Κριστιάν Τομπιρά: η αριστερή, μαύρη κυρία που μπορεί να κάνει τη διαφορά στις γαλλικές εκλογές

Η πρώην υπουργός του Φρανσουά Ολάντ ανακοίνωσε πως θα θέσει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία (Φωτογραφία: Stéphane Lemouton/Bestimage).

Aπό τον ρεπουμπλικάνο Μισέλ Μπαρνιέ (πρώην διαπραγματευτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Brexit) στον ακροδεξιό Ερίκ Ζεμούρ που σπέρνει ανέμους για να θερίσει θύελλες και από τον Εμανουέλ Μακρόν που προβάλει ως φαβορί έως τη συνήθη Μαρίν Λεπέν που θέτει υποψηφιότητα για τρίτη φορά. Οι γαλλικές προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν φέτος, κρύβουν πολλές εκπλήξεις και παγίδες.

Ενα από τα μεγάλα ερωτήματα που τέθηκαν στο προηγούμενο διάστημα είναι τι θα έκανε η Αριστερά που σύμφωνα με τους αναλυτές φαινόταν στα πρόθυρα πολυδιάσπασης, άρα και εκλογικού καταποντισμού. Έως τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο η Κριστιάν Τομπιρά, πρώην υπουργός δικαιοσύνης. Προ ολίγων ημερών ανακοίνωσε πως θα θέσει υποψηφιότητα για τη διεκδίκηση του προεδρικού θώκου και, αίφνης, η αναμέτρηση απέκτησε νέο ενδιαφέρον.

Η 69χρονη (θα γίνει 70 τον Φλεβάρη) Τομπιρά δεν είναι μια τυχαία προσωπικότητα. Αντιθέτως, η δημοφιλία της είναι υψηλή, ενώ το προφίλ της είναι ιδιαζόντως ελκυστικό. Κατάγεται από την Γαλλική Γουιάνα (υπερπόντια κτήση των τρικολόρ στη λατινική Αμερική), είναι παντρεμένη με έναν αυτονομιστή της χώρας (κατηγορήθηκε και ως τρομοκράτης), ενώ ένας εκ των γιων της συνελήφθη από την αστυνομία σε μια διαδήλωση κατηγορούμενος για βανδαλισμούς. Αν μη τι άλλο το θερμό αίμα δεν λείπει από το περιβάλλον της.

Το ότι είναι μαύρη ελπίζουμε να της δίνει μια μικρή ώθηση σε μια πολυπολιτισμική μεν αλλά αρκετά συντηρητική κοινωνία όπως είναι η γαλλική. Το ότι είναι γυναίκα, επίσης λειτουργεί υπέρ της, καθώς οι Γάλλοι θεωρούν πως σε σχέση με άλλες χώρες έχουν μείνει πίσω στο θέμα της ισότητα των δύο φύλων στον πολιτικό χώρο.

Επιπλέον, η Τομπιρά ως πρώην υπουργός κουβαλάει μια παρακαταθήκη που μπορεί να προσελκύσει ανένταχτες ομάδες ψηφοφόρων. Φερ΄ειπείν νομοθέτησε υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, έδωσε αγώνα για την θέσπιση ενός νόμου που αναγνωρίζει το δουλεμπόριο ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, ενώ ελάφρυνε όλες τις ποινές των καταδικασμένων. Επίσης, όρθωσε το ανάστημά της στην κυβέρνηση του Ολάντ όταν τέθηκε το θέμα της αφαίρεσης της γαλλικής ιθαγένειας από συλληφθέντες τζιχαντιστές.

Υπό συνθήκες, η Τομπιρά μπορεί να γίνει το συγκολλητικό στοιχείο της σπαρασσόμενης Αριστεράς που βλέπει να τεμαχίζεται μεταξύ της Ανυπότακτης Γαλλίας του σκληρού Ζαν-Λυκ Μελανσόν, των Οικολόγων του Γιανίκ Ζαντό, των άχρωμων Σοσιαλιστών που έχουν ως πρωθιέρεια τη δήμαρχο του Παρισιού Ανν Ινταλγκό, το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης του Αρνό Μοντεμπούρ και των κομμουνιστών του Φαμπιέν Ρουσέλ.

Ακόμη και οι ακραιφνείς αριστεροί ψηφοφόροι γνωρίζουν πως κανένας από όλους αυτούς δεν έχει τύχη στις προεδρικές εκλογές. Η Τομπιρά, δήλωσε πως μπορεί όλοι οι άλλοι αριστεροί υποψήφιοι να είναι «άξιοι», εντούτοις αυτό που διέβλεψε ήταν ένα «αδιέξοδο». Θέλοντας, λοιπόν, να ελαχιστοποιήσει αυτό το αδιέξοδο ανακοίνωσε στις 15/1 τη δική της υποψηφιότητα λέγοντας: «Δεσμεύομαι σήμερα εδώ ενώπιόν σας γιατί μοιράζομαι με εσάς την φιλοδοξία για ένα άλλο είδος διακυβέρνησης».

Υπό συνθήκες, η Τομπιρά μπορεί να γίνει το συγκολλητικό στοιχείο της σπαρασσόμενης Αριστεράς (Φωτογραφία: Kamil Zihniogl, AP).

Η Τομπιρά προχώρησε σε καταγγελίες για την προεδρία του Μακρόν σημειώνοντας πως «υπάρχει ροή της εξουσίας αυστηρά εκ των άνω προς τα κάτω και απουσία κοινωνικού διαλόγου», ενώ υποσχέθηκε ότι θα αγωνιστεί για μεγαλύτερους μισθούς, καλύτερες συνθήκες για τους μαθητές και τους φοιτητές, για τις υγειονομικές υπηρεσίες και για προστασία του περιβάλλοντος.

Ο δρόμος προς τα Ηλύσια Πεδία, πάντως, δεν είναι θα ανέφελος. Το ποτάμι από το οποίο αρδεύει ψηφοφόρους η Αριστερά δεν είναι, πλέον, μεγάλο και σίγουρα όχι πλειοψηφικό.  Από τον Ζαν-Λικ Μελανσόν, ο οποίος εξασφαλίζει το μεγαλύτερο ποσοστό (σχεδόν 10%) στην εβδομαδιαία δημοσκόπηση της JDD, μέχρι τον υποψήφιο των Πρασίνων Γιανίκ Ζαντό και την δήμαρχο του Παρισιού Αν Ινταλγκό (6,5% και 3,5% αντίστοιχα), οι δικές της πιθανότητες δεν είναι -για την ώρα- μεγάλες.

Μια δημοσκόπηση του Ιανουαρίου έδωσε στην Τομπιρά περίπου 4,5% στην πρόθεση ψήφου. Όμως πλέον, υπάρχει ένα επιπλέον στοιχείο: Η primaire populaire, οι άτυπες προκριματικές εκλογές της αριστεράς που θα διεξαχθούν online στο τέλος του μήνα. Μπορεί όλοι οι υποψήφιοι να μην στηρίζουν την πρωτοβουλία, όμως η Τομπιρά έχει δηλώσει πως θα στηρίξει όποιον συγκεντρώσει τις περισσότερες θετικές φωνές. Αυτό πρακτικά της δίνει μια νέα δυναμική, καθότι νέοι ψηφοφόροι συρρέουν στην πλατφόρμα για να τη στηρίξουν.

Αν η συμμετοχή είναι αρκετά μεγάλη, και αν η Τομπιρά επικρατήσει στις προκριματικές του διαδικτύου, ίσως αναγκάσει άλλους υποψήφιους της αριστεράς να παραιτηθούν υπέρ της. Αυτό τουλάχιστον προσπαθούν να πετύχουν οι υποστηρικτές της, ελπίζοντας ότι έτσι θα περάσει έστω οριακά στον δεύτερο γύρο κι ίσως, επαναλαμβάνοντας το “θαύμα” του Μακρόν, να διεμβολίσει το πολιτικό σκηνικό και να γίνει η πρώτη γυναίκα και η πρώτη μαύρη Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Διαβάστε ακόμα: Η ελληνική ζωή του Όσκαρ Ουάιλντ.

TAGS :
γαλλία Εμανουέλ Μακρόν Πολιτική

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook