Σχορτσιανίτης που δεν ήρθε, ο Κουφός που έρχεται και δεν έρχεται, και να τώρα αυτό το παλιόπαιδο ο Καλάθης, που τόλμησε να είναι ειλικρινής και πέσανε όλοι να τον φάνε, γιατί αυτός είναι άλλος Νικ, δεν είναι Γκάλης να ανεχόμαστε, πάλι είπε, τα καπρίτσια του. (Και μην ξεχνάει κανείς κι αυτό που δήλωσε φέτος σε κάποια αναφορά στο ’87 ο άλλος αιώνιος είρων: Για να πάρεις Κύπελλο, χρειάζεται κάποιος να σ’ έχει προστατεύσει εντός και εκτός γηπέδου)…
Αυτά, λοιπόν. Ενώ θα μπορούσαμε πια να πηγαίνουμε πανστρατιά, πάμε ακόμα με εγωισμούς αβυσσαλέους και επινοήσεις αρχαίες, με εφευρέσεις και μπαλώματα, με ό,τι Ημάς δόξει…
Ας τα πω άρα από τώρα, να μην τα λέμε κατόπιν εορτής. Ακόμα κι αν η Εθνική μας του μπάσκετ πάει καλά στο Πανευρωπαϊκό, βασισμένη ως είθισται εδώ γύρω από καταβολής κόσμου στον πατριωτισμό των Ελλήνων, στο φιλότιμο των από κάτω πάντα.
Όσο για το πόλο –εξ’ ου και ο σημερινός τίτλος–, όσο για το άλλο μας πραγματικά επιτυχημένο κατά το παρελθόν ομαδικό άθλημα, τα ίδια και χειρότερα, εξαράκια στα Παγκόσμια, οι άνδρες σε ψευτο-άνοδο, οι γυναίκες σε ρίαλ πτώση. Τρώμε όσο θα τρώμε από τα έτοιμα, κι όσο πάει. Κι ο Γιαννουρής για το Αζερμπαϊτζάν τραβάει…
Ο Σωτήρης Κακίσης είναι ποιητής.
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
