charb delfeil de ton

O Charb ήταν «καταπληκτικός τύπος», αλλά «χοντροκέφαλος» λέει Henri Roussel (δεξιά).

Το πρώτο τεύχος μετά το μακελειό του Charlie Hebdo, το οποίο υπογράφουν όσοι τη γλίτωσαν, εξαντλήθηκε μέσα σε λίγες ώρες προχθές στη Γαλλία, ενώ ολόκληρες ουρές είχαν σχηματιστεί μπροστά στα περίπτερα πολύ πριν ανοίξουν.

Το περιοδικό, το οποίο πριν από τα γεγονότα είχε μία κυκλοφορία της τάξης των 30.000 αντιτύπων, από τα οποία μια χούφτα στο εξωτερικό, τώρα τύπωσε 3 εκατ. που εξαντλήθηκαν συν άλλα 2 εκατ. που θα διατεθούν τις προσεχείς εβδομάδες – ένα απόλυτο ρεκόρ για το γαλλικό Τύπο.

Από αυτά, 300.000 τεύχη θα ικανοποιήσουν τη ζήτηση από το εξωτερικό, δηλαδή από καμιά τριανταριά χώρες –της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης- συν τη μετάφρασή του σε πέντε γλώσσες.

«Ήταν ο boss, ποιος ο λόγος να σύρει τους φίλους του στην πλειδοσία; Γιατί τέτοια εμμονή ακόμα και μετά την πυρπόληση των γραφείων το Νοέμβριο του 2011;»

Ωστόσο, παρά το αίτημα και την ανάγκη του κόσμου οι πένες να κρατηθούν ψηλά, η ελευθερία του λόγου να είναι αδιαπραγμάτευτη και η σάτιρα να μη λογοκρίνεται, καβγάδες έχουν ήδη ξεσπάσει, τούτη τη φορά στα σωθικά του Charlie Hebdo.

Βέβαια, όλα αυτά τα χρόνια, οι εμφύλιες διαμάχες έδιναν κι έπαιρναν στο περιοδικό. Συγκρούσεις όχι μόνο ισχύος, αλλά και ιδεολογικές. Να λοιπόν τώρα που ένας 80χρονος, από τους ιδρυτές του Hara-Kiri και του Charlie Hebdo, τα βάζει έξαλλος με τον σφαγιασθέντα Charb.

charlie_hebdo_ventas 3

300.000 τεύχη θα ικανοποιήσουν τη ζήτηση από το εξωτερικό, δηλαδή από καμιά τριανταριά χώρες –της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης- συν τη μετάφρασή του Charlie Hebdo σε πέντε γλώσσες.

Πρόκειται για τον Delfeil de Ton, κατά κόσμον Henri Roussel, ο οποίος το 1975 την έκανε για το Nouvel Observateur. Από τη στήλη του, και αφού καταθέσει τις συγκινησιακά φορτισμένες αναμνήσεις του, τα βάζει με τον Charb, ο οποίος όπως λέει μπορεί να ήταν «καταπληκτικός τύπος», αλλά «χοντροκέφαλος».

Τον κατηγορεί ότι έσυρε τη συντακτική του ομάδα στο θάνατο, δημοσιεύοντας σκίτσα των οποίων αμφισβητεί τόσο το γούστο όσο και το βαθμό της πρόκλησης. «Ήταν ο boss, λέει, ποιος ο λόγος να σύρει τους φίλους του στην πλειδοσία; Γιατί τέτοια εμμονή ακόμα και μετά την πυρπόληση των γραφείων το Νοέμβριο του 2011;»

Και αναφέρεται στα λόγια του φίλου και συνομηλίκου Βολινσκί που σκοτώθηκε επίσης (πράγμα που δημιούργησε πολύ κακή εντύπωση): «Πιστεύω πως είμαστε ασυνείδητοι και ηλίθιοι που πήραμε ρίσκο χωρίς λόγο. Αυτό είναι όλο. Περνιόμαστε για άτρωτοι. Για χρόνια, για να μην πω για δεκαετίες, προκαλούμε, ώσπου μια μέρα η πρόκληση στρέφεται εναντίον μας. Δεν έπρεπε να το κάνουμε».

Η κόντρα θα κοπάσει. Αλλά τα ζητήματα που θίγονται δεν είναι εύκολο να απαντηθούν.

 

Διαβάστε ακόμα: Δεν είσαι ο Charlie, αλλά μπορείς να γίνεις.

 

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top