Ποιος πρέπει να είναι ο επόμενος Δήμαρχος της Αθήνας; Μόνο κάποιος Αθηναίος

Tο ζήτημα με την Αθήνα, όπως και με κάθε πόλη, είναι τα βασικά: καθαριότητα, ελεύθερη μετακίνηση, ελεύθεροι χώροι – (Φωτογραφία: Sooc)

Τα πρώτα ονόματα ανακοινώθηκαν. Τα πολιτικά κόμματα εξέφρασαν την υποστήριξή τους. Τα προγράμματα ανακοινώθηκαν και οι υποψήφιοι έχουν αρχίσει να ξεδιπλώνουν το πρόγραμμα – όραμά τους για την Αθήνα, που θα την μετατρέψει σε μια πραγματικά ευρωπαϊκή πόλη.

Ναι, μιλάμε για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του ερχόμενου Μαΐου, στις οποίες οι Αθηναίοι θα πρέπει να επιλέξουμε τον «Άρχοντα» που θα μπορέσει να τη σώσει (αν σώζεται), από τη σημερινή παρακμή της. Με ποια κριτήρια όμως;

Πέρα, λοιπόν, από πολιτικές και ιδεολογικές τοποθετήσεις, προσωπικές συμπάθειες, διοικητικές επάρκειες και πρότερο αυτοδιοικητικό ή υπουργικό βίο, ο επόμενος Δήμαρχος Αθηναίων πρέπει πάνω απ’ όλα να είναι σαρξ εκ της σαρκός της πόλης. Να μένει σε αυτή, να βγαίνει βόλτα σε αυτή, να σπάει το αμάξι του στις λακούβες της. Να ζει και να…. «πεθαίνει» σαν Αθηναίος δηλαδή.

Ανηφορίζοντας το μονοπάτι προς την ακρόπολη των αρχαίων Μυκηνών το περασμένο καλοκαίρι, άρχισα ως τυπικός τουρίστας να μετράω το μεγαλείο της πόλης με τα κλασικά: την Πύλη των Λεόντων, το παλάτι και τη μάσκα του Αγαμέμνονα (που δεν είναι δική του), τον τύμβο του Ατρέα κ.λπ. Μπορεί η πανέξυπνη ξεναγός να τόνισε ότι είναι «οι ενδείξεις για την ύπαρξη αποχετευτικού συστήματος μας δείχνουν πόσο πραγματικά εξελιγμένος ήταν ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός» αλλά δεν έδωσα σημασία.

Λίγες μέρες, όμως, μετά, όταν ξαναβρήκα τον κάδο ανακύκλωσης τουμπαρισμένο για πολλοστή φορά έξω από το σπίτι μου, το συνειδητοποίησα: η πραγματική ακμή μιας πόλης δεν αποτυπώνεται σε παλάτια και φαραωνικά έργα. Αυτά αντικατοπτρίζουν κατά βάση τον πλούτο του βασιλιά. Αντίθετα, η ακμή μιας πόλης αποτυπώνεται στις βασικές υποδομές που είναι διαθέσιμες στους απλούς πολίτες. Το ίδιο, φυσικά και η παρακμή της.

Γενικά πιστεύω βαθιά στο δέσιμο και το νοιάξιμο που έχει ο άνθρωπος με τον τόπο του, τη γειτονιά του. Οι Αθηναίοι ταλαιπωρούμε την πόλη μας, αλλά οι περισσότεροι την αγαπάμε και νοσταλγούμε την εποχή εκεί κάπου στα τέλη τη δεκαετίας του ’90 που πήγε να αλλάξει προς το καλύτερο.

Πιστεύω, επίσης, ότι το ζήτημα με την Αθήνα, όπως και με κάθε πόλη, είναι η καθημερινότητα: δηλαδή καθαριότητα, ελεύθερη μετακίνηση, ελεύθεροι χώροι. Και αυτά τα βιώνουν στο πετσί τους καθημερινά μόνο όσοι «ζουν» την/στην πόλη 24 ώρες το 24ωρο. Γιατί μόνο αν φοβάσαι μην τρέχεις το παιδί σου για ράμματα, εξαιτίας της σάπιας κούνιας, ή αν σου τηλεφωνεί η γυναίκα σου στις 12 το βράδυ να τη συνοδεύσεις στον υποφωτισμένο δρόμο, θα ασχοληθείς με αυτά τα ταπεινά και θα αφήσεις για αργότερα τα μεγαλόπνοα.

Η ωμή αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από τους Δημάρχους που γνώρισε η Αθήνα τις τελευταίες δεκαετίες είδαν την πόλη ως σκαλοπάτι αναρρίχησης στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Ως εδώ όλα… συνηθισμένα και πολιτικώς τουλάχιστον δικαιολογημένα. Η Αθήνα βατήρας για ανθρώπους που αναζητούν μεγαλύτερα οφίτσια και γιατί όχι να καλωσορίσουν ξένους ηγέτες στα μαρμάρινα σκαλιά του Μαξίμου.

Ωστόσο η προσωπική, πολιτική φιλοδοξία δεν πρέπει να τίθεται πάνω από τα καθημερινά προβλήματα: Θα φτιάξει κανένας τα πεζοδρόμια; Θα αντικαταστήσει τις κούνιες γκιλοτίνες στις παιδικές… λύπες; Θα πλύνει κανέναν κάδο σκουπιδιών που βρομάνε όλοι σαν τον τάφο του Μαμ-Ρα από τους Thundercats;  Θα ξηλώσει καμιά αφίσα της συλλογικότητας Άνω Τραχανοπλαγιάς; Θα σηκώσει στον αέρα κανά τραπεζοκάθισμα στην Ερμού; Κι αυτά μπορεί να κάνει μόνο κάποιος που ζει στη γειτονιά που διοικεί. Όχι ο εκάστοτε Δήμαρχος – επισκέπτης που θέλει να παραγοντίσει.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που οι Αθηναίοι θα ρίξουμε το φακελάκι στην κάλπη καλό θα ήταν να σκεφτούμε ότι ο μόνος Δήμαρχος που θα νοιαστεί για τον βουλωμένο υπόνομο είναι αυτός  που θα τον παίρνει η μπόχα από το ανοιχτό του παράθυρο. Και αυτός μπορεί να είναι μόνο γείτονάς μας.

Διαβάστε ακόμα – Κώστας Πουλόπουλος: «Στην ελληνική πόλη λείπει ο πολίτης, επειδή λείπει ο δημόσιος χώρος»

TAGS :
Αθήνα Δήμαρχος εκλογές

x Ακολουθήστε το Andro στο Facebook