Άγιος Κορονοϊός: η Εκκλησία ως Πόντιος Πιλάτος

Τελικά, άγιε πατέρα, θα κολλήσουμε ή όχι; (Nikos Libertas / SOOC).

Σαν να ακούω τις υλακές του χριστεπώνυμου πλήθους: οι νεοταξικοί βρήκαν τρόπο να χτυπήσουν την άμωμη εκκλησία του Χριστού και την Ορθοδοξία (βεβαίως, βεβαίως) με αφορμή την έξαρση του κορονοϊού. Ποια συνωμοσία εξυφαίνεται γύρω από την στέρεη πίστη των Ελλήνων;

Τη στιγμή που η διεθνής κοινότητα, τα χρηματιστήρια και η κοινωνική ζωή έχουν υποχωρήσει υπό το κράτος του φόβου και η εξάπλωση του ιού εμφανίζει σημάδια γεωμετρικής προόδου, στην προνεωτερική Ελλάδα το μείζον θέμα είναι αν θα πάει ο χριστιανός στην εκκλησία να κοινωνήσει ή όχι. Σαν να λέμε: πού πας χριστιανέ μου με τέτοιο καιρό;

Η σημερινή (9/3) απόφαση-προτροπή της Ιεράς Συνόδου είναι πιο νεφελώδης και από το υπαρξιακό ερώτημα αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, ο Ιερώνυμος και τα λοιπά μέλη του ιερατείου μας λένε πως όσοι είναι χριστιανοί θα είναι αθάνατοι αφού κοινωνούν το σώμα και το αίμα του Σωτήρα Χριστού, αλλά από την άλλη οι ευπαθείς ομάδες ας μείνουν στα σπίτια τους.

Τι από όλα ισχύει, άραγε; Αν οι ευπαθείς ομάδες είναι αμιγώς χριστιανικές ποιος ο λόγος να φοβηθούν έναν ιό; Δεν έχουν λόγο να ορρωδούν προ ουδενός. Αντιθέτως, θα έπρεπε να συρρέουν στις εκκλησίες για να είναι οι μόνες που θα σωθούν από την «διαβολική» αρρώστια.

Πέρα από το αστείο του πράγματος: η επίσημη Εκκλησία θα έπρεπε, έστω αυτή τη φορά, υπό το πρίσμα του κοινωνικού ρόλου που παίζει, να αρθεί πάνω από τις αγκυλώσεις της και να προτρέψει τον κόσμο να μείνει στο σπίτι του. Η θεία Κοινωνία δεν θα χαθεί – εκεί θα είναι και θα περιμένει τους πιστούς όταν το θέμα με τον Κορονοϊό κοπάσει.

Αντ’ αυτού: με τη διφορούμενη ερμηνεία που δίνει στο φαινόμενο επιτρέπει σε διάφορους να προσέλθουν κανονικά στην Εκκλησία και να κοινωνήσουν. Είναι χριστιανικό αυτό; Όχι, είναι κατάφωρα εγωιστικό, άρα μη χριστιανικό. Ο ουσιαστικός χριστιανός ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπό του και σίγουρα δεν επιθυμεί με τίποτα να του προκαλέσει βλάβη. Τι ισχύει, όμως, στην πραγματικότητα; Αν κάποιος αποφασίζει να κοινωνήσει επειδή πιστεύει πως ο θεός θα τον προστατεύσει, τότε θέτει σε κίνδυνο το κοινωνικό σύνολο.

Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει κοινωνοί μιας απίστευτης ελαφρότητας που έχει καταλάβει ακόμη και δημόσια πρόσωπα ως προς αυτό το θέμα. Κάποιοι προσπαθούν να υπερθεματίσουν στη χριστιανοσύνη τους λες και πρόκειται να κολλήσουν επιπλέον… ένσημα.

Η βουλευτής Έλενα Ράπτη, η επιδημιολόγος Ελένη Γιαμαρέλλου και κάμποσοι άλλοι βάζουν το χέρι τους στη… φωτιά ότι δεν θα κολλήσουν. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος Αμβρόσιος έχει βρει τη γιατρειά για τον ιό. Όλα αυτά είναι άκρως επικίνδυνα και αποπροσανατολιστικά. Ο καθένας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να πιστεύει όπου θέλει.

Προσωπικά δεν πιστεύω. Δεν θεωρώ πως υπάρχει μετά θάνατον ζωή και είμαι πεπεισμένος πως όποιος βάζει «κοινό» κουτάλι στο στόμα του παίζει ρώσικη ρουλέτα με τον ιό. Μόνο που μαζί του παίζει με τη φωτιά και το κοινωνικό σύνολο.

Το ίδιο που κάνουν και κάποιοι κάτοικοι στην Ηλεία, οι οποίοι ενώ θα έπρεπε να παραμείνουν σε καραντίνα (όπως τους έχει ζητηθεί να κάνουν από τους εκεί ιατρούς) κάνουν βόλτες στα καφενεία. Αυτό ονομάζεται ασύγγνωστη και εγκληματική αδιαφορία.

Δυστυχώς, για άλλη μια φορά η Ελλάδα πρωτοπορεί. Ασχολούμαστε με τα μικρά ξεχνώντας πως υπάρχουν μεγαλύτερα ζητήματα που μας αφορούν όλους. Όσο και αν δεν αρέσει σε κάποιους: όχι, η θεία Κοινωνία δεν είναι μείζον ζήτημα. Καθόλου μάλιστα.

Διαβάστε ακόμα: Είμαστε πολύ εγωιστές στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσουμε τον Κορονοϊό;

TAGS :
εκκλησία Κορονοϊός

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook