Το Ladies Run και η Εθνική Τράπεζα στηρίζουν το έργο του ΔΕΣΜΟΥ 
Το Ladies Run κοντά στις γυναίκες που υποστηρίζονται από την Ίασις ΑΜΚΕ 
Κι όμως, δεν είναι «δουλεμπόριο». Σοκαριστήκατε; 
To Ladies Run κοντά στα ασυνόδευτα κορίτσια του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης 
10 χρόνια Ladies Run: ο ομορφότερος αγώνας επιστρέφει στην Astir Beach! 
Το εξώφυλλο του Forbes τον Ιούνιο του 2012, με τίτλο «The Titans of Philanthropy», στο οποίο το περιοδικό εκθείαζε του πολυεκατομμυριούχους για το φιλανθρωπικό τους έργο. Βέβαια, συνολικά η περιουσία των 12 ανθρώπων που πόζαραν άγγιζε τότε τα 126 δισ. δολάρια. (Φωτογραφία: Michael Prince)
Χαίρομαι όταν βλέπω μεγάλες εταιρείες και πολύ πλούσιους σε χρήμα ανθρώπους να κάνουν μεγάλες δωρεές για κοινωφελείς σκοπούς.
Ειδικά για αυτές τις ζάμπλουτες κυρίες (που δίνουν π.χ. ελπίδα σε καρκινοπαθείς) σκέπτομαι: Αντί για περισσότερα μονόπετρα σαν καρύδια και κολιέδες με ζαφείρια, ρουμπίνια και μπριγιάν στον τσίτα τραβηγμένο λαιμό σας, θα ήμασταν πολύ αχάριστοι αν δεν σας ευχαριστούσαμε μαντάμ γι’ αυτό το φιλάρεσκο έργο σας.
Παρομοίως χρωστάμε όλοι ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στις μεγάλες εταιρείες που διαθέτουν κάποια τεράστια ποσά (από τα ακόμη πιο τεράστια κέρδη τους) για δωρεές κάθε είδους. Θα μπορούσαν να μην το έκαναν και οφείλουμε να είμεθα όλοι ευγνώμονες.
Μπράβο σας λοιπόν «φιλάνθρωποι χορηγοί», αλλά όσο και αν προσπαθείτε, στην Κόλαση θα βρεθούμε όλοι απένταροι κι αντάμα! Εσείς δε, σας φαντάζομαι σε ένα χωριστό καζάνι που θά ‘χει μια ταμπέλα δίπλα που θα γράφει με κεφαλαία: ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ που μας δωρήσατε ΩΣΤΕ ΝΑ ‘ΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να σας ΒΡΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ 100 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΕΛΣΙΟΥ και όχι σιγά-σιγά σαν τους άλλους στους 80 βαθμούς C! (εκ της διευθύνσεως).
Οι χορηγοί στα χρόνια των Αρχαίων (υποτίθεται ημών) προγόνων, ό,τι έδιναν το έδιναν επειδή είχαν κοινωνική συνείδηση. Οι χορηγούμενοι τους ανέφεραν ευχαριστώντας τους για την προσφορά τους… Οι σημερινοί «χορηγοί»-σπόνσορες δεν δίνουν ούτε ένα φράγκο άνευ όρων! Υπάρχουν βέβαια ευτυχώς και πολλές εξαιρέσεις.
Παρένθεση: Όταν μια ζωή δούλευα στον Παπαστράτο (ως το 2000), στο τέλος κάθε χρόνου που είχαμε μια σαφή ένδειξη για τα κέρδη του έτους, γινόταν ένα έκτακτο Δ.Σ. το οποίο αποφάσιζε ποιο συνολικό ποσό θα διετίθετο εκτάκτως στους εργαζόμενους και ποια ποσά σε διάφορους φορείς που θα έκρινε εν λευκώ και με δική της ευθύνη η Διοίκηση. Προτού λήξει ο χρόνος, οι χορηγούμενοι λάμβαναν μια επιταγή συνημμένη σε μια απλή επιστολή που τους ανακοίνωνε τη συμβολή μας…
Σήμερα, όταν οι μεγάλες επιχειρήσεις χορηγούν μεγάλα ποσά, υπογράφεται εκ των προτέρων ένα πολυσέλιδο συμφωνητικό στο οποίο αναφέρονται λεπτομερέστατα οι υποχρεώσεις των χορηγούμενων. (Φτάνουν μέχρι και του σημείου να αναφέρονται ο τύπος και το μέγεθος της γραμματοσειράς που πρέπει να εμφανίζεται το όνομα της εταιρείας, όπου υπάρχει υποχρέωση αναφοράς της!)
Το ίδιο, αλλά με πιο λεπτό τρόπο, απαιτούν τα πρόσωπα που κάνουν μεγάλες δωρεές για να συγχωρεθούν τ’ αποθαμένα τους. Εκείνα επιδιώκουν την ενίσχυση του image τους, για να λέει ο κοσμάκης: «πόσο καλοί άνθρωποι είναι οι πλούσιοι κατά βάθος».
Παρένθεση: Προτού ολοκληρωθούν τα έργα στο Μέγαρο Μουσικής, ο Χρήστος Λαμπράκης προσέφυγε στην Παπαστράτος για τη δημιουργία της Camerata που είναι μια ολιγομελής inside orchestra με εκλεκτούς μουσικού, η οποία χρειάζεται ένα μεγάλο μουσικό οργανισμό για την υποστήριξη διαφόρων προγραμμάτων του.
Το ποσό χορηγίας για τα ζητούμενα πέντε χρόνια ήταν τεράστιο και η εταιρεία θεωρώντας την Camerata σημαντική για τη «μουσική υποδομή» του Μεγάρου, την ενέκρινε. Τις μαρμάρινες σκάλες που συνδέουν το ισόγειο με τον πρώτο όροφο όπου η μεγάλη αίθουσα «ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ» κοσμούν αναρτημένες κάποιες καλαίσθητες πλάκες με χρυσοποίκιλτες αναφορές των ονομάτων των Μεγάλων Ευεργετών, των Ευεργετών και των Χορηγών του Μεγάρου. Κάτω από τα ονόματα των επιχειρήσεων, σε όλες αναφέρεται σε παρένθεση ένα: “ΕΠΙ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ …” (και ακολουθεί το όνομα). Κάτω από την ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ ΑΒΕΣ, ως μεγάλου ευεργέτου (5 φορές για τα 5 χρόνια) δεν αναφέρεται κανείς, διότι πρόεδρός μας τότε ήταν ο ΤΑΣΟΣ ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ. Όταν του είπα ότι «μου το ζητάει επιμόνως ο Λαμπράκης» ως ένα κίνητρο για άλλους, μου απάντησε: «αν επιμείνει, ας βάλουν το δικό σου»! (Έτσι δεν μπήκε κανένα διότι δεν ήμουν ακόμη ούτε πρόεδρος ούτε και αρκετά ματαιόδοξος)
«Κάνε το καλό και ρίξ´το στο γυαλό…» λέει μια λαϊκή παροιμία μας, που σημαίνει: κάν’ το δίχως να περιμένεις κάποιο αντάλλαγμα.
Κι όμως, προχθές ένιωσα με συγκίνηση ότι όσα χρόνια και να περάσουν ό,τι καλό κάνεις δίχως να περιμένεις τίποτα, έρχεται η ώρα που σου επιστρέφεται.
Διαβάστε ακόμα: Προετοιμάσου για τα χειρότερα και σταμάτα να είσαι «χάχας»
-
- Follow us:
Ακολουθήστε το Andro στο Facebook
