Αριστερά: Φωτογραφία με τον θρυλικό Άγιο Βασίλη του ΜΙΝΙΟΝ, που ανήρτησε η ηθοποιός Σμαράγδα Καρύδη στο Instagram. Δεξιά: Ένας άλλος, πιο “άτακτος” Santa στο φακό της διάσημης φωτογράφου Ellen Von Unwerth.

Έχω ένα φόρεμα καλοκαιρινό από το ΜΙΝΙΟΝ. Είναι ψιλοδιαφανές και παρότι μου κάνει ακόμα δεν το φοράω παρά μόνο σε παραλία λουτροπόλεως στις διακοπές, διότι «πώς είσαι έτσι μαμά», «φαίνεται το βρακί σου» κλπ. Μολαταύτα δεν το πετάω γιατί είναι από το ΜΙΝΙΟΝ.

Το Μινιόν έκλεισε το 1998, άρα για να μου κάνει ακόμα, σημαίνει ότι όταν το αγόρασα ήμουν ενήλικη, άρα το 1998 ήμουν 18 το λιγότερο. Άρα σίγουρα έχω γεννηθεί το αργότερο το 1980. (Στην πορεία θα αποκαλυφθεί ότι τελικά έχω γεννηθεί νωρίτερα και θα εκτεθώ).

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και η Πατησίων ακόμα να ανακτήσει την παλιά της αίγλη… Περνάω έξω από το πρώην Μινιόν: Under construction. Εδώ και χρόνια βέβαια. Όπου να ‘ναι τελειώνει. Κάθε χρόνο δυο είναι τα στάνταρ άρθρα που διαβάζουμε στα ρομαντικά ειδησεογραφικά σάιτ. Ότι ξανανοίγει το Μινιόν και ότι ξεκινούν πτήσεις τα υδροπλάνα.

Πώς ήταν όμως τα Χριστούγεννα τότε που είχαμε Κόντακ και Μινιόν- Λαμπρόπουλο και κοιμόμασταν με τις πόρτες ξεκλείδωτες; Πώς είναι τα Χριστούγεννα τώρα που έχουμε Ινσταγκραμ και Minion Holdings Venture LTd Global Corporate Group SA και κοιμόμαστε με τις πόρτες κλειδωμένες;

Το δέντρο μας ήταν σαν μια μεγαλογραφία πιγκάλ. Αλλά μας άρεσε γιατί έτσι ήταν τότε τα έλατα. Έβγαινε και σε ασημί και σε λευκό και σε χρυσό.

Kάποια στιγμή ήρθαν τα αληθινά έλατα αλλά όχι από δάση, αλλά από ελατοτροφεία, που τα μεγαλώναν ειδικά για να στολίσουν σαλόνια (φωτογραφία: sooc).

Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα

Το δικό μας έλατο, ήταν έλατο κυβιστικής σχολής. Ήταν ένας κορμός με τρύπες, που μέσα χώναμε τις άκρες των κλαδιών και αυτές στέκονταν. Σαν μεγαλογραφία πιγκάλ. Αλλά μας άρεσε γιατί έτσι ήταν τότε τα έλατα. Έβγαινε και σε ασημί και σε λευκό και σε χρυσό. Μετά σιγά σιγά εμπλουτίστηκαν οι επιλογές.

Ήρθαν τα αληθινά έλατα που στην αρχή ήταν πανάκριβα και αντιοικολογικά, μετά ήταν λιγότερο ακριβά αλλά ακόμα αντιοικολογικά, μετά βγήκαν τα πλαστικά αληθοφανή έλατα, κατευθείαν από τα πλαστικά δάση της Κίνας, τα οποία δέντρα ήταν πανάκριβα αλλά ήταν επένδυση γιατί κρατούσαν πολλά χρόνια και δεν τα στερούνταν τα δάση μας.

Μετά ήρθαν τα αληθινά έλατα αλλά όχι από δάση, αλλά από ελατοτροφεία, που τα μεγάλωναν ειδικά για να στολίσουν σαλόνια οπότε δεν ήταν αντιοικολογικά, αντίθετα τα πλαστικά (που είχαμε ήδη αγορασμένα εμείς οι α λα καρτ οικολόγοι της πλειστόκαινου εποχής) είναι πλέον αντιοικολογικά γιατί είναι πλαστικά και το πλαστικό δεν ανακυκλώνεται και βγαίνουν σε διάφορα μεγέθη, από μέγεθος γραφείου (πολύ μικρό μίζερο και αραιό, ιδανικό για γραφείο δημόσιας υπηρεσίας) μέχρι μέγεθος νεόπλουτου (τεράστιο, πυκνό, λατέρνα, γαργαλάει ταβάνι). Μετά ήρθαν τα χίπστερ δέντρα, τα οποία είναι από ό,τι γουστάρουμε (ξύλο, κρεμάστρες, κωλόχαρτα, μπουκάλια, μπύρες, βιβλία, μακαρόνια κλπ συν φωτάκια), κι αν σας αρέσει.

Δηλαδή το παλιό δικό μας έλατο, του τότε, θα έστεκε τώρα με αξιοπρέπεια μόνο σε σαλόνι υψηλά ιστάμενου εν ζωή αξιωματούχου στην Β. Κορέα, αν στην Β. Κορέα γιόρταζαν Χριστούγεννα (δεν γιορτάζουν).

Τώρα οι βιτρίνες βάζουν τα καλά τους από 1η Νοεμβρίου, Δηλαδή 2 μήνες τον χρόνο, τα 2/12 , το 1/6 που θα λέγαμε και στα μαθηματικά.

Τώρα οι βιτρίνες στολίζονται ευφάνταστα δύο μήνες πριν τα Χριστούγεννα (φωτογραφία: sooc).

Ο στολισμός των καταστημάτων

Οι βιτρίνες βάζουν τα καλά τους ενόψει Χριστουγέννων. Τότε δηλαδή αυτό έκαναν. Στολίζονταν 2 εβδομάδες πριν ή κάπου τόσο. Τώρα οι βιτρίνες βάζουν τα καλά τους από 1η Νοεμβρίου, Δηλαδή 2 μήνες τον χρόνο, τα 2/12 , το 1/6 που θα λέγαμε και στα μαθηματικά, το περνούν οι βιτρίνες στολισμένες Χριστουγεννιάτικα.

Δηλαδή βάζουν φωτάκια (και μετράνε αντίστροφα για τα Χριστούγεννα. Και γιούπι 36 μέρες πριν τα Χριστούγεννα,και ώπα 27 μέρες πριν τα Χριστούγεννα και πάει λέγοντας, Εντωμεταξύ τα Χριστούγεννα, 25 Δεκεμβρίου, είναι αργία, δηλαδή μετράνε αντίστροφα μέχρι την επόμενη αργία, μάλλον για να ησυχάσουν λίγο. Και μόλις έρθουν τα Χριστούγεννα μηδενίζει ο μετρητής. Που στις 25, όταν μηδενίζει, είναι ακόμα η αρχή των γιορτών και των διακοπών. Γενικώς η συγκεκριμένη αντίστροφη μέτρηση μπάζει από παντού.

Παλιά, τα δώρα τα έφερνε ο Αϊ Βασίλης, στην Ελλάδα τουλάχιστον, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς .

Το after Santa service έχει απογειωθεί, και με έναν μαγικό τρόπο, μπορούμε να αλλάξουμε το δώρο του Άη Βασίλη αν δεν μας κάνει (φωτογραφία: sooc).

Τα δώρα

Παλιά, τα δώρα τα έφερνε ο Αϊ Βασίλης, στην Ελλάδα τουλάχιστον, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και τα έβαζε κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Τώρα, παρότι ο πληθυσμός βαίνει μειούμενος, τα δώρα αυξάνονται και επειδή δεν βγαίνει όλη η δουλειά σε ένα βράδυ, τα μοιράζει σε 2 βάρδιες και σε ορισμένους τα φέρνει παραμονή Χριστουγέννων. Αυτοί δε που τα παίρνουν παραμονή Χριστουγέννων, όλο και κάτι τσιμπάνε και την Πρωτοχρονιά.

Με τον Αϊ Βασίλη, τότε, είχαμε μια καθαρά επαγγελματική σχέση χωρίς πολλά πολλά, άσε τα δώρα και δρόμο, μη σε κρατάμε, ψιλοαγένεια εκ μέρους μας. Τώρα και γράμμα του γράφουμε και αφήνουμε γάλα και μεζεδάκι στο τζάκι ή στο παράθυρο. Το after Santa service έχει απογειωθεί, και με έναν μαγικό τρόπο, μπορούμε να αλλάξουμε το δώρο του Άι Βασίλη αν δεν μας κάνει, ή να ζητήσουμε επιστροφή χρημάτων από τις θυγατρικές του Άη Βασίλη, αν το δώρο είναι ελαττωματικό. Αυτά παλιά δεν υπήρχαν. Επίσης τα δώρα πια δεν είναι μόνο κουτιά με περιτύλιγμα, μπορεί να είναι και άυλα, να είναι πχ μασάζ (εδώ κλείνω το μάτι με νόημα, δεν ξέρω αν φαίνεται από εκεί που είστε εσείς).

Κάποτε είχαμε μια σειρά πολύχρωμα φωτάκια που είχαν σχήμα μικρής τουλίπας ή κάποια άλλα που ήταν  αγκαθωτά.

Τώρα υπάρχουν φωτάκια εξωτερικού χώρου, φωτάκια led, φωτάκια ηλιακά, φωτάκια μπαταρίας, κάθε φωτάκι έχει επιλογή του πως θα φωτίζει (φωτογραφία: sooc).

Τα φωτάκια

Το έχουμε ξαναγράψει, τα φωτάκια είναι πολύ ανεβαστικά, και είναι η ειδοποιός διαφορά των Χριστουγέννων και των υπολοίπων εποχών/εορτών, το σήμα που προειδοποιεί ότι πλησιάζει η εβδομάδα που πρέπει να είσαι χαρούμενος.

Εγώ θυμάμαι τότε είχαμε μια σειρά πολύχρωμα φωτάκια που είχαν σχήμα μικρής τουλίπας και τον επόμενο χρόνο πήραμε τα αγκαθωτά φωτάκια, τα αγαπημένα μου, που αναβόσβηναν και αν καιγόταν ένα, έπρεπε να αλλάξει το λαμπιόνι του (μας έδιναν και 2 ανταλλακτικά λαμπιόνια στην συσκευασία) για να ξαναλειτουργήσουν. Ούτε λόγος για φωτάκια εξωτερικών χώρων.

Τώρα υπάρχουν φωτάκια εξωτερικού χώρου, φωτάκια led, φωτάκια ηλιακά, φωτάκια μπαταρίας, κάθε φωτάκι έχει επιλογή του πως θα φωτίζει, θα φωτίζει συνεχόμενα, θα φωτίζει διακεκομμένα, θα φωτίζει λάγνα; Υπάρχει και η επιλογή σμαρτ φωτάκια. Ανάβουν χωρίς να κινήσεις καθόλου τους μυς του κορμού και των ποδιών για να μεταβείς στο πολύπριζο και να το βάλεις στην πρίζα.

Παλιά για γλυκό είχαμε υπερβαρετή καρυδόπιτα, κάτι αηδίες με σαντιγί σαβαγιάρ και ζελέ, μπλακ Φόρεστ που έφερνε ο καλεσμένος και για ποτάκι Apelia και ουίσκι.

Aπό την κλασική γαλοπούλα στο Wellington.

Τα εορταστικά εδέσματα

Τότε είχαμε ξεκινήσει να προσπαθούμε να μας αρέσει η γαλοπούλα μερικοί όμως έπαιζαν με αρνάκι/κατσίκι/χοιρινό με πετσούλα, safe γιορτινές λύσεις. Οπότε το τραπέζι είχε κάτι από τα παραπάνω με πατάτες, σαλάτα λάχανο ή μαρούλι, οπωσδήποτε κάτι με μαγιονέζα μπας και γλιστρήσει η Γαλοπούλα στον οισοφάγο (καμιά παντζαροσαλάτα, καμιά ρώσικη) και στάνταρ τυρόπιτα ή σουφλέ τυριών-ηφαίστειο θερμίδων και χοληστερίνης αλλά γαμάτο. Για γλυκό είχαμε υπερβαρετή καρυδόπιτα, κάτι αηδίες με σαντιγί σαβαγιάρ και ζελέ, Μπλακ Φόρεστ που έφερνε ο καλεσμένος και για ποτάκι Apelia και ουίσκι.

Τώρα διατηρείται άθικτη η παράδοση του ξεσκίσματος στο φαγητό, μόνο που αυτό κρατάει περισσότερες μέρες και έχουμε πολύ περισσότερες επιλογές. Σταχυολογώντας τα SOS: μια βελουτέ (SOSάρα η βελουτέ στα καθιστά τραπέζια, πέφτει κάθε χρόνο), ένα roast beef, beef Wellington (κρυφό sos, μόνο για καλά προετοιμασμένους), πλατό τυριών με τσάτνεϊ, κάτι με αβοκάντο, κάτι με ξηρούς καρπούς και σταφίδες, ε χώστε κάπου και τα κάστανα και το και το ρόδι μέρες που είναι και έτοιμοι!

Τότε είχαμε μελομακάρονα και κουραμπιέδες σε μέγεθος παντόφλας μωρού ηλικίας 6-12 μηνών.

Ποιοι κουραμπιέδες και μελομακάρονα; Μιλφέϊγ τουλάχιστον…

Τα γλυκά

Τα γλυκά ευτυχώς βελτιώθηκαν. Τώρα έχουμε σουφλέ, γκανάς, κρεμ μπρυλέ, τζήζκεικ, κουλί, πάβλοβα, millefeuille (έλα μην γκρινιάζετε, δεν αποδίδεται σωστά με ελληνικό αλφάβητο), προφιτερόλ και σταματάω εδώ. Και εννοείται ότι όλα πρέπει να έχουν ινσταγκραμικό στήσιμο, για να μπορούμε να κάνουμε τους ακολούθους μας κοινωνούς αυτών των πανέμορφων χρωματικώς και γευστικώς εδεσμάτων που προορίζουμε να στείλουμε στο παχύ μας έντερο αυτές τις εορταστικές ημέρες.

Όλα εξελίχθηκαν από την εποχή του Μινιόν, δεν θα μπορούσαν να μείνουν πίσω τα μελομακάρονα. Τότε είχαμε μελομακάρονα και κουραμπιέδες σε μέγεθος παντόφλας μωρού ηλικίας 6-12 μηνών. Τώρα τα έχουμε ακόμα, αλλά σε μέγεθος τέτοιο ώστε να χωράνε 4 μαζί στο στόμα και να μένει και ωφέλιμος χώρος. Και μικρότερα και ακριβότερα.
Επίσης τώρα τα έχουμε και με σοκολάτα και δύνανται να παρασκευαστούν και με διάφορα άλλα πράγματα που αν θρυμματιστούν πλάθονται και μπορούν να γίνουν ζύμη (λιναρόσπορο, φαγόπυρο, πίτουρα, αλεύρι από ρεβίθια, αλεύρι από άμμο γάτας κλπ), να πλαστούν σε σχήμα τσαχπινοκεφτέ, να βάλουμε σιρόπι και να τα βαφτίσουμε “διαφορετικά: μελομακάρονα.

Τώρα τα κάλαντα τα λένε κάτι συστάδες από μικρά παιδάκια με τους γονείς τους να κρατάνε ταμείο.

Στις μέρες μας δεν φτάνουν τα απλά τρίγωνα, θες ολόκληρη χορωδία για τα κάλαντα (φωτογραφία: sooc).

Τα Kάλαντα

Τα κάλαντα τα έλεγαν τότε παρέες από παιδάκια με τρίγωνα και στην premium έκδοση άντε να είχαν και μια μελόντικα η φλογέρα. Επίσης τότε τα παιδιά έλεγαν μόνα τους τα κάλαντα στις γειτονιές. Η βασική έκδοση πλέον περιλαμβάνει σκουφί Αη Βασίλη, τρίγωνα, φλογέρα, ενώ στην premium έκδοση έχουμε κιθάρα και δεύτερη φωνή. Τώρα τα κάλαντα τα λένε κάτι έφηβοι όψιμοι μαντράχαλοι με φωνή αναποφάσιστα ανδρική, ή συστάδες από μικρά παιδάκια με τους γονείς τους να κρατάνε ταμείο και να τα φυγαδεύουν από σπίτι σε σπίτι, γιατί δεν υπάρχει πιο εύκολο μεροκάματο από κλεμμένα κάλαντα από παιδάκια.

Οι Wham ήταν οι μόνοι που είχαν ήδη από τότε πληγωθεί ανήμερα Χριστούγεννα και αυτό τους άφησε βαθύτατη πληγή που ακόμα χαίνει.

H Mαράια Κάρεϊ μικρή και η Μαράια Κάρεϊ ως… I want for Christmas is youuuuu.

Η Μαράια Κάρεϊ

Η Μαράια Κάρεϊ τότε δεν είχε ερωτευτεί ακόμα σφόδρα, οπότε δεν είχε παραστεί η ανάγκη να μελοποιήσει την καψούρα της και επομένως δεν είχε αρχίσει το τσουρέκωμα all I want for Christmas is youuuuu. Tότε ήταν έφηβη στα ντουζένια της, σκάρωνε στιχάκια και τα τραγουδούσε στο Greenlawn, αντί για κάλαντα, και υποθέτω ότι για τα Χριστούγεννα τότε ήθελε τον Jon Bon Jovi ή τον Axl Rose. Από την άλλη οι Wham, ήταν οι μόνοι που είχαν ήδη από τότε πληγωθεί ανήμερα Χριστούγεννα (της περασμένης χρονιάς) και αυτό τους άφησε βαθύτατη πληγή που ακόμα χαίνει.

Μια όμως τελικά είναι η βασική διαφορά, η ειδοποιός διαφορά του τότε και του τώρα. ‘Ένα πράγμα υπάρχει σήμερα σε αφθονία και επηρεάζει και τα Χριστούγεννα…

Χάρη στα πολύπριζα μπορούμε να βάλουμε 6 σειρές φωτάκια στο δέντρο ενώ παράλληλα φορτίζουμε το λάπτοπ ή το τάμπλετ, έχουμε ανάψει τον αφυγραντήρα, τον αποκωδικοποιητή και κάμποσες άλλες συσκευές.

Με ένα πολύπριζο ξεμπερδεύεις.

Τα Πολύπριζα

Τα πολύπριζα κάνουν την διαφορά στα σύγχρονα Χριστούγεννα. Τότε, το σαλόνι είχε ένα γαλλικό φωτιστικό (αμπαζούρ, πορτατίφ, λαμπατέρ), μια μερίδα φωτάκια ΤΟ ΠΟΛΥ, τηλεόραση και πικάπ, σε διαφορετική πρίζα το καθένα.

Χάρη στα πολύπριζα μπορούμε να βάλουμε 6 σειρές φωτάκια στο δέντρο ενώ παράλληλα φορτίζουμε το λαπτοπ ή το τάμπλετ, έχουμε ανάψει τον αφυγραντήρα, τον αποκωδικοποιητή, το ρούτερ, φορτίζουμε το κινητό (για να βγάλουμε τις ινσταγκραμικές μας λήψεις), βάζουμε στην πρίζα τον φορτιστή airpods, τον φορτιστή του power bank (φορτιστής φορτιστή, Κύπριος) και διάφορα άλλα εργαλεία της καθημερινότητας. Επομένως ζητώ τα πολύπριζα και οι μπαλαντέζες.

Από το Μινιόν θυμάμαι την σακούλα, πορτοκαλί με μαύρα μάλλον γράμματα και θυμάμαι και το σλόγκαν «Το μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα».

Οι κλασικές συσκευασίες δώρου από το ΜΙΝΙΟΝ.

Και τελικά τι θυμάμαι από το Μινιόν;

Από το Μινιόν θυμάμαι την σακούλα, πορτοκαλί με μαύρα μάλλον γράμματα και θυμάμαι και το σλόγκαν “Το μεγαλύτερο μεγάλο κατάστημα”. Και την υπερψαρωτική κυλιόμενη ακάλα. Θυμάμαι και τον Άγιο Βασίλη, υπήρχε ένας εντός καταστήματος, αυτό το θυμάμαι 100%, που πήγαινες κοντά του και ήταν τελείως αυθεντικός. Δηλαδή ήταν ένας στρουμπουλός ασπρομάλλης με μούσι λευκό και ωραία στολή, όχι τσόχα και αηδίες, και αν δεν ηταν ο ίδιος, ήταν σίγουρα ακριβές αντίγραφο.

Καμία σχέση με τους ατελείωτους ντεμέκ Αϊ Βασίληδες που υπάρχουν σήμερα. Και θυμάμαι, δεν έχω ιδέα αν ήταν την ίδια χρονιά, μια φανταστική Χριστουγεννιάτικη βιτρίνα με ατελείωτο τρενάκι και σιδηροδρόμου και όλα τα παρελκόμενα. Εγώ βέβαια για bi bi bo καιγόμουν και bi bi bo έλαβα από τον Σάντα.

Και ο Λαμπρόπουλος είχε εξίσου χορταστική γιορτινή βιτρίνα, νομίζω εκεί είχαν Αη Βασίλη στην βιτρίνα(ψεύτικο). Από τον Λαμπρόπουλο (Λάμπροπουλός – τόνος και στο α και το ο- ένας καινούργιος υπέροχος κόσμος!) δεν έχω κρατήσει σουβενίρ ρούχο, όπως έχω από το Μινιόν. Και από τα δυο όμως όμως έχω ωραίες cloud αναμνήσεις, πασπαλισμένες με χρυσόσκονη και ΠΑΣΟΚ.

Καλά Χριστούγεννα με υγεία.

 

Διαβάστε ακόμα: Πανέμορφα πράγματα που αξίζει να επανέλθουν μαζί με το όνομα ΠΑΣΟΚ.

 

 

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook

Button to top